Μεγάλη κούραση, ύπνος βαθύς, γλυκιά ανακούφιση… Η αίσθηση που απομένει είναι τόσο ωραία που μοιάζει σχεδόν σαν προδοσία η επιστροφή στην ζωή…
Σήμερα το μεσημέρι είναι η κηδεία του Σάββα.. Πόσοι θα βρεθούν εκεί; Πόσοι μετά από ένα χρόνο θα τον θυμούνται; Πόσοι θα θυμόμαστε το γεγονός;;
Η μεγαλύτερη προσβολή όμως για την μνήμη και των δυο φοιτητών θα είναι που σήμερα όσοι βρεθούν εκεί (εκτός φίλοι-γνωστοί-συγγενείς-οικογένεια) θα σκύψουν το κεφάλι, θα αφήσουν ένα δάκρυ και θα σφίξουν της οικογένειας το χέρι λέγοντας “κουράγιο” και μετά επιστροφή τάχιστη στον τάφο που χρόνια τώρα μένουν..
Για μη βρεθεί κανείς αντιμέτωπος με την αλήθεια…
Δεν πέθαναν.. Τους σκοτώσαμε!
Δεν μπορούν όλοι να πληρώσουν. Και το σεβόμαστε.
Αν βρίσκεσαι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, συνέχισε να μας διαβάζεις δωρεάν. Η ενημέρωση πρέπει να παραμένει προσβάσιμη για όλους.
Αν όμως μπορείς, στήριξέ μας σήμερα. Ορίστε δύο καλοί λόγοι για να το κάνεις:
- Η στήριξή σου ενισχύει άμεσα την ποιότητα και την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας μας.
- Κοστίζει λιγότερο από έναν καφέ και η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 1 λεπτό.
Επίλεξε σήμερα να γίνεις συνδρομητής ή δωρητής.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
