Εντύπωση δημιούργησαν οι αποκαλύψεις Ρουμελιώτη για πληρωμένα σεμινάρια του ΔΝΤ προς Έλληνες δημοσιογράφους που “εκπαιδεύονταν” για να προβάλλουν αποτελεσματικά και “σωστά” τις θέσεις του Ταμείου σχετικά με την ελληνική κρίση χρέους, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της και τα Μνημόνια.
Δε θα έπρεπε όμως, γιατί η πρακτική είναι αρκετά διαδεδομένη και πέρα από το ΔΝΤ.
Παρόμοιας μορφής “ενημερωτικά ταξίδια” – σεμινάρια με προσκλήσεις και πληρωμένα ταξίδια σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους και από την Κρήτη είχαν πραγματοποιηθεί και από το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Ένα από αυτά έγινε τον Σεπτέμβρη του 2014 με σκοπό την προώθηση των γερμανικών θέσεων για την αναγκαιότητα ίδρυσης και λειτουργίας «Ελληνο-γερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας» και την εκκίνηση λειτουργίας εκ μέρους του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας, του “Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον”.
Κάποιοι δημοσιογράφοι, αν και ταξίδεψαν στο Βερολίνο, εκεί, όταν αντιλήφθηκαν την πραγματική σκοπιμότητα των πληρωμένων σεμιναρίων, εξέφρασαν έντονα τις αντιδράσεις τους. Άλλοι πάλι, όχι.
Δε σημαίνει ότι όσοι δεν εξέφρασαν αντιδράσεις αποδέχτηκαν την γερμανική προπαγάνδα, ότι είναι πληρωμένοι κονδυλοφόροι. Ούτε ότι τα μέσα ενημέρωσης που έστειλαν δημοσιογράφους είναι όργανα της γερμανικής προπαγάνδας. Δεν είναι έτσι. Όμως οι στοχεύσεις του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας ήταν ξεκάθαρες. Και στους καιρούς αυτούς, καλό είναι να μην προσποιούμαστε τους ανυποψίαστους. Τέτοιες δράσεις, δεν είναι αθώες.
Προς τι, λοιπόν, η έκπληξη της ΠΟΕΣΥ σχετικά με τις αποκαλύψεις Ρουμελιώτη; Δε γνωρίζουν ότι οι συγκεκριμένες πρακτικές δε γίνονται μόνο από το ΔΝΤ και ότι είναι αρκετά διαδεδομένες στον κλάδο των δημοσιογράφων; Ότι στα πλαίσια μίας ανώμαλης κατάστασης που έχει επικρατήσει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλών ειδών παρεμβάσεων από πολλά κέντρα που έχουν μεγάλα συμφέροντα; Και γιατί δεν κατήγγειλε αυτές τις πρακτικές όταν συνέβαιναν; Προς τι η έκπληξη;
Αλλά εδώ κολάει η παροιμία: Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και ‘μεις κρυφό καμάρι.
Θυμηθείτε τι είχε γραφτεί: