«…Ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός σχεδιασμός έχει αναδειχθεί ως το μεγάλο εμπόδιο για την είσπραξη της 5ης δόσης του τρέχοντος δανείου, αλλά και για τη έγκριση του νέου δανεισμού. Δυστυχώς, η απώλεια του οικονομικού αυτεξούσιου της χώρας καθιστά τον τελικό σχεδιασμό, δέσμιο των διαθέσεων των δανειστών της και στον ίδιο προσανατολισμό των προηγούμενων πακέτων σκληρών μέτρων, την στιγμή που η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο απόλυτο όριό της και η σωτηρία της χώρας μας εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο.
Όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουμε γίνει τον τελευταίο χρόνο τα «πειραματόζωα» ενός ανεπανάληπτου «φορολογικού αλαλούμ». Το νέο πακέτο φόρων αναμένεται να έχει την ίδια τύχη με τα προηγούμενα, επαναλαμβανόμενα ανά δίμηνο, αποτυχημένα εισπρακτικά μέτρα. Οι νέοι εξαντλητικοί «κεφαλικοί φόροι» και η εφαρμογή ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ, χωρίς τη διατήρηση ενός χαμηλού συντελεστή για τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης είναι αμφίβολο εάν θα έχουν το ζητούμενο αποτέλεσμα, αφού θα επιβαρύνουν ετησίως το καλάθι της νοικοκυράς κατά περίπου 2,5 δις ευρώ, μη λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας, της ζοφερής κατάστασης στην αγορά και αγνοώντας παντελώς τις περιορισμένες δυνατότητες νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που εδώ και καιρό ζουν και τρώνε από τα έτοιμα και τα δανεικά.
Είναι αξιοπερίεργο ότι η Κυβέρνηση πασχίζει για τη διαμόρφωση μίας πολιτικής συναίνεσης, λησμονώντας ότι μέχρι τώρα η συναίνεση δεν ήταν απαραίτητος όρος για την αποτυχημένη εφαρμογή του Μνημονίου, ενώ δεν πείθει κανένα, ούτε εξασφαλίζει κοινωνική συναίνεση, αλλά αντίθετα δημιουργεί αμφιβολίες για το αποτέλεσμα.
Οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες για το μέλλον της χώρας και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο οδηγός σημαντικών εξελίξεων. Για το ελληνικό εμπόριο, η Ελλάδα δεν χωρίζεται σε Μνημόνια Ι και ΙΙ, δεν χωρίζεται σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ούτε μοιράζεται στους χρόνους του εκλογικού πολιτικού συστήματος. Η μακροπρόθεσμη οικονομική στρατηγική θα πρέπει να ακολουθεί τις αναπτυξιακές ανάγκες της «πραγματικής» οικονομίας και όχι να χρηματοδοτεί τις ανεπάρκειες του κράτους και τις κερδοσκοπικές απαιτήσεις των δανειστών μας.
Το ελληνικό εμπόριο θα στηρίξει τον εθνικό στόχο απομάκρυνσης του κινδύνου οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μας και η ΕΣΕΕ ως υπεύθυνος κοινωνικός εταίρος θα εξετάσει με μεγάλη προσοχή τις αλλαγές του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και θα αναλύσει με τα τελικά στοιχεία τις βαριές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειές του…».
