Έτσι τιτλοφορεί το βιβλίο – ντοκουμέντο της πολυσήμαντης ζωής του, ο γιατρός παθολόγος – νεφρολόγος Δρ. Εμμανουήλ Μιχαήλ Παπαδάκης.
Ο άνθρωπος και επιστήμονας που συνδύασε κατά θαυμαστό τρόπο την αρμονία του ήθους, με την άρτια επιστημονική γνώση.
Όπως ο ίδιος σημειώνει στα 82 του χρόνια τώρα θεώρησε σημαντικό να σκιαγραφήσει το πέρασμα στη ζωή του.
Μιας ζωής που από νεαρής ηλικίας έλαβε τα νοήματα της σωστής στάσης, αφού πατέρας του ήταν ο επίσης διακεκριμένος γιατρός και άνθρωπος Μιχαήλ Ιωάννου Παπαδάκης γιατρός παθολόγος.
Αυτή την πορεία ζωής που τη γνώρισε από μικρός ο Μανώλης ακολούθησε σ’ όλη τη ζωή του, ακόμη και ως καταξιωμένος ιατρός με έντονη κοινωνική δράση και προσφορά στα δημόσια πράγματα του τόπου μας. Από το Φρε όπου κατ’ αρχάς προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες προς τους κατοίκους μεγάλης ακτίνας χωριών του Αποκόρωνα ήρθε στην πόλη όπου ανέπτυξε πολυσχιδή δράση.
Τον γιατρό εγώ γνώρισα κυρίως ως άνθρωπο της προσφοράς, για βελτίωση του τόπου μας, για μια άλλη ποιότητα ζωής όχι μόνο στον τομέα της υγείας αλλά γενικότερα σε ό,τι αφορά την διαβίωση όλων μας σ’ αυτόν τον όμορφο τόπο που ζούμε.
Είναι χαρακτηριστική η δημοσιοποίηση των προτάσεών του που έχουν πάντα θετικό αποτύπωμα.
Η υπηρεσία του στον τομέα της υγείας είναι ίσως καθοριστική για την εξέλιξη των πραγμάτων και στην ίδρυση του νέου νοσοκομείου αλλά και γενικότερα στην προώθηση της ιατρικής επιστήμης.
Ο ίδιος ο Εμμανουήλ Μιχ. Παπαδάκης γνώρισε την πλήρη δικαίωση και αναγνώριση συμβολής και στην διοργάνωση της νεφρολογικής μονάδας του νοσοκομείου Χανίων με σωτήρια αποτελέσματα.
Είναι εντυπωσιακή η επιστημονική γνώση της ιατρικής αλλά και η έντονη κοινωνική του δράση που εκφράστηκε μέσα από 120 επιστημονικές εργασίες ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις από το 1969 έως το 2009.
Επίσης συμμετείχε σε 22 επιστημονικά συνέδρια.
Τιμήθηκε και αναγνωρίστηκε η προσφορά το μέσα από την συμμετοχή του σε φορείς της ιατρικής επιστήμης αλλά και ως αυτοδιοικητικός όπου χρίστηκε πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων αλλά και αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης.
Γενικά μπορεί να πει κανείς ότι η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου είναι μεστή προσφοράς καταξίωσης και αναγνώρισης.
Η μικρή αυτή αναφορά στο «πέρασμα στη ζωή μου του Δρ. Εμμανουήλ Μιχαήλ Παπαδάκη Παθολόγου – Νεφρολόγου ασφαλώς τον αδικεί αφού αδυνατεί να περιγράψει με λεπτομέρεια την πλούσια προσφοράς παρουσία του.
Όπως ο ίδιος περιγράφει στο τέλος του βιβλίου του τελευταία έχουν περιπέτειες με την υγεία τους και ο ίδιος αλλά και η σύζυγός του Τούλα Γωνιωτάκη φαρμακοποιός.
Ευχόμαστε και στους δυό καλή δύναμη και ευτυχή έκβαση και σ’ αυτόν τον αγώνα.
Άλλωστε δεν είναι μόνοι τους, οι τρεις γιοί τους ο Μιχάλης, ο Μανώλης και ο Κυριάκος συνεχίζουν από ότι γνωρίζουμε στην ίδια πορεία των γονιών τους.
Είναι η μεγαλύτερη χαρά η σιγουριά της συνέχειας μιας οικογένειας στον προμαχώνα της θετικής δράση σε όλους τους τομείς.
Το βιβλίο ντοκουμέντο που ευγενικώς μας προσεφέρθη (όπως και το πατρός του) είναι μια περιγραφή φωτεινών θετικών αποτυπωμάτων που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Ευχόμαστε το καλύτερο για την πορεία της υγείας των.
Ο τόπος τους χρειάζεται.
Νίκος Αγγελάκης
