Με ανακοίνωσή τους η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων ν. Χανίων, ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος ν. Χανίων και αγροτικοί σύλλογοι αναφέρονται στην κινητοποίηση της Αθήνας, τα αιτήματά τους και δηλώνουν ότι θα μείνουν ανυποχώρητοι ως το τέλος.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι ψαράδες, οι μελισσοτρόφοι, από τα χωριά όλης της Ελλάδας, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο κι από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο, μαζευτήκαμε στην πρωτεύουσα της χώρας μας τις προηγούμενες μέρες. Πήγαμε για να διαμαρτυρηθούμε και να διεκδικήσουμε, γιατί αντιμετωπίζουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Πρόβλημα επιβίωσης.
Η πολιτική που εφαρμόζεται, χρόνια τώρα, από όλες τις κυβερνήσεις έχει οδηγήσει σε μεγάλη μείωση του εισοδήματός μας, πετώντας εκτός παραγωγής εκατοντάδες χιλιάδες μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά.
Κι έρχονται τώρα τα νέα μέτρα του τρίτου μνημονίου και της ΚΑΠ 2014 – 2020 της ΕΕ, να μας αποτελειώσουν.
Τι και ποια είναι αυτά τα μέτρα που μας εξοντώνουν;
ΕΙΝΑΙ η τεράστια αύξηση που μας επιβάλλουν στις εισφορές για την ασφάλισή μας. Από 753 ευρώ το χρόνο που πληρώνει, σήμερα, ένας αγρότης που είναι ασφαλισμένος στην 1η κατηγορία του ΟΓΑ, θα πληρώνει στο νέο Ασφαλιστικό ταμείο που θέλουν να φτιάξουν 1.544 ευρώ το χρόνο, από το 2019 και μετά. Πώς να πληρώσουμε αυτή την τεράστια αύξηση όταν οι μισοί κα παραπάνω δεν μπορούμε να πληρώσουμε ούτε τις σημερινές εισφορές στον ΟΓΑ, με αποτέλεσμα να μην μας σφραγίζουν τα βιβλιάρια Υγείας και να μην δικαιούμαστε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όταν αρρωσταίνουμε;
ΕΙΝΑΙ η βαριά φορολογία από το πρώτο ευρώ του εισοδήματός μας. Ο συντελεστής φορολόγησης ανεβαίνει στο 26% από το 2019 και διπλασιάζεται η προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος. Έτσι μας αρπάζουν πάνω από το μισό εισόδημά μας. Αλλά, ακόμα κι αν δεν έχουμε εισόδημα – κι αυτό μπορεί να τύχει σε μας τους αγρότες αν η σπορά δεν προκόψει, η σοδειά δεν πάει καλά, η παραγωγή θα πάθει μεγάλη ζημιά από αντίξοες καιρικές συνθήκες και αρρώστιες- πάλι θα φορολογηθούμε γιατί θα ισχύσουν και για μας τους αγρότες τα «τεκμήρια διαβίωσης», παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπεται αφορολόγητο όριο 9.500 ευρώ, που έχουν οι εργατοϋπάλληλοι και καλώς το έχουν και πρέπει ν’ αυξηθεί.
ΕΙΝΑΙ η αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια από 13% στο 23%, η μεγάλη αύξηση στην τιμή του αγροτικού ρεύματος και του αγροτικού πετρελαίου. Μ’ αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν από το περασμένο καλοκαίρι και εφαρμόζονται εκτινάσσεται στα ύψη το κόστος παραγωγής που ήδη είναι πολύ υψηλό, λόγω της ανέλεγκτης κερδοσκοπικής ασυδοσίας των εμποροβιομηχάνων που μας πουλούν πανάκριβα τα αγροτικά μέσα και εφόδια.
ΕΙΝΑΙ η καρατόμηση των επιδοτήσεων/ενισχύσεων. Στα δυο χρόνια εφαρμογής της ΚΑΠ 2014 – 2020 της ΕΕ, κόπηκαν, ήδη, κατά 23% και μέχρι το 2019 το πετσόκομα θ’ αγγίξει το 60%. Τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις δεν μας τις δίνουν επειδή μας αγαπούν και μας νοιάζονται, αλλά για να μπορούν να αγοράζουν φτηνά τα προϊόντα μας οι εμποροβιομήχανοι, οι οποίοι τα πουλούν μετά πανάκριβα στο λαό. Και, φυσικά οι μικροί και μεσαίοι αγρότες , που είμαστε πάνω από το 90% των αγροτικών εκμεταλλεύσεων στη χώρα μας, παίρνουμε ένα πολύ μικρό ποσοστό και πάνω από το 80% το καρπώνεται μια χούφτα μεγαλοαγροτών, οι μεγάλες αγροτοκτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.
Αυτά τα εξοντωτικά μέτρα δείχνουν ότι η κυβέρνηση, το κράτος συμπεριφέρεται απέναντί μας εχθρικά. Γιατί; Διότι θέλουν να φύγουμε «από τη μέση» οι μικροί και μεσαίοι αγρότες, να μας αναγκάσουν να δώσουμε τα χωράφια μας για ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να συγκεντρωθεί η γη, η παραγωγή και η εμπορία των προϊόντων σε λίγα χέρια.
Η ίδια η κυβέρνηση λέει ότι με την εφαρμογή των νέων μέτρων θα μείνουν, συνολικά, στη χώρα μας 275.000 αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι άλλες 500.000 περίπου μικροί και μεσαίοι αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες που, παλεύοντας με νύχια και με δόντια, κατορθώσαμε να γλυτώσουμε από το ξεκλήρισμα, θ’ αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε την αγροτική παραγωγή, θα μείνουμε χωρίς δουλειά και δίχως το παραμικρό εισόδημα.
Και ρωτάμε: Που θα πάμε και τι θα κάνουμε οι ξεκληρισμένοι της υπαίθρου; Πολλές επιλογές δεν θα έχουμε: Είτε θα γίνουμε κολίγοι των νέων “τσιφλικάδων” στους οποίους θα καταλήξει το βιός μας – μεγαλοαγρότες, επιχειρηματίες, τράπεζες, πολυεθνικές κλπ – είτε θα στριμωχτούμε κι εμείς στις μακριές ουρές των ανέργων της Αθήνας και των άλλων ελληνικών μεγαλουπόλεων και στα συσσίτια για νηστικούς των δήμων, ή θα πάρουμε των ομματιών μας για την ξενιτιά, όπως έκαναν οι παππούδες και οι πατεράδες μας στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70.
Ε, αυτή την “μαύρη προοπτική’ που προσφέρουν οι κυβερνήσεις και το κράτος για μας και τα παιδιά μας, δεν την θέλουμε.
Και βγήκαμε στα μπλόκα ν’ αγωνιστούμε για ν’ αλλάξουμε την προδιαγραμμένη μοίρα μας.
Πήγαμε στο Σύνταγμα και ενώσαμε τις δυνάμεις μας όχι μόνο με τους αγρότες από την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και με τους εργαζόμενους και τους μικρούς και μεσαίους αυτοαπασχολούμενους της Αθήνας. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας με τον λαό της Αθήνας και είδαμε από πρώτο χέρι πως χτυπιέται από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Είδαμε χιλιάδες κόσμου να περνάει από το Σύνταγμα και να μην έχει την δυνατότητα να αγοράσει ένα φρούτο, λίγο κρέας και λαχανικά για αυτόν και την οικογένεια του, την στιγμή που τα προϊόντα μας μένουν απούλητα ή μας τα παίρνουν σε εξευτελιστικές τιμές. Με αυτόν τον κόσμο έχουμε τον ίδιο αντίπαλο, την πολιτική που μας καταστρέφει. Έχουμε κοινά προβλήματα και αιτήματα.
Διαψεύσαμε στην πράξη όλη την λάσπη που ρίχνει η κυβέρνηση και τα κάθε είδους «παπαγαλάκια» της στον αγώνα μας.
Αποδείξαμε ότι:
Δεν είμαστε οι χωριάτες που πάνε στην Αθήνα «για βόλτα και επίδειξη».
Δεν είμαστε «μπαχαλάκηδες» και «τρομοκράτες» που έρχονται να κάνουν φασαρίες.
Δεν είμαστε πονηροί μεγαλοαγρότες που φοροδιαφεύγουμε και δεν θέλουμε να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας.
Δεν είμαστε υποκινούμενοι από κανέναν και για τίποτα.
Είμαστε δουλευτάδες του χωραφιού, της στάνης, της θάλασσας. Εμείς παράγουμε τα προϊόντα που τρώνε τα παιδιά του ελληνικού λαού. Παλεύουμε για να μπορούμε να παράγουμε επαρκή, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για την διατροφή και την ένδυσή σας. Για να μην είναι οι λαϊκές οικογένειες έρμαιο των πολυεθνικών των τροφίμων, με τα διατροφικά σκάνδαλα και τα μεταλλαγμένα.
Δουλεύουμε πολύ σκληρά, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, για να εξασφαλίζουμε το καθημερινό ψωμί της δικής μας οικογένειας. Πότε στο κρύο που “τρυπάει τα κόκαλα” και πότε στο λιοπύρι που “φλογίζει την ανάσα”. Κι απολαβή καμιά.
Οι περισσότεροι είμαστε όλοι χρεωμένοι “ως τα μπούνια” και τα χωράφια μας, η περιουσία μας είναι υποθηκευμένα στην τράπεζα.
Βρισκόμαστε πάνω από 20 μερόνυχτα στα μπλόκα και η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα δίκαια και ζωτικής σημασίας αιτήματά μας, αλλά μας κοροϊδεύει κι από πάνω.
Ο πρωθυπουργός μας καλεί σε διάλογο, χωρίς, όμως, να συζητάει τα δικά μας αιτήματα. Τότε τι να συζητήσουμε; Για το πως θα μας σφάξουν και πόσο βαθιά στο λαιμό θα μας μπει το μαχαίρι;
Κι εμείς, όπως οι εργαζόμενοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιστήμονες του ζητάμε το απλό και το αυτονόητο: Ν ‘αποσύρει τα κυβερνητικά σχέδια εξόντωσή μας που έχει προαναγγείλει και μετά να κάνουμε διάλογο. Κι όχι διάλογο “γενικώς και αορίστως”, αλλά επί του συγκεκριμένου πλαισίου των αιτημάτων που έχουμε.
Μ’ αυτά τα αιτήματα που προβάλλουμε δεν ζητάμε κάτι να μας δώσει, αλλά να μην μας πάρει κι άλλα. Δεν αντέχουμε άλλο. Φτάνει πια.
Με το πανελλαδικό – παναγροτικό – παλλαϊκό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα δώσαμε μια ισχυρή λαϊκή αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που συνεχίζει στον ίδιο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Είμαστε όλοι μαζί και δεν πρόκειται να μας διαιρέσουν σπέρνοντας τη διχόνοια και την αντιπαράθεση ανάμεσά μας.
Δεν φοβηθήκαμε τόσα χρόνια στους αγώνες τους άλλους, δεν μας σκιάζουν ούτε οι τωρινοί. Παλεύουμε για να μπορούμε να παράγουμε κι από το μόχθο μας, να ζουν, με αξιοπρέπεια, οι οικογένειές μας.
Πίσω δεν πρόκειται να κάνουμε. Με σκυμμένο το κεφάλι δεν πρόκειται ν’ αποχωρήσουμε. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση και όλοι όσοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, την σιγοντάρουν.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ – ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ – ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΧΩΡΑΦΙΑ
