Αυτό είναι ένα πραγματικό ερώτημα που πρέπει να τεθεί, καθώς τα στοιχεία είναι αμείλικτα και αποκαλύπτουν μια ζοφερή πραγματικότητα: Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μία χώρα αβίωτη.

Μισθοί Πείνας και Συρρίκνωση Εισοδήματος – Είναι μία χώρα όπου οι κάτοικοί της – και κυρίως οι νέοι – αναγκάζονται να επιβιώνουν με πενιχρούς μισθούς. Η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα στην Ευρώπη όπου οι πραγματικοί μισθοί συρρικνώθηκαν, ενώ σε όλες τις υπόλοιπες χώρες αυξήθηκαν. Και μιλάμε για μισθούς που ήδη συγκαταλέγονταν στους χαμηλότερους της Ευρώπης.

Ακρίβεια και Αισχροκέρδεια – Είναι η χώρα όπου η ακρίβεια έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με την κυβέρνηση να παραμένει απλός θεατής. Ο ΦΠΑ διατηρείται σε δυσθεώρητα ύψη, τα καρτέλ δρουν ανενόχλητα και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπολειτουργούν. Το κόστος μετακυλίεται στους πιο αδύναμους, ενώ η κυβέρνηση δημιουργεί υπερπλεονάσματα «από το αίμα» των φτωχότερων πολιτών, εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα και πολιτικές λιτότητας.

Στραγγαλισμός της Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας Είναι η χώρα όπου οι μικρές επιχειρήσεις ασφυκτιούν υπό το βάρος εχθρικών πολιτικών. Η πρωτοφανής φορολογική αφαίμαξη και η εχθρική στάση των τραπεζών οδηγούν στον στραγγαλισμό της μικρομεσαίας τάξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που αρνείται να εφαρμόσει την Οδηγία για μηδενικό ΦΠΑ σε επιχειρήσεις με χαμηλό τζίρο, αποδεικνύοντας τις προτεραιότητες της κυβέρνησης υπέρ λίγων ισχυρών οικογενειών. Την ίδια στιγμή η ΑΑΔΕ αποτελεί μία “ευρωπαϊκή εξαίρεση” πέρα από οποιοδήποτε έλεγχο των κυβερνήσεων που εκλέγουν οι Έλληνες. Δεν υπάρχει καμία χώρα στην Ευρώπη όπου ο φορολογικός μηχανισμός της χώρας δεν ελέγχεται από τη χώρα, παρά μόνο η Ελλάδα…

Στεγαστική Κρίση και Κερδοσκοπία – Είναι η χώρα όπου ξένα funds κερδοσκοπούν πάνω στην καταστροφή των Ελλήνων. Εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα έχουν περιέλθει στα χέρια τους με ληστρικούς όρους, αφήνοντας τους πολίτες ανυπεράσπιστους. Το αποτέλεσμα είναι χιλιάδες σπίτια να παραμένουν κλειστά, εντείνοντας τη στεγαστική κρίση που πλήττει βάναυσα τους οικονομικά ασθενέστερους.

Δημογραφική Κατάρρευση και Φυγή των Νέων – Είναι η χώρα όπου, ενώ οι δείκτες ευημερούν, οι άνθρωποι υποφέρουν. Το τεράστιο πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι άμεση συνέπεια αυτής της κατάστασης: 7 στους 10 νέους αδυνατούν να παντρευτούν και 8 στους 10 δεν αντέχουν οικονομικά να κάνουν παιδιά. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων δεν ονειρεύεται να χτίσει τη ζωή της στην Ελλάδα, αλλά να δραπετεύσει από αυτήν.

Υγεια υπό κατάρρευση – Η Ελλάδα κατέχει μια θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη, διαθέτοντας τον μεγαλύτερο ιδιωτικό τομέα Υγείας. Παρόλο που οι πολίτες επιβαρύνονται με δυσβάσταχτους φόρους, η κρατική χρηματοδότηση για τη δημόσια υγεία παραμένει ελάχιστη, αναγκάζοντας τους Έλληνες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Όσοι δεν έχουν αυτή την οικονομική δυνατότητα, στοιβάζονται σε υποστελεχωμένα νοσοκομεία, όπου γιατροί και νοσηλευτές εργάζονται στα όριά τους. Την κατάσταση επιδεινώνουν οι συνθήκες υγιεινής, καθώς οι δομές αυτές μαστίζονται από πολυανθεκτικά μικρόβια —ένας τομέας όπου η χώρα μας καταγράφει επίσης τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη. Το πρόβλημα διογκώνεται από την ανυπαρξία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, γεγονός που οδηγεί σε συμφόρηση στα νοσοκομεία και συμβάλλει στην ερήμωση της υπαίθρου. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια κατεξοχήν τουριστική χώρα, όπου κάθε καλοκαίρι ο πληθυσμός διπλασιάζεται ή και τριπλασιάζεται, δοκιμάζοντας τις αντοχές ενός ήδη καταρρέοντος συστήματος.»

Ερήμωση της Υπαίθρου – Είναι η χώρα όπου η ύπαιθρος σβήνει. Αντί για σχέδιο ανασυγκρότησης, εφαρμόζονται μέτρα που οδηγούν στην απόλυτη ερήμωση, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα ολιγαρχών που στοχεύουν στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά μας. Η τεκμαρτή φορολόγηση κλείνει τα παραδοσιακά καφενεία και ιστορικά χωριά αιώνων απειλούνται με αφανισμό. Η κυβέρνηση, ουσιαστικά, διαγράφει την ιστορία του τόπου.

Αυτή είναι η Ελλάδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη: Μία χώρα φιλόξενη για μία χούφτα οικογενειών, αλλά αβίωτη για την πλειοψηφία των πολιτών της. Μία χώρα όπου οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί πνίγουν την κοινωνία και τα εισοδήματα δεν επαρκούν ούτε για τα βασικά.

Το ερώτημα παραμένει αμείλικτο:

Πόσο ακόμα οι Έλληνες θα ανέχονται αυτή την καταστροφική για τις ζωές τους πολιτική;