Είναι κακό να θέλομε να είμαστε Έλληνες; Είναι αυτό ρατσισμός; Αφού, εμείς σεβόμαστε και αναγνωρίζομε όλους τους λαούς της γης γιατί πρέπει να αρνιόμαστε την δική μας ταυτότητα;
Αφού, όλοι οι λαοί που έρχονται εδώ ως μετανάστες, πρόσφυγες, κανείς δεν θέλει από αυτούς ν’ αφομοιωθεί! Θέλουν να παραμείνουν με την εθνότητά τους. Εμείς γιατί πρέπει ν’ αρνιόμαστε την εθνότητά μας για να μην θεωρηθούμε εθνικιστές; Το ν’ αρνιέσαι την ρίζα σου, δεν είναι αυτό προοδευτισμός, δεν είναι δημοκρατία, είναι υποτέλεια, είναι μαζοχισμός. Κάποιοι του κόσμου, που ανακατεύουν και αναστατώνουν τους λαούς παίζουν παιχνίδια με τις έννοιες. Τις χρησιμοποιούν!
Γιατί οι κυβερνήσεις μας, δεν είναι πάνω απ’ όλα κυβερνήσεις της χώρας τους αλλά πιόνια της παγκοσμιοποίησης; Γιατί δεν δίνουν την γη στα παιδιά μας; Στα Ελληνόπουλα που πλήττονται χωρίς καμιά βοήθεια από κανέναν διεθνή οργανισμό; Στα Ελληνόπουλα που είναι μορφωμένα, καταρτισμένα αλλά με μέλλον νεφελώδες, χαλκευμένο.
Τα Μικρονήσια μας, οάσεις παραδεισένιες, κινδυνεύουν να χαθούν απ’ την Ελληνική κυριαρχία όταν μείνουν ακατοίκητα. Ο Τούρκος, εθνικιστής μέγας, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον παραμονεύει σαν καρχαρίας με το στόμα ανοιχτό.
Και μεις; Γιατί αφήνομε τους παραδείσους μας; Να δώσουν ιδιοκτησία μεγάλες εκτάσεις των νησιών στα Ελληνόπουλα, μόνο στα Ελληνόπουλα για να μην κινδυνεύσει η κυριότητα των νησιών.
Κίνητρα να τα κατοικήσουν!
Ν’ αναπτυχθεί η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία, ο τουρισμός με ήπιες μορφές που να μην χαλάσει η ομορφιά των νησιών. Με ωραίες παραδοσιακές βίλες. Να βρουν δουλειά οι αρχιτέκτονές μας, να βρουν δουλειά οι μαστόροι μας, να βρουν δουλειά οι γεωπόνοι μας, οι αρχαιολόγοι μας γιατί κάθε νησάκι είναι και ένας αρχαιολογικός θησαυρός.
Οι Οθωνοί, η Ερείκουσα, η Χάλκη, η Σύμη, η Τέλενδος, η Δήμος, ο Αη Στράτης, η Αμμουδιανή, τα Γιούρα, η Ψέριμμος, το Αγαθονήσι και τόσα άλλα. Πενήντα μικρονήσια, Αιγαίο και Ιόνιο, είναι στολισμένα μ’ αυτά τα διαμάντια.
Γιατί δεν δίνομε κίνητρα στους δικούς μας νέους, να ζήσουν, να δημιουργήσουν, ν’ αναπτυχθούν, να γεννήσουν παιδιά. Πολλά παιδιά. Γιατί αγωνιούμε μόνο για την καλή διαβίωση των μεταναστών και για το μέλλον τους; Το δικό μας μέλλον ποιο θα ‘ναι σε λίγο; Οικτρή μειονότητα στον ίδιο μας τον τόπο; Τι σημαίνει αυτό; Το σκέφτηκε κανείς; Τι συνέπειες απορρέουν από αυτήν την εξέλιξη;
Γιατί; Μέσα στην καλωσύνη μας θα δώσομε και την χώρα μας; Και τα δικαιώματά μας; Δεν είδαν κανέναν από αυτούς που κάνομε συμπαραστάσεις να μας έδωσε συμπαράσταση για τα δεινά μας. Να κατέβηκε σε κοινό συλλαλητήρια με μας; Να διαμαρτυρήθηκε μαζί με μας για όλα αυτά τα μέτρα που βιώνομε. Κατέβηκε σε κοινό συλλαλητήριο με μας, μόνο για την διεκδίκηση των δικών του δικαιωμάτων. Για μας, κανείς!
Είμαστε μόνοι μας. Πάντα! Μα μόνοι μας σηκωθήκαμε! Μόνοι μας, θα σηκωθούμε και τώρα. Να δώσουν τα νησιά στους Έλληνες αλλά ρίζα Έλληνες. Να ξαναγεννηθούμε! Γιατί μας τελειώνουν! Και δεν τ’ αξίζομε αυτό το τέλος!
Αργυρώ Ριτζάκη