Του Μανώλη Καπετανάκη *
Εντάξει. Ας συμβιβαστούμε. Να δίνουμε αντίτιμο, έστω και αλμυρό, για τη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών. Άσχετα πως φτιάχτηκαν αποκλειστικά από τα εργατικά χέρια και με το λαϊκό στέρημα. Όπως άλλωστε και οτιδήποτε άλλο τεχνητό ανθρώπινο δημιούργημα υφίσταται σε τούτο τον έρημο πλανήτη. Ενώ αντίθετα προσπορίζεται τα κέρδη η παρασιτική ιδιωτική πρωτοβουλία.
Πολυτέλεια απαγορευτική για χιλιάδες φτωχές οικογένειες κατάντησε η ηλεκτροδότηση των σπιτικών τους. Να το πάρει και αυτό το ποτάμι. Μαθημένο εξάλλου είναι. Εδώ καταπίνει εξωφρενικότερα. Πες πως οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται με βαριά κόστη λειτουργίας.
Καθιερώθηκε («τρυφερή» έκφραση παραλλαγής του επιβλήθηκε αυταρχικά) η αδρή πληρωμή στα κρατικά νοσοκομεία για εξασφάλιση περίθαλψης του πένητα λαού. Μάλιστα τώρα με την κυβερνητικά σχεδιαζόμενη επίσημη ιδιωτικοποίηση τους, θα εκτοξευθεί και αυτή η παροχή στα ουράνια. Εκεί όπου οι άρρωστοι θα καταλήγουν ένεκα οικονομικής δυσπραγίας μια ώρα αρχύτερα. Άντε να καταπιούμε και αυτή τη μουχλιασμένη δικαιολογία. Επειδή λέει άδειασαν τα ταμεία. Τα οποία φυσικά άλλοι γεμίζουν (οι εργαζόμενοι) και άλλοι αδειάζουν (άλλο εξοργιστικό θέμα, όχι όμως λογιστικό).
Έτσι έχουμε γαλουχηθεί από την κοιλιά της μάνας μας ακόμη. Τα πάντα εξαγοράζονται σε αυτή την κοινωνία με κινητήρα και θεμέλιο ύπαρξης της το κέδρος. Βασικά καταναλωτικά για την επιβίωση προϊόντα. Ψυχαγωγία, αδιάκριτα περιεχόμενου και συχνά απορριμματοφόρου. Μόρφωση και που να θεσπιστούν κιόλας τα νέα μέτρα της Κεραμέως. Ύδρευση, αφού άσχετα με το ότι ενίοτε είναι εμπλουτισμένη από κολοβακτηρίδια μέχρι ουράνιο, απαιτεί κάποια υποτυπώδη επεξεργασία και αγωγούς. Θέρμανση και πετρέλαιο μυριάκριβα, αλλά «ευτυχώς» όταν αξιοποιηθούν τα κοιτάσματα (εκείνα που ορέγονται οι οχτροί), οι τιμές θα γίνουν πιο καυτές από την ίδια την απόδοση τους. Μνήσθητι μου «Κύριε», δωρεάν δεν είναι μήτε η σωτηρία της ψυχής μας, σαν η μάταιη και μυριοτυραννισμένη σάρκα μας εγκαταλείψει τα εγκόσμια.
Βέβαια για να μην αδικούμε τους κρατούντες δεν χρεώνεται (άμεσα τουλάχιστον) η επικράτηση του νόμου και της τάξης. Τουναντίον οι ραβδούχοι του συστήματος απλόχερα «νουθετούν» φοιτητές, απεργούς, πρόσφυγες. Επίσης και η ένταξη στις ατελεύτητες ουρές της ανεργίας. Με αποκορύφωμα τη λαϊκή αιμοδοσία για τα όσια συμφέροντα της φυλής . Όχι μιας τυχαίας εξυπακούεται. Αλλά της αριστοκρατικής.
Όμως αρχίζει ο σκεπτικισμός και αμφισβήτηση όταν οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοξενοδόχοι και η κυβερνητική υπαλληλία τους προγραμματίζουν την καθιέρωση τέλους για την πρόσβαση σε μαγικές παραλίες, όπως Ελαφονησιού και Μπάλου στα Χανιά. Ολωσδιόλου μη συμβολικού, που σίγουρα συμβολίζει τον αποκλεισμό των φτωχών λουόμενων.
Αλλά γιατί; Ξοδεύτηκαν να τις φτιάξουν; Η φύση δεν μας τις πρόσφερε χιλιετηρίδες πριν ή για τους θεοσεβείς ο Πλαστουργός δεν τις χάρισε στα δημιουργήματα του για να τις χαίρονται δίχως διακρίσεις; Και τους κατακτητές γης και ακτών πάλι οι πρόγονοι του λαού δεν πέταξαν στη θάλασσα για να τις προικοδοτήσουν στα εγγόνια τους δίχως συρματοπλέγματα; Όπως του δεκάευρου;
Μα ο συνωστισμός μολύνει. Λένε δηλαδή αυτοί. Άρα το κάτουρο του βιοπαλαιστή ζέχνει, ενώ της διαμαντοστόλιστης τουρίστριας αποτελεί αγίασμα. Όσο δε περισσότερο, τόσο μεγαλύτερη ευλογία. Μονάχα που δεν νοιάζονται οι ιθύνοντες για να περιορίσουν τη ροή. Το αντίθετο. Απλά επιδιώκουν να τη φιλτράρουν με ταξικά κριτήρια. Καθείς όπου του αρμόζει. Η πλύστρα και υφάντρα στη «λίγδα» τους και οι μεγαλοσχήμονες με το βαρύ πουγκί στα θέρετρα και τις μαγικές αμμουδιές. Πακτωμένοι ρόλοι παραπήγματος και έπαυλης και ανόθευτη κυκλοφορία.
Άσε που εκπέμπονται δοθείσης ευκαιρίας πανούργα μηνύματα. Προλειαίνεται η γενίκευση της ανταποδοτικότητας με την καπιταλιστική της έννοια. Για να έχεις εσύ παραγωγέ των πάντων και που σε ταΐζουν οι κλειδοκράτορες της κοινωνίας σαν σπουργίτι, πλήρωνε γενναία. Ειδάλλως δίκαια σου πρέπει η μιζέρια και φυτοζωία.
«Αθώα» εκτοξεύτηκε και ένα «επαναστατικό» πυροτέχνημα (από χείλη Ντόρας). Η περιβαλλοντική προστασία επιτάσσει το πλήρες σφράγισμα των απειλούμενων περιοχών. Ώστε ενδεχομένως να τις περιλάβει το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Και ωσάν νυμφίος εν τω μέσω της περιλάλητης ανάπτυξης με ταχύρυθμες διαδικασίες να ασελγήσει στις παρθένες πλέον ακρογιαλιές. Εφόσον αυτό ξέρει. Έχει τεχνογνωσία και χρηματοδότηση. Δεν έχει αναστολές και ευαισθησίες.
Να μην τους περάσει λοιπόν. Να αντισταθούμε αγωνιστικά. Σφυγμομετρούν έγκαιρα τα επιτελεία τους την εκδήλωση δυσαρέσκειας και ανάλογα θα πράξουν. Παρότι ο κόσμος φλέγεται από σοβαρότερα προβλήματα και βγάζουν από τη μύγα ξύγκι ετοιμάζοντας την επίσης να φάει σίδερο και τον λαό οβίδες, μια μικρή νίκη εμψυχώνει. Προαλείφει τις μεγαλύτερες.
Μια υποτίμηση και ήττα σε ένα τέτοιο ζήτημα σηματοδοτεί την καχεξία της εργατολαϊκής μάζας να υπερασπίσει το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια από την πιο ταπεινή πτυχή της καθημερινότητας ίσαμε τις κρισιμότερες.
Αβάντι. Θα γκρεμίσουμε και το βουνό. Θα βοηθηθούμε όμως εξασκούμενοι ρίχνοντας και ορισμένους λοφίσκους.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΚΤΕΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης