Γράφει η Χρυσούλα Βαρβέρη – Βάρρα, Πρόεδρος Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών – Ακαδημιακός
Έχω γράψει πολλές φορές τις απόψεις μου για τον συγγραφέα αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Θεμ. Χατζηνικολάου. Το νέο του βιβλίο είναι χαρακτηριστικό πνευματικό μνημείο, κλασικής συγγραφικής δημιουργίας.
Ο π. Ιγνάτιος δεν διαβάζεται. Μελετάται, γιατί ο διάχυτος προβληματισμός του είναι διαχρονική σοφία. Ομολογώ ότι με συγκίνησε το ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ (σελ. 93-157). Μέσα σ’ αυτές τις σελίδες του βιβλίου ο π. Ιγνάτιος Χατζηνικολάου αναδεικνύει πολλές λογοτεχνικές αρετές του, που βοηθούν τον άνθρωπο για να κάνει με σοβαρότητα την ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ του, Δολιότης – Απάτη – Κολακεία.
Με την χριστιανική δυναμική του ενημερώνει τον άνθρωπο ότι πρέπει να γίνει καλύτερος, όχι τέλειος, γιατί τέλειος είναι μόνο ο Θεός. Ο άνθρωπος που έχει αναπτυγμένα αυτά τα ελαττώματα θα χρησιμοποιήσει ιερά και όσια για να πετύχει τους σκοπούς του. Θα εκμεταλλευθεί φιλίες, συγγένειες, γνωριμίες, κουμπαριές και συντεκνίες, γράφει στην σελίδα 93 ο δημιουργός.
Για την χαρά και την αρετή της Ευγνωμοσύνης αναφέρεται με ενθουσιασμό για όσους την έχουν προίκα ψυχής.
Όλοι οι άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας έχουν όλα τα χαρίσματα που αναβαθμίζουν και δοξάζουν την χριστιανική αποστολή τους. Μ’ αυτόν τον τρόπον ευγνωμονούν και τον Θεόν. Ένας μελετητής πολλών χριστιανικών βιβλίων μπορεί να διαβαθμίσει με ειλικρίνεια το έργο κάθε εξειδικευμένου συγγραφέα. Και εδώ υπάρχει ο θεμελιώδης ηθικός Νόμος «Καλός, Καλύτερος, Κάλλιστος». Ο π. Ιγνάτιος Χατζηνικολάου ανήκει στους Κάλλιστους. Είναι άμεσος και ειλικρινής, δίκαιος και φωτισμένος. Και στην θρησκεία μας πρέπει να λέμε «Τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη». Η γράφουσα ποτέ δεν ισοπέδωσε τους δημιουργούς ούτε στην κριτική της, ούτε στις αξιολογήσεις συγγραφικών βιβλίων. Άλλο η κριτική στον διαγωνισμό μιας ποίησης, κι’ άλλο η αξιολόγηση ενός βιβλίου (Θρησκευτικού, Ιστορικού, λαογραφικού, ποιητικού). Τον Ακαδημαϊκό Θεολόγο π. Ιγνάτιο Χατζηνικολάου θα τον προτείνει στην κριτική Επιτροπή της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΔΕΕΛ) για Πρώτο Βραβείο Θρησκευτικό