Του Μιχάλη Γ. Κελαϊδή
Άμοιροι και ξένοι της ιστορίας μας, ανάξιοι απόγονοι ενδόξων προγόνων οι σύγχρονοι ραγιάδες μιας χώρας που παραπαίει. Χρήσιμοι στους εχθρούς μας με τη νενέκικη συμπεριφορά μας, η καταστροφή του τόπου μας. Ο ανιστόρητος λαός ξέχασε τη μεγάλη ιδέα του Καποδίστρια, του Ρήγα, του Κολοκοτρώνη, του Δασκαλογιάννη, των Χορτατσών, του Γιαννιού της αριστεράς και άλλων πατριωτών του Ελληνισμού. Έμαθε στο σκύψιμο ο ραγιάς, του έγινε συνήθειο και τρόπος ζωής. Σκύβουμε όταν οι άλλοι το ζητούν μόνο και μόνο επειδή μας το ζήτησαν. Διορισμένοι κυβερνήτες, πιστοί στα αφεντικά τους, χρόνια τώρα, το μόνο που προσπαθούν να κάνουν είναι να κρατιούνται στην εξουσία, παραδίδοντας τον λαό στην πυρά. Κυρίως με ιδεαλιστικές ταμπέλες εξαπατούν το λαό βάζοντας του χρυσές αλυσίδες σκλαβιάς. Επιβάλλουν τα αόρατα τανκς που είναι οτι χειρότερο υπάρχει, γιατί δεν φαίνονται όπως τα σιδερένια.
Ακολουθούν οι διορισμένοι τον Εθνομηδενισμό, όπως τους έχουν επιβάλλει οι απάτριδες Μαζάουερ και Πιερόν, ο Μπεναρόγια και ο Βεντούρα. Ο Coudenhove-Kalergi και ο στόχος της ΦΕΝΤΕΡΑΛ ΜΠΑΝΚ. Προωθούν τα σχέδια της κιμαδοποίησης των λαών, των θρησκειών και των πολιτισμών προς όφελος του κεφαλαίου και των ολίγων ισχυρών της γης. Τι θα νοιάξει τον Αφρικανό ή τον Ασιάτη ποιος θα κυβερνά την Ελλάδα αν είναι Έλληνας ή Τούρκος; Το κακό είναι γενικό. Ο πλανήτης αρχίζει πολιτισμικά να οδεύει προς το σκοταδισμό. Το ελληνοχριστιανικό πνεύμα που έχει εδραιωθεί ο σύγχρονος πολιτισμός παραπαίει. Η αθεΐα προωθείται με γοργούς ρυθμούς. Ο κόσμος στρέφεται στο χυδαίο, το ζωώδες και στον ατομικισμό. Έχει χαθεί η συνοχή. Ο ραγιάς σήμερα έχει μπει για τα καλά στο “αυλάκι” που του έχουν βάλει. Δεν αντιδρά όταν του σφάζουν το συγγενή ή το γείτονα. Δεν αντιδρά όταν τον κλέβουν ή όταν του παίρνουν το φαγητό. Και πάντα ελπίζει πως θα βγει κάποιος ηγέτης που θα τον σώσει. Το “παιχνίδι” όμως είναι στημένο και είναι απλό, σου βάζουν δέκα δικούς τους για να επιλέξεις έναν, πανηγυρίζοντας. Στην πραγματικότητα άλλαξε πουκάμισο ο όφις.
Πέραν του τι γίνεται στον κόσμο, εγώ για την χώρα μου νοιάζομαι και προσπαθώ να βρω μιαν άκρη, ν’ ακούσω μια δίκαια φωνή. Περιμένω ν’ ακούσω κάτι για τις σφαγές των Ελλήνων, για τις κλεψιές, για τους βασανισμούς που δέχονται από ακάλεστους ανθρώπους άλλων λαών, που έχουν το ειδεχθές έγκλημα για χόμπυ.
Διερωτώμαι χωρίς να βρω μια λογική εξήγηση, γιατί όταν έρχονται καλωσορίζονται Ασιάτες, Αφρικανοί κλπ. από χώρες που δεν έχουν πόλεμο. Για πόσο καιρό ακόμα; Διερωτώμαι γιατί οι άστεγοι Έλληνες πεθαίνουν στους δρόμους. Επίσης γιατί δε δίνονται κίνητρα στους Έλληνες να κάνουν πολλά παιδιά. Διερωτώμαι γιατί αποφυλακίζονται οι φονιάδες και οι βασανιστές χωρίς να εκτίσουν τη ποινή τους, στις δικές μας φυλακές. Μήπως για να συνεχίσουν το “έργο” τους; Επίσης γιατί το ελληνικό κράτος δεν αντέδρασε δραστικά για το φόνο του Βορειοηπειρώτη Κων.Κατσίφα από Αλβανούς; Γιατί δε γίνεται η παράδοση του νεκρού από το σκυλολόϊ των Αλβανών για να ταφεί. Αν νοιαζόταν, θα μεριμνούσε η Αλβανία να έχει υποπέσει στην παγκόσμια κατακραυγή και δυσμένεια. Και η σιωπή, σιωπή από παντού. Τα πανεπιστήμια έχουν γίνει φωλιές κακοποιών, η νόηση δε μιλά γιατί φοβάται, γιατί τα σκιάζει η φοβέρα. Ως πότε; Νέοι ψευτοεπαναστάτες ρημάζουν περιουσίες των ανθρώπων, σπάνε βιτρίνες, καίνε αυτοκίνητα, αγνώστων γι αυτούς, βγάζουν με αυτό το τρόπο την ανικανότητά τους να δημιουργήσουν, πιστεύοντας οτι τους φταίνε οι άλλοι.
Εδώ νομίζω οτι μας ταιριάζει το ποίημα του Κωστή Παλαμά:
“Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η ‘Οσσα,
ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι”…