Του Δημήτρη Κ. Τυραϊδή *

Για πολλοστή φορά αποδείχτηκε περίτρανα με την τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Τραμπ με τον κύριο Πούτιν που είδε το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες πως την τύχη της ανθρωπότητας την καθορίζουν οι έχοντες οικονομική και στρατιωτική δύναμη.

Βέβαια δεν είναι κάτι το καινούργιο αυτό που αναφέρω αλλά από καταβολής κόσμου εφαρμόζεται ο νόμος της ζούγκλας απανταχού της γης. Η φύση, για δικούς της λόγους, έπλασε το ζωικό βασίλειο της Γης που ο μεν ισχυρός για να ζήσει πρέπει να σκοτώνει αλλά και για την διαιώνιση του είδους του, ενώ τους αδύναμους τους προίκισε για να επιβιώνουν με διάφορα άλλα όπλα όπως την εξυπνάδα την πονηριά την ταχύτητα κ.λπ. στο δε ανθρώπινο είδος φύτεψε την λογική στο μυαλό του, που αν την χρησιμοποιούσε σωστά η ζωή του θα κυλούσε δίχως πολέμους και η Γη μας θα έμοιαζε με παράδεισο. Δυστυχώς όμως ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται την λογική όχι για να καλυτερεύσει τη ζωή του αλλά ψάχνοντας να βρει τον τρόπο που θα τον χρησιμοποιήσει για να επικρατήσει στην ανθρωπότητα αλλά και στο ζωικό βασίλειο της Γης. Σε μεγάλο βαθμό ορισμένα έθνη το έχουν καταφέρει αυτό επικρατώντας σε πολλά άλλα έθνη, υποχρεώνοντάς τα να υπακούν τυφλά στις δικές τους επιλογές και τους νόμους.

Τώρα, πριν από χρόνια είχαν εφεύρει τον όρο ‘’δουλεία’’ και τους δούλους, με τα ανελέητα βασανιστήρια και τον βούρδουλα, τους υποχρέωναν να υπακούν στις εντολές των αφεντάδων τους. Τους θεωρούσαν δεύτερης κατηγορίας ανθρώπους κι ενός κατώτερου θεού. Πόσα και πόσα έθνη δεν έχουν εκλείψει από προσώπου Γης γιατί τα όπλα που είχαν στην διάθεσή τους ήταν πρωτόγονα! Πολεμούσαν με σαΐτες και με τόξα ενώ οι κατακτητές τους χρησιμοποιούσαν τη δύναμη της πυρίτιδας και του σιδήρου. Τέλος πάντων.

Πολλά όμως έθνη στο διάβα των αιώνων προσπάθησαν να κατακτήσουν όλη την ανθρωπότητα αλλά δεν τα κατάφεραν γιατί τα ίδια όπλα είχαν στην κατοχή τους και οι υποψήφιοι γι’ αυτούς σκλάβοι. Ορισμένοι όμως κατάφερναν και αποκτούσαν πιο ισχυρά πολεμικά σύνεργα και με το έτσι θέλω κατακτούσαν τους αδύνατους και τους φτωχούς σε οπλικά συστήματα. Μήπως και σήμερα αυτό δεν επιδιώκουν να πετύχουν οι δυνατοί της Γης; Τ’ όνειρό τους δεν είναι άλλο από το ποιος θα κατακτήσει την ανθρωπότητα. Ο δε ανταγωνισμός στην κατασκευή καινούργιων οπλικών συστημάτων δεν περιγράφεται. Έλα όμως που η τεχνολογία αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό και τα όπλα τους είναι ισοδύναμα και κανένας δεν έχει το πάνω χέρι. Έχουν καταφέρει όμως να χωρίσουν την ανθρωπότητα σε δύο στρατόπεδα κι εφόσον δεν μπορούν να αλληλοφαγωθούν μεταξύ τους γιατί ‘’ο Γιάννης φοβάται το θεριό και τον θεριό τον Γιάννη’’ βάζουν άλλους να αλληλοσπαράζονται πουλώντας τους συγχρόνως οπλικά συστήματα, πλουτίζοντας αυτοί. Το όνειρο όμως παραμένει όνειρο. Η δε  κατάκτηση της ανθρωπότητας δεν λέει να βγει από τη σκέψη τους και δεν θα ησυχάσουν αν κάποιος από τους δυνατούς δεν θα το πραγματοποιήσει.

Συμφώνησαν λένε οι δύο πιο δυνατοί του πολύπαθου πλανήτη μας να σταματήσουν τον πόλεμο μεταξύ των Ρώσων και των Ουκρανών κι απ’ ότι έχω ακούσει χωρίς την παρουσία των Ουκρανών. Αν δεν είναι αυτό επίδειξη δύναμης τι άλλο μπορεί να είναι; Εγώ πιστεύω ότι τα έχουν μοιράσει μεταξύ τους και με την οικονομική δύναμη που διαθέτουν θα αναγκάσουν τους άλλους να συνθηκολογήσουν άνευ όρων. Κερδισμένοι όμως θα είναι αυτοί. Ο υπερατλαντικός ηγέτης θέλει να διώξει τους Παλαιστίνιους από την ίδια τους την πατρίδα. Δεν φτάνει που τους μακέλεψαν, τους κατάστρεψαν οικονομικά ισοπεδώνοντας την πατρίδα τους, τώρα όσοι απέμειναν απαιτούν να τους σκορπίσουν στα γειτονικά κράτη. Έτσι, τόσο απλά.

Δεν είμαι μήτε στρατιωτικός, μήτε πολιτικός. Ένας απλός Έλληνας είμαι, αλλά ακούω τα όσα σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν και ανατριχιάζω και λέω: κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες θα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας; Έτσι θα ζουν οι ερχόμενες γενιές; Κάτω από την σκιά των δυνατών θα διαιωνίζεται το ανθρώπινο είδος;

Παίρνουν λένε αναμάσκαλα οι άνθρωποι των φτωχών χωρών τα λίγα υπάρχοντα που τους απόμειναν από τις φωτιές του πολέμου και ψάχνουν να βρουν μια ήσυχη γωνιά να ζήσουν την υπόλοιπη που τους απόμεινε ζωή, ειρηνικά και δεν τους θέλει κανένας ή για να είμαι πιο δίκαιος πολλοί δεν θέλουν μήτε να τους αντικρίσουν. Τι να κάνουν οι άμοιροι… να μείνουν μέσα στην κόλαση; Προτιμούν να τους καταπιούν τα κύματα της Μεσογείου από το να μείνουν στην καμένη απ’ άκρη σ’ άκρη πατρίδα τους. Κι όχι μόνο.

* συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων