Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε,
Στον απόηχο των πρόσφατων δηλώσεων σας ,σχετικά με τον τρόπο διάθεσης κάποιων ακινήτων που ανήκουν στην τοπική Εκκλησία , θα ήθελα με την επιστολή αυτή να εκφράσω την αγανάκτηση και θλίψη, που δημιούργησαν σε πολλούς αυτές σας οι δηλώσεις.
Η Εκκλησία βεβαίως δεν έχει ανάγκη την δική μου φωνή υποστήριξης ,καθώς «πύλαι Άδου ού κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16,8), πλήν όμως, επειδή έτι και έτι καταφέρεστε εναντίον της μιας ενορίας μετά την άλλη, και επειδή τα στοιχεία (ή καλύτερα η έλλειψη αυτών) που παρουσιάζετε , είναι καθαρά στη σφαίρα δημιουργίας εντυπώσεων ,παρά στη σφαίρα της πραγματικότητος, θεώρησα πρέπον όπως σας γνωστοποιήσω κάποιες θέσεις που σας διαβεβαιώ μετά πάσης ειλικρινείας, αντικατοπτρίζουν το σκεπτικό πολλών συνανθρώπων μας.
Είπατε, σε συνέντευξη σας, «Υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα με τη στέγη εδώ στα Χανιά. Ο Άγιος Ματθαίος ενδείκνυται για κοινωνική κατοικία.» Κύριε Δήμαρχε , το ότι υπάρχει ζήτημα στέγασης, δεν σημαίνει ότι μπορείτε, πλαγίως ή άλλως, να επιτάξετε την περιουσία κανενός-ούτε πολίτη ούτε της Εκκλησίας. Σε μία και μόνο συγκεκριμένη περίπτωση θα αναφερθώ, χωρίς να σταθώ λόγω χρόνου και χώρου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα η ενορία των Άγίων Αναργύρων, φαίνεται να έχουν πλήρως και παρανόμως καταπατηθεί τα δικαιώματα των ανθρώπων της ενορίας, στερούμενοι τη χρήση χώρων που τους ανήκει!
Τα στοιχεία αυτά είναι ολωσδιόλου αναμφισβήτητα, εκθέτοντας τη δημοτική αρχή.
Σε άλλον λόγο σας πάλι λέτε :
« να μας πει δημόσια ο π. Εικοσιδέκας γιατί ο μισθωτής τάδε κλπ…»
Κύριε Δήμαρχε, αφελώς ερωτώ: γιατί θα έπρεπε η Εκκλησία να σας δώσει αναφορά ως προς το πώς διαχειρίζεται τα του οίκου της; Ο θεσμός των εκκλησιαστικών συμβουλίων είναι η παρακαταθήκη μας , και έτσι λειτουργούν τα πράγματα αιώνες τώρα!
Να σας θυμίσω στο σημείο αυτό ότι η αντίληψη που προβάλετε ότι είς είναι υπεύθυνος για την διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται ότι είναι τουλάχιστον εσφαλμένη…
Βρίσκω τον τρόπο σας απαξιωτικό στο πρόσωπο του π. Νικηφόρου Εικοσιδέκα.
Ατυχής πράγματι ,και ελλιπής σεβασμού, η συνεχώς επαναλαμβανόμενη αναφορά στον «πατέρα Εικοσιδέκα».
Εφόσον όπως λέτε , είστε παιδί της Εκκλησίας , θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η σωστή εκφορά λόγου θα ήταν, στον πατέρα Νικηφόρο, ως το πιο απλό και άμεσο. Δυστυχώς , αυτή η υπόνοια έλλειψης σεβασμού σας ακολουθεί και αλλαχού στο λόγο σας…όπως όταν λέτε : «θα του πούμε να προσφέρει η Εκκλησία κλπ..»
Τι θα πείτε ακριβώς κ. Δήμαρχε;
Δεν είναι για εσάς αυτονόητο ότι το δόμα δεν είναι προϊόν κεκαλλυμένης υφαρπαγής, αλλά δίδεται οικειοθελώς;
Λέτε ακόμα ότι :
« Δεν μπορώ να δεχθώ ότι η Εκκλησία φέρεται σαν επιχειρηματίας»…Θα πρέπει να δείτε ,πρώτα απ’ όλα, ότι το ρήμα «να δεχθώ» δεν είναι το σωστό…Διότι δεν είναι απαραίτητη η δική σας αποδοχή , στα ζητήματα που αφορούν την Εκκλησία!
Και έπειτα δεν γνωρίζετε ότι η Εκκλησία έχει συνεργάτες, νομικούς συμβούλους κ.ο.κ , οι οποίοι φροντίζουν για την διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας; …. Και τέλος, Όχι δεν είναι αλλότριο της Εκκλησίας η διατήρηση κάποιας υλικής υπόστασης , προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία πολλών πραγμάτων, τα οποία σαφώς το εκκοσμικευμένο κράτος δεν θα μπορούσε ποτέ να παρέχει στους πιστούς.
Η ακτημοσύνη , κ. Δήμαρχε , είναι ευκταία σε προσωπικό επίπεδο όχι σε συλλογικό, σύμφωνα με την Αποστολική μας παράδοση (Πραξ.5 , 1-2). Άρα λοιπόν, η Εκκλησία οφείλει να διατηρεί , ενίοτε δε και να επαυξάνει τα εμπιστευμένα εις αυτήν από τον Κύριο, και να τα χειρίζεται κατά το δοκούν. Το δικό της , όχι το δικό σας!
Είναι πολλοί οι πληγωμένοι Χανιώτες , κ.Δήμαρχε, και εύχομαι να μπορέσετε μεν επιτυχώς να λύσετε τα προβλήματα που βρίσκονται ενώπιον σας, να αφήσετε δε ήσυχους τους πιστούς και τους ενορίτες, οι οποίοι εν μέσω Μ. Σαρακοστής έχουν αναστατωθεί με τιε άστοχες και καταχρηστικές κινήσεις σας ,σε αυτό το θέμα που μας αφορά βεβαίως, και όχι επί του συνόλου των πραχθέντων σας.
Κάνατε βέβαια, όντως, μια αναφορά στην «διαχρονική προσφορά της τοπικής Εκκλησίας» και ίσως θα ήταν εύστοχο, κάποιος στο σημείο αυτό να ήταν πιο συγκεκριμένος, αποκαλύπτοντας τοις πάσι, το μέγεθος αυτής της προσφοράς , πλήν όμως , σε ό,τι αφορά την όλη σας αντιμετώπιση, φαίνεται να το ξεχνάτε, προκαλώντας μάλιστα την πολύ δυσάρεστη εντύπωση ότι καταβάλετε και προσπάθειες για την αποδυνάμωση της, και την απογύμνωση της από τα λιγοστά πλέον υλικά της στηρίγματα, στοχοποιώντας μάλιστα, και το πρόσωπο του π. Νικηφόρου.
Εύχομαι κ. Δήμαρχε να έχετε φώτιση και υπομονή στο έργο σας , και σας ζητώ ως απλός πολίτης , αφήστε και την Εκκλησία να κάνει το δικό της έργο και να διαχειρίζεται αυτά που της ανήκουν όπως εκείνη διαχρονικά γνωρίζει και πράττει.
Με σεβασμό,
Κατερίνα Παπαγιαννάκη