Του Ανδρέα Σπανουδάκη
Η εγκληματική και ανθρωποκτόνος δράση σε βάρος ανήμπορων υπερηλίκων των διαχειριστών του Γηροκομείου «Αγία Σκέπη» που όπως αποκαλύφθηκε από την δικαστική ανάκριση έχει την έκταση και την ένταση «πικροθάλασσας και πυκροκυματούσας» και τα παρανόμως κτηθέντα οικονομικά οφελήματα για τον εσμό, τον συρφερτό, τα σκύβαλα, αυτούς τους εν «παντί καιρώ και πάση ώρα» ως απατεώνες, η Δικαιοσύνη απαρέγκλιτα και μονοδρομικά, επειγώντος και άρτια θα αποδείξει την θαυματουργή λειτουργία και αποτελεσματικότητά της.
Η προφυλάκιση της ιδιοκτήτριας του Γηροκομείου και του επιστημονικού προσωπικού συνηγορεί υπέρ της ενοχής τους με βαρύτατες κατηγορίες σε κακουργηματικό βαθμό.
Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να ερευνήσει και το ιδιοκτησιακό καθεστώς και ποιοί τυχόν, κρύβονται κάτω από τα «φουστάνια» της ιδιοκτήτριας η οποία για λόγους παραπλανητικούς και εξαπατητικούς χρησιμοποιεί την θρησκευτική πίστη (Αγία Σκέπη) και τα ουμανιστικά ιδανικά ως «εμπορεύσιμα» για την επιτυχία της επιχειρηματικής της δραστηριότητας τα οποία, όπως απέδειξε η έρευνα, «ασβεστοποίησε» ανηλεώς.
Επίσης η έρευνα θα πρέπει να αποκαλύψει το μηχανισμό, τη μέθοδο με την οποία κάποιοι «έπιασαν τη καλή» με την πάνω από δέκα χρόνια δράση τους.
Όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, σε πολιτικό και εκκλησιαστικό επίπεδο.
Με την περαίωση της προδικαστικής έρευνας αποκαλύφθηκε κι ένα άλλο συντριπτικό σε έκταση και ισχύ στοιχείο το οποίο δεν έχει πάρει ακόμα την οριστική μορφή του.
Πρόκειται για τις πλαστές συνταγογραφήσεις αξίας, όπως αναφέρθηκε 3 εκατομμυρίων ευρώ που ζημίωσαν καταλυτικά το δημόσιο.
Αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι ο γενικός γιατρός του γηροκομείου στην ολιγοήμερη καθ’ όλη την εβδομάδα και κατά την ολιγόλεπτη παραμονή του στο ίδρυμα δεν ασκούσε επαρκώς και διεξοδικά τα καθήκοντα του, τίνι τρόπω και από ποιόν γινόταν η πλαστή και παράνομη συνταγογράφηση;
Μήπως από το ίδιο φαρμακείο που εκτελούσε τις συνταγές το οποίο είχε τους αριθμούς ΑΜΚΑ των ηλικιωμένων;
Το ίδιο φαρμακείο αποκόμησε τεράστια κέρδη από την παράνομη δραστηριότητα;
Αν το φαρμακείο έγραφε και εκτελούσε τις συνταγές ποιός γιατρός τις υπέγραφε;
Με πόσα χρήματα, ανά συνταγή, αμειβόταν αυτός ο γιατρός ο οποίος δεν γνώριζε ούτε κατ’ όψιν τους ηλικιωμένους;
Υπέγραφε συνταγές ενώ δεν γνώριζε τις θεραπευτικές μεθόδους και φαρμακευτικές αγωγές των υπερηλίκων;
Υπέγραφε συνταγές που δυνητικά έθεταν εν κινδύνω τις ζωές των ανήμπορων ηλικιωμένων;
Τα παραπάνω ερωτήματα αν απαντηθούν και στοιχειοθετηθούν ως κατηγορίες εδραιώνουν το αδίκημα της ανθρωποκτονίας κατά συρροή με ενδεχόμενο δόλο;
Θα είμαστε αρκούντος και αθεράπευτα ανόητοι αν πιστέψουμε ότι τα οικονομικά οφέλη για την εγκληματική ομάδα που δρούσε στο γηροκομείο δεν ήταν πολλαπλάσια προερχόμενα από τον σφετερισμό των καταθέσεων και των περιουσιών των ηλικιωμένων.
Κατά πάγια τακτική αυτές οι ιδιωτικές δομές υγείας διαχειρίζονται και νέμονται τις συντάξεις των ηλικιωμένων.
Υ.Γ.: Αξίζει τον θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας η δικηγόρος των Χανίων Μαρία Παπαδάκη που δύναμη ψυχής και απαράμμιλη αγωνιστικότητα έφερε στο φως τη δράση των υπανθρώπων του κολαστήριου.