ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το ακροδεξιό κόμμα ΛΑΟΣ δεν αποτελεί πρωτοτυπία συγκυβέρνησης σε χώρα της Ευρώπης.
Πριν μερικά χρόνια στην Αυστρία, είχε κυβερνήσει το κόμμα του ακροδεξιού Χάϊντερ, που ω ειρωνεία της τύχης, ήταν και ομοφυλόφιλος, που είναι ένα προπατορικό αμάρτημα για τους υπερσυντηρητικούς. Ο Χάϊντερ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα αλλά το κόμμα του έχει μεγάλη δύναμη στις εκλογές.
Στην Ιταλία τα ακροδεξιά κόμματα του Φράνκο Φρατίνι και του Ουμπέρτο Μπόσι συγκυβερνούσαν- μέχρι χθες που παραιτήθηκε- , με το κόμμα του πρωθυπουργού Σύλβιο Μπερλουσκόνι. Στην Γαλλία όχι πολύ παλιά είχε πάρει μεγάλη δύναμη και διεκδικούσε την προεδρία της Γαλλίας το ακροδεξιό μέτωπο με τον Ζαν Μαρί Λεπέν.
Δημοσιογραφικές αναλύσεις είχαν αποκαλύψει, ότι στην Γαλλία, την ακροδεξιά την ψήφισαν και πολλοί εργαζόμενοι που είχαν απολέσει την εργασία τους, πρώην ψηφοφόροι του Κ.Κ.Γ παρασυρμένοι από το μένος του ακροδεξιού, κόμματος και την προπαγάνδα του, εναντίον των μεταναστών φοβούμενοι ότι τους παίρνουν τις δουλειές. Σήμερα με την μεγάλη καπιταλιστική κρίση στην Ευρώπη εάν δεν εμπνεύσει εκ νέου η αριστερά, θα δυναμώσουν τα αντιδραστικά λαϊκίστικα ακροδεξιά κόμματα. Τα κόμματα αυτά δείχνουν τους εχθρούς του λαού που πρέπει να μισεί, που δήθεν είναι οι μετανάστες κι όχι το κεφάλαιο και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
