Είναι γεγονός, η Γερμανία για τρίτη φορά σε ένα αιώνα καταστρέφει την Ευρώπη.
Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται σε μικρότερο βαθμό αλλά εφαρμόζονται σε όλη την ευρωζώνη, επειδή αυτό είναι το γερμανικό δόγμα, όταν αναμειγνύονται με ένα μερκελικό λαϊκισμό περί τεμπέληδων και μη παραγωγικών Ελλήνων και φορολογούμενων που πληρώνουν τα χρέη των χωρών του νότου δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα.
Πλέον, σε μία σειρά από χώρες του Βορρά έχουν ξεπηδήσει ευρωσκεπτικιστικά ακροδεξιά κόμματα.
Τμήμα της ρητορικής τους βασίζεται στην ίδια λαϊκιστική επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί και η Μέρκελ για να χαλιναγωγεί τον γερμανικό λαό.
Στο Νότο πάλι, εμφανίζεται δυναμικά η Αριστερά, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Podemos αλλά και άλλα κόμματα να κτίζουν πάνω στην αγανάκτηση των πολιτών για την λιτότητα.
Αυτό που ενώνει όλους και οδηγεί στη διάλυση της ευρωζώνη είναι η αναπόφευκτη και διαρκής λιτότητα και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οι οποίες δεν είναι συγκυριακές αλλά συστατικό της ίδιας της ύπαρξης της νομισματικής ένωσης. Η λιτότητα συμπληρώνει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, δε βρίσκονται σε καμία αντίθεση.
Όμως, ενώ στις χώρες του νότου ζητούν περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη Δημοκρατία, περισσότερα δικαιώματα, λιγότερη λιτότητα, στις πλούσιες χώρες του Βορρά, με την ακροδεξιά και τη δεξιά να υπερισχύει αλλά τη λιτότητα να είναι παρούσα, υπερισχύουν αιτήματα ενάντια στην Ευρώπη, ενάντια στην αλληλεγγύη, ενάντια στα δικαιώματα, υπέρ των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Θεωρούν ότι το κόστος είναι δυσανάλογα μεγάλο για αυτούς και ότι για αυτό φταίει ο φτωχός νότος.
Κι έτσι βλέπουμε και το εξής παράδοξο: Στις χώρες του νότου οι πολίτες να επιθυμούν διακαώς την παραμονή τους στο ευρώ και την ευρωζώνη ενώ στις χώρες του Βορρά η πίστη στο κοινό νόμισμα και στην κοινή πορεία των χωρών της Ευρώπης να μειώνεται ραγδαία.
Η ευρωζώνη, συντομότερα ή αργότερα, θα διαλυθεί. Και οι φορείς αυτής της διάλυσης δεν θα είναι οι χώρες του νότου, αλλά οι χώρες του Βορρά.
Η Ελλάδα, ίσως θα αποτελέσει τον τέλειο αποδιοπομπαίο τράγο για την τραγική αποτυχία των μερκελικών πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων.
Και υπαίτιος δε θα είναι ο Βαρουφάκης.
ΑτΚ