Είναι τραγικό, πρωτοφανές, σχεδόν βγαλμένο από επεισόδιο επιστημονικής φαντασίας.
Ένας άγνωστος άνθρωπος εμφανίζεται από το πουθενά και μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων χρησιμοποιώντας τη δύναμη των social media φτάνει να διεκδικεί την προεδρία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς πλατφόρμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς καμία συζήτηση περί προτάσεων, απλά με την εικόνα του, με το χαμόγελό του, απλά λέγοντας ότι “μπορεί να κερδίσει”.
Δεν υπάρχει πουθενά καταγεγραμμένο στην ιστορία τέτοια περίπτωση. Ακόμη και η περίπτωση Ντόναλντ Τραμπ ήταν διαφορετική αφού ο Ντόναλντ Τραμπ είχε παρουσία στα πολιτικά πράγματα των ΗΠΑ επί δεκαετίες, έστω όχι στην κεντρική σκηνή.
Εδώ έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ειχε καμία ενασχόληση με την πολιτική, δεν είχε καμία ενασχόληση με την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, δεν ζούσε στην Ελλάδα, δεν υπήρξε καν μέλος του κόμματος στο οποίο πιθανά θα εκλεγεί ηγέτης του, όταν το κόμμα αυτό δεν είναι ένα μικρό κόμμα αλλά κεντρικός πυλώνας του δημοκρατικού συστήματος, κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μοιάζει πραγματικά με σενάριο βγαλμένο από το black mirror όπου ένα κόμμα εν δυνάμει εξουσίας γίνεται hijack με τη δύναμη των social media από influencer.
Ακόμη και αν ο Κασσελάκης δεν υπερισχύσει ήδη έχει δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο για τη δημοκρατία προηγούμενο όπου αυτό που μετρά για να αναδειχθεί ηγέτης ενός πολιτικού κόμματος δεν είναι ο πολιτικός λόγος αλλά τα επικοινωνιακά χαρίσματά του και η ικανότητά του να διαχειρίζεται τα social media, να δημιουργεί virality και hype, να είναι αγαπητός.
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα κόμμα που ακόμα αυτοαποκαλείται της Αριστεράς.
Ας ελπίσουμε ότι την Κυριακή θα μπει ένα φρένο στην κατρακύλα που δεν είναι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ολόκληρης της χώρας.
Ντροπή και μόνο αξίζει σε όσους έστρωσαν το έδαφος για αυτή την γελοιοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας.