Γράφει ο Δρ. Νίκος Μιχελάκης | Κορυφώνονται οι προεκλογικές κινήσεις των υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών αλλά και των Υποψηφίων Ευρωβουλευτών για την εξασφάλιση της ηγεσίας στους Δήμους και Περιφέρειες αλλά της εισόδου στο Ευρωκοινοβούλιο.
Οι κρίσεις και επικρίσεις, αλλά και τα προγράμματα και οι υποσχέσεις, για το καλύτερο μέλλον Δήμων, Περιφερειών, της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ευρώπης και φυσικά εμάς των ίδιων, δίδουν και παίρνουν. Οι υποψήφιοι με τις εμφανίσεις τους στα ΜΜΕ, με τα πάσης φύσεως έντυπα που εκδίδουν αλλά και με τις προσωπικές επαφές τους μας κατακλύζουν κυριολεκτικά με διάφορα, ελπιδοφόρα αλλά και ..απειλητικά μηνύματα!
Και σε όλα αυτά, κάθε παράταξη θεωρεί σκόπιμο να παρουσιάζεται με το δικό της έμβλημα – λογότυπο, με το οποιο προφανώς θέλει να δώσει το στίγμα και το όραμα της και να μας προϊδεάσει για τις ευοίωνες για εμάς προθέσεις της. Αδιάφορο αν στην πορεία , όπως έχει αποδείξει η πείρα, πολύ εύκολα όλα αυτά τα περνούν στις καλένδες με η χωρίς αιτιολογίες.
Και μέσα στους συμβολισμούς λογοτύπων η Ελια φαίνεται να έχει την τιμητική της. Δήμοι Περιφέρειες και Κόμματα, παλιότερα και σήμερα, την προτιμούν με πάθος!
Στην Κρητη ιδιαίτερα αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας η προτίμηση αυτή φαίνεται να έχει μεγάλη προτεραιότητα. Φέτος για παράδειγμα, εκτός από την γραφιστική και λεκτική παρουσία της «Ελιάς» που υιοθέτησε συγκεκριμένο κεντρικός κομματικός σχηματισμός, επισημάναμε την ύπαρξη συμβολισμών της ελιάς σε τουλαχιστο 5 συνδυασμούς δημοτικών και περιφερειακών παρατάξεων στην Κρητη (Κίσσαμος, Σητεία, Γόρτυνα, Αγ. Νικόλαος, Μινώα Πεδιάδας ) αλλά και αρκετούς στην Πελοπόννησο.
Αλλού σωστά σχεδιασμένη και αλλού καλλιτεχνικά «παραποιημένη» η Ελια, καλείται να συμβολίσει κάποια από τα αγαθά η τις αξίες στην παράταξη που την υιοθετεί στο έμβλημα της. Και διερωτάται κανείς. Ανάγκη για πραγματική έκφραση η ανάγκη για απλή προσέλκυση ψηφοφόρων.
Ωστόσο, η παρουσία της Ελιάς σαν δέντρου, των κλαδιών, των φύλλων της η και των καρπών της σε εμβλήματα συνδυασμό, είναι καταρχήν θετική και δεν μπορεί παρά να επικροτηθεί! Και πρέπει να συγχαρεί κανείς αυτούς που κάνουν αυτή την επιλογή, γιατί προφανώς αναγνωρίζουν ότι το δέντρο της Ελιάς δεν έχει μόνο πολλές αρετές, αλλά ειδικά στην Κρήτη, αποτέλεσε και αποτελεί και μάλλον θα αποτελέσει και στο μέλλον βασικό στοιχείο της Κοινωνικής και Οικονομικής ζωής του τόπου.
Όπως φαίνεται ότι η ύπαρξη του συμβολισμού της Ελιάς στα εμβλήματα, δεν φαίνεται να συμβαδίζει με ανάλογες αναφορές στα προγράμματα που εξαγγέλλονται. Οι αναφορές για την Ελιά και τους Ελαιοπαραγωγούς, στα προγράμματα και τις προφορικές εξαγγελίες, είναι από ανύπαρκτες έως πολύ περιορισμένες και αρκετές φορές ασαφείς και συγκεχυμένες.
Βέβαια η προσφορά αρκετών παραγόντων της Αυτοδιοίκησης που στρατεύτηκαν εθελοντικά στον ΣΕΔΗΚ μαζί με τον Πρόεδρο του κ. Μαρινάκη και το ΔΣ του, ήταν σημαντική και ασφαλώς έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα, ενώ σε αρκετά αλλά πέτυχε και λύσεις.
Ωστόσο σοβαρά προβλήματα παραμένουν άλυτα και απαιτούν την στράτευση και προσφορά και αυτοδιοικητικών αλλά και άλλων παραγόντων του κλάδου.
Μερικά από τα προβλήματα αυτά που βρέθηκαν τελευταία στο προσκήνιο της επικαιρότητας, υπενθυμίζονται παρακάτω με στόχο την πρόκληση θέσεων και απόψεων και κυρίως δεσμεύσεων.
Θ1 Τα ευχολόγια για σύνδεση Πρωτογενούς και Τουρισμού
Ευχή και πρόθεση όλων η σύνδεση του πρωτογενούς τομέα, δηλαδή κυρίως της Ελαιοκομίας, με τον Τουρισμό! Πως όμως, με ποιούς τρόπους, με ποιά συγκεκριμένα μέσα και με ποια ενδεχόμενα κίνητρα και κυρίως σε ποιο χρόνο, φαίνεται πως δεν χρειάζεται να το αγγίξουμε.
Έτσι, παρά την ποιοτική υπεροχή των προϊόντων της Κρήτης, οι Τουριστικές επιχειρησεις με η χωρίς βραχιολάκια θα συνεχίσουν να προσφέρουν στους Τουρίστες ξένα, υποβαθμισμένα αλλά πάντως φθηνή προϊόντα. Και οι ταβέρνες του νησιού στην πλειοψηφία τους, παρά την ύπαρξη άριστου ελαιολάδου στην Κρήτη θα συνεχίσουν να τηγανίζουν με εισαγόμενα και ενδεχόμενα επικίνδυνα για την υγεία σπορελαια!
Συστάσεις από σημαντικούς διεθνείς παράγοντες και προσπάθειες ετών από κάποιους «ρομαντικούς» για την αναγνώριση ως ΠΟΠ ενός ονόματος «Κρητη» για το ελαιόλαδο μας ώστε να αναγνωρίζεται από τους καταναλωτές του εξωτερικού αλλά και να προστατεύεται από τους Κανονισμούς της ΕΕ, παρακάμπτονται και αν αυτών επιχειρούνται λύσεις με πιστοποιήσεις που για το ελαιόλαδο δεν προσφέρουν καμία προστασία και οπωσδήποτε δεν ισχύουν ούτε στο εξωτερικό, ούτε εντός Κρήτης.
Θ2. Οι αποζημιώσεις των περσινών καταστροφών
Ζημιές κάποτε , έστω και κάθε 15-20 χρόνια, όπως είναι φυσικό γίνονται και στις Ελιές της Κρήτης από ακραίες καιρικές συνθήκες. Και αντί να αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ, όπως γίνεται σχεδόν κάθε χρόνο για τις καλλιεργείς άλλων Βορειοτέρων περιοχών, παραπέμπονται στις καλένδες των ΠΣΕΑ με τις ευλογίες Επιστημονικών Επίτροπων που θα πρέπει κάποιοι να μας ενημερώνουν ποιες αμοιβές λαμβάνουν για γνωματεύουν επιστημονικά για το αυτονόητο!
Και σαν αποτέλεσμα όλων αυτών και επιβεβαίωση των φόβων πολλών, ήλε προ ήμερων (9/5) η ανακοίνωση του ΥΠΑΑΤ, που φαίνεται για ευνόητους λόγους δεν πηρέ δημοσιότητα με την οποια γίνεται γνωστό ότι το πόσο που ζητήθηκε από το ΥΠΠΑΤ να εγκρίνει το Υπουργείο Οικονομικών και στην συνεχεία οι Βρυξέλλες, είναι μόλις 65 εκατ.€ για όλες τις ζημιές του 2013 ( ανεμοθύελλες, πλημμύρες, μη ομαλή καρποφορία οπωροφόρων και ελιάς …) ενώ οι ζημιές στην ελαιοπαραγωγή της Κρήτης αποτιμηθήκαν από όλους σε πάνω από 160.εκ. €. Και το ωραιότερο.
Οι αποζημιώσεις θα δοθούν «πολύ σύντομα» μέσα στο 2015 η 2016 !
Ζήσε Μάη μου!
Η διεθνώς πασίγνωστη ποιότητα του Κρητικού ελαιολαδου, που κατακτήθηκε με πολυετείς προσπάθειες των επιστημόνων και παραγώγων του νησιού, όλοι ξέρουν ότι τα τελευταία χρόνια κινδυνεύει στα σοβαρά, από την ηθελημένη η αθέλητη, αποδιοργάνωση και αναποτελεσματικότητα των μελετημένων δόμων της Δακοκτονίας.
Ωστόσο υψηλή ιστάμενοι μας συμβουλεύουν να τις …. συγκομίζουμε «πριν τον Νοέμβριο» για να έχουμε καλή ποιότητα και να τις «εκχυλίζουμε» σε καλά ελαιοτριβεία για να έχουμε καλή ποιότητα! Και μέσα σε όλα αυτά η Περιφέρεια συνεχίζει απέλπιδα μάχη να προσαρμοστεί –αν είναι δυνατόν- στα απίθανα γραφειοκρατικά μετρά των όποιων η εφαρμογή κοστίζει περισσότερο από την προσφορά τους. Λύση άραγε ριζική με την ανάληψη της πλήρους ευθύνης εφαρμογής αλλά και είσπραξης τελών για την Δακοκτονια από την Περιφέρεια και τους Δήμους, άραγε, δεν υπάρχει; Σίγουρα ναι. Αλλά οπωσδήποτε χρειάζεται τόλμη και διεκδίκηση από όλους.
Θ3 Η τραγωδία της μη αναγνώρισης της Κρητικής διατροφής
Η αποτυχία της αναγνώρισης από την UNESCO της λεγόμενης «Μεσογειακής Διατροφής» με την συναίνεση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και δυστυχώς με την ολιγωρία των Αυτοδιοικητικών παραγόντων της Κρήτης να διεκδικήσουν να διεκδικήσουν την αναγνώριση της Κρητικής διατροφής το 2008, φαίνεται ότι τώρα ολοκληρώνεται. Το «χρυσό χάπι» που προσφέρουν στην Κρητη είναι να αναλάβει τον συντονισμό των παραπέρα ενεργειών την επέκταση της και σε αλλά Κράτη της «Μεσογειακής»!
Το ότι, η με διεθνείς έρευνες και μελέτες τεκμηριωμένη υγιεινή και πολιτιστική άξια της Κρητικής διατροφής, υπήρξε η βάση για την κατασκευή της επινόησης που λέγεται «Μεσογειακή», δεν φαίνεται να συγκινεί όπως είναι φυσικό τις Κεντρικές υπηρεσίες μας, αλλά δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά και με σχεδιασμό και όλους τους τοπικούς Φορείς. Οι προσπάθειες του ΣΕΔΗΚ και άλλων φορέων για αναγνώριση της Κρητικής δυστυχώς δεν φθίνουν. Άρα, ο λεγόμενος γαστρονομικός τουρισμός θα αποτελει απλά ευχολόγιο για πολλά χρόνια.
Θ4. Η Ευρωπαϊκή πρόκληση για τις Ταβέρνες και η αδυναμία ελέγχων για αναγραφή στους καταλόγους!
Το φιάσκο της Ευρωπαϊκής υπαναχώρησης για υποχρεωτική χρήση επώνυμων μη ξαναγεμιζόμενων συσκευασιών στα Τραπέζια των επιχειρήσεων εστίασης αποτελει μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα και όλες τις ελαιοπαραγωγικές χώρες του Νότου
Το ότι αρχικά ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο και την επόμενη αποσύρθηκε ατάκτως και χωρίς εξηγήσεις ασφαλώς αποτελει μια θλιβερή με «Ευρωπαϊκό άρωμα» ιστορία που δείχνει ότι οι τα συμφέροντα υπερισχύουν των θεσμών.
Τα λόμπυ των σπορέλαιων που εξακολουθούν να επιμένουν με την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ να επιτραπούν και στην Ελλάδα τα μίγματα σπορέλαιων με ελαιόλαδο, ασφαλώς δεν μπορούσαν να αποδεχτούν την επώνυμη παρουσία ελαιολαδου στα τραπέζια των Εστιατόριων της Ευρώπης.
Με τα θέματα αυτά όμως ασφαλώς θα πρέπει να ασχοληθούν οι υποψήφιοι για το Ευρωκοινοβούλιο και να ζητήσουν τον λόγο!
Γιατί, είναι ακατανόητο να σερβίρουμε στο τραπέζι όχι μονό το κρασί αλλά και το νερό με επώνυμες φιάλες και το λαδί να προσφέρεται χύμα στα γνωστά λαδομπούκαλα που υποβιβάζουν όχι μονό την ποιότητα αλλά και την αξιοπρέπεια του τουρισμού μας.
Όμως δεν είναι κατανοητό και το γιατί η διάταξη που υπάρχει στην Υπουργική Απόφαση ( Α2-861/2013) για υποχρεωτική αναγραφή στους Καταλόγους εστίασης του είδους των χρησιμοποιούμενων λαδιών (άρθρο 91, παρ.3 α) δεν εφαρμόζεται. Υπάρχουν άραγε υπηρεσίες αρμόδιες για αυτό και αδιαφορούν η αδυνατούν να εφαρμόσουν την διάταξη; Ότι και αν συμβαίνει πρέπει να διευκρινιστεί.
Θ5. Επίλογος. Και οι Ελιές …..Ψηφίζουν!!
Βέβαια όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και ασφαλώς θα έπρεπε να απασχολούν τους παρατάξεις και τους υποψηφίους κατά τους προγραμματισμούς και τις δεσμεύσεις τους, κατά τις συζητήσεις τους στα ΜΜΕ. Ωστόσο, μια τέτοια τάση δεν διαπιστώνεται και φυσιολογικά διερωτάται κάνεις ποια είναι τα αίτια; Δεν θεωρούνται τα προβλήματα της ελαιοκομίας σημαντικά και δεν αξίζουν την προσοχή τους; Η μήπως ο στόχος του να συλλεχτούν απλά ψήφοι επιτυγχάνεται ταχύτερα και πιο άκοπα με γενικόλογες υποσχέσεις;
Όμως ασφαλώς όλοι γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων στους, Δήμους και την Περιφέρεια Κρήτης είναι ελαιοπαραγωγοί.
Επομένως και οι ελιές … ψηφίζουν! Και ζητούν τον σεβασμό και την ανταμοιβή τους από όλους και από αυτούς που τις χρησιμοποιούν στα σύμβολα τους και από αυτούς που ζουν από τα προϊόντα τους!
flashnews.gr