Του Πολύφημου | Πολύς λόγος γίνεται για το αν η συμφωνία των δανειστών με τον Γιάννη Βαρουφάκη συνιστά κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και νέο μνημόνιο, το οποίο δεν διαφέρει και σε πολλά από το μνημόνιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που μέσα σε τέσσερα χρόνια ισοπέδωσε την ελληνική οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες.
Το νόμισμα αυτό δεν έχει δύο όψεις, αλλά μία και μοναδική. Εφόσον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήρε εντολή να κρατήσει την Ελλάδα στην ΕΕ και την ευρωζώνη, τότε τα μνημόνια και ο διεθνής έλεγχος θα είναι εδώ. Για πάντα.
Οι Έλληνες πιάνουν πανευρωπαϊκή κορυφή σε όλες τις δημοσκοπήσεις με το ερώτημα τού αν προτιμούν το ευρώ. Κορυφή. Μάλιστα ξεπερνάμε πολλές από τις ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες είναι πολύ ισχυρότερες από την ελληνική.
Επιπλέον, οι Έλληνες θεωρούν κατά συντριπτική πλειοψηφία ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ. Και πάλι, σε αυτήν την κούρσα “φιλοευρωπαϊκότητας” ξεπερνάμε ισχυρότερες από εμάς οικονομίες.
Παρόλα αυτά, πολλοί δηλώνουν απογοητευμένοι από την απόφαση του Γιάννη Βαρουφάκη να ζητήσει μια ακόμη παράταση του μνημονίου της τρόικας.
Η ιστορία εδώ είναι εντελώς αντιφατική. Μέσα στον πρώτο μήνα της νέας κυβέρνησης, ένα τεράστιο ποσοστό της κοινής γνώμης εκφράζει θετική άποψη για τις κινήσεις του ΥΠΟΙΚ στη διαπραγμάτευση. Ένα τσαβικού επιπέδου ποσοστό θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα ως τον καταλληλότερο πρωθυπουργό των τελευταίων δεκαετιών. Κι όμως. Χιλιάδες νοικοκυραίοι έσπευσαν να τραβήξουν τα λιγοστά λεφτά τους από τις τράπεζες για να μην τα χάσουν.
Τόση είναι η εμπιστοσύνη που έδειξε ο κυρίαρχος λαός στην κυβέρνηση που δηλώνει ότι στηρίζει. “Ναι” στον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Ας κρύψουμε το ρευστό στα μπαούλα, είπαν, κι αν τελικά μας βγάλουν απ’το ευρώ τότε θα βγούμε με ένα διχίλιαρο και θα το παίξουμε Ωνάσηδες.
Φυσικά, όλα αυτά έφεραν μεγάλη γκρίνια στον ώριμο και συνειδοποιημένο λαό, που με το παραμικρό τρέμει μην τυχόν και μείνει χωρίς ευρώ στην τσέπη. Έναν λαό εντελώς υποκριτικό, που ναι μεν θέλει να πάμε στο Βερολίνο και να τρίψουμε στη μούρη της Μέρκελ το χρέος, όμως δυσανασχετεί από την επιλογή της κυβέρνησης να κάνει πίσω σε όλες σχεδόν τις επαναστατικές προεκλογικές διακυρήξεις.
Αν ο λαός αναζητά επανάσταση, μπορεί πολύ ευχαρίστως να βγει στους δρόμους κατά εκατομμύρια και να απαιτήσει την έξοδο της χώρας από τα σύμφωνα σταθερότητας και την εξάρτηση από το ιερατείο της Φρανκφούρτης.
Με πέντε εκατομμύρια κόσμου στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας, η διαγραφή του χρέους και η απαλλαγή από την εξευτελιστική εποπτεία δεν θα ερχόταν από κανένα e-mail Βαρουφάκη.
Όταν όμως ο νοικοκυραίος αναθέτει την επανάσταση του σε κάποιον άλλο, καλύτερα να μην γκρινιάζει. Χορτάσαμε από γκρίνια.