Στην εκπνοή της εβδομάδας του Δεκαπενταύγουστου αναμένεται να αρχίσουν να ξαναθερμαίνονται οι μηχανές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τόσο οι τέσσερις διεκδικητές της εξουσίας όσο και ο κεντρικός στελεχιακός μηχανισμός φαίνεται να αξιοποιούν αυτές τις μέρες του Αυγούστου για μια ολιγοήμερη ανάπαυλα μετά την πολύμηνη διαδικασία των δύο εκλογικών αναμετρήσεων και όσα ακολούθησαν με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία.
Αλλά και εν όψει των όσων είναι μπροστά ήδη από τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου:
το Διαρκές Συνέδριο στις 2 του Σεπτέμβρη και τις εσωκομματικές κάλπες στις 10 Σεπτέμβρη (με δεύτερο γύρο στις 16 αν χρειαστεί), τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου και το Έκτακτο Συνέδριο στα τέλη Νοεμβρίου.
Οι υποψήφιοι μέχρι στιγμής έχουν δώσει το στίγμα τους για το πώς σκέφτονται την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από συνεντεύξεις και παρεμβάσεις τους, στο πλαίσιο των προεκλογικών τους εκστρατειών που ξεκίνησαν από τα τέλη Ιουλίου και «έτρεξαν» τις δύο πρώτες εβδομάδες του
Αυγούστου.
Για την ώρα το εσωκομματικό προεκλογικό σκηνικό είναι ήπιο, δεν καταγράφονται αισθητές κόντρες μεταξύ των υποψηφίων, αντιθέτως επιχειρείται να τηρηθούν συγκρατημένοι τόνοι, καθώς όλες οι πλευρές ομνύουν στην ενότητα και διακηρύσσουν πως την επόμενη μέρα, όποιο και να
είναι το αποτέλεσμα, θα υπάρχει συστράτευση.
Η Έφη Αχτσιόγλου θέτει έντονα επί τάπητος την ανάγκη να υπάρξει ένα «συμμάζεμα» στο κόμμα, με επακριβώς προσδιορισμένες δομές, ρόλους και καθήκοντα, ενώ δίνει μεγάλη βάση σε ζητήματα τεκμηρίωσης προκρίνοντας μια σύνθεση πολιτικής με την τεχνοκρατική επάρκεια.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δίνει έμφαση και στην ανάγκη σύνθεσης και συλλογικότητας στο εσωτερικό, με μεγαλύτερο λόγο στις οργανώσεις και τα μέλη αλλά και στην αριστερή φυσιογνωμία και την ατζέντα που την προσδιορίζει. Χαρακτηριστικά, σε πρόσφατη συνέντευξή του κάνει λόγο για
νέα συλλογική ηγεσία που «θα μεριμνά έτσι ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να ριζώσει παντού και πραγματικά» ενώ σημειώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει προγραμματικό λόγο που ναι μεν να απευθύνεται στους πολλούς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει «οι απαντήσεις του να αρέσουν σε όλους».
Ο Νίκος Παππάς επιμένει στην ανάγκη να μην εγκαταλειφθεί η διεύρυνση που, όπως τονίζει, έχει συλλογικά αποφασιστεί, αντιθέτως να συνεχιστεί, όπως και ο γενικότερος πολιτικός προσανατολισμός προς το Κέντρο. Σε αυτό το στοιχείο δίνει έμφαση, θεωρώντας ότι στην επόμενη φάση μπορεί η υλοποίηση να περάσει και μέσα από επιμέρους, κλαδικούς (π.χ. επιμελητήρια), συνδικαλιστικούς, αυτοδιοικητικούς κ.λπ. θεσμούς.
Ο Στέφανος Τζουμάκας, δείχνει να επικεντρώνει στην ανάγκη το κόμμα να υπερβεί τους εσωκομματικούς μηχανισμούς του, τους οποίους θεωρεί υπεύθυνους για την πολιτική του καθήλωση και την απομάκρυνσή του από την κοινωνία, και να διαμορφώσει μια φυσιογνωμία πιο ενιαία πολιτικά αλλά και ιδεολογικά και με πιο λαϊκά χαρακτηριστικά, με ανοιχτές «πόρτες» στην κοινωνία.
Θα υπάρξουν άλλοι υποψήφιοι;
Πάντως, το ζήτημα του αριθμού των υποψηφιοτήτων δείχνει να μην έχει κλείσει. Τυπικά έτσι και αλλιώς θεωρείται ότι η καταληκτική ημερομηνία μέχρι την οποία μπορεί κάποιος να υποβάλει υποψηφιότητα είναι αυτή του Συνεδρίου (εν προκειμένου του Διαρκούς Συνεδρίου στις 2 Σεπτεμβρίου).
Πέραν αυτού:
- Ο Σωκράτης Φάμελλος το τελευταίο διάστημα φέρεται να ζυγίζει το
ενδεχόμενο μιας πιθανής δικής του υποψηφιότητας και όταν ερωτάται δημόσια
δεν κλείνει το ζήτημα κατηγορηματικά. - Ο Παύλος Πολάκης μπορεί στην Κεντρική Επιτροπή του Ιουλίου να
ανακοίνωσε την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος, αναρτήσεις του όμως
στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ευθεία αναφορά και κριτική στις
υποψηφιότητες των Αχτσιόγλου και Τσακαλώτου έδωσαν την αίσθηση ότι
εξακολουθεί να φλερτάρει με το ενδεχόμενο ή ότι εν πάση περιπτώσει έχει
δεύτερες σκέψεις. Σε ανάρτησή του στις 2 Αυγούστου σημειώνει ότι στις
διακηρύξεις των εν λόγω δύο υποψηφίων δεν βλέπει συγκεκριμένη γραμμή,
όπως έπραξε ο ίδιος στην ομιλία του στην Κ.Ε., αλλά «εκθέσεις καλολογικών
στοιχείων» και «έπεα πτερόεντα», καταλήγοντας «…με έχετε βάλει σε
σκέψεις». - Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι δύο αυτές πιθανές υποψηφιότητες, δεν είναι
εύκολο να εκδηλωθούν χωρίς να ζυγίσουν το ότι θα διασπάσουν τη βάση της
άλλοτε ενιαίας προεδρικής τάσης, κι ακόμα ότι θα βλάψουν την υποψηφιότητα
του Νίκου Παππά.
Παραιτήσεις, επιστολές και «καρφιά»
Πάντως, παρά το ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει «ήσυχες μέρες του Αυγούστου» λόγω διακοπών και παρά το ήπιο κλίμα στην κορυφή, από κάτω φαίνεται να υπάρχουν στοιχεία αποδιοργάνωσης, δυσαρέσκειας, θυμού κ.λπ. για την επόμενη μέρα στο κόμμα και τις εσωκομματικές
διαδικασίες που μάλλον δικαιολογούν την επιλογή για γρήγορες διαδικασίες ανάδειξης νέας ηγεσίας.
Να σημειωθεί ότι ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. έχει γενικότερα αρχίσει και ανεβάζει ξανά τους τόνους. Τις προηγούμενες ημέρες δεν έστρεψε τα βέλη του μόνο προς τους δύο υποψηφίους με των οποίων τα πολιτικά προτάγματα και την πολιτική ρητορική εμφανώς διαφωνεί αλλά στράφηκε και
κατά του γραφείου Τύπου. Κι αυτό διότι, όπως κατήγγειλε, το γρ. Τύπου κατέβασε από την ιστοσελίδα του κόμματος συνέντευξη του πρώην υποψηφίου Επικρατείας Στέφανου Κασσελάκη, με τον Παύλο Πολάκη να εκφράζει την εκτίμηση ότι αυτό συνέβη επειδή στη συνέντευξή του ο πρώην υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει πως στο κόμμα τον έφερε ο τομέας
Διαφάνειας.
Ο ίδιος φάνηκε να ειρωνεύεται το κύμα συμπαράστασης προς την Έφη Αχτσιόγλου ύστερα από σκίτσο σε βάρος της το οποίο χαρακτηρίστηκε «σεξιστικό», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο ίδιος δεν έλαβε την ίδια υποστήριξη για πολλαπλάσια σκίτσα σε βάρος του από τον ίδιο σκιτσογράφο. Η Έφη Αχτσιόγλου, από την άλλη, ερωτηθείσα σε ραδιοφωνική συνέντευξή της για το σκίτσο, μίλησε για πατριαρχικά στερεότυπα και δεν παρέλειψε να θυμίσει και αναφορές «συντρόφων» που τα αναπαράγουν, παραπέμποντας στην ατάκα Πολάκη περί «καλλιστείων» κατά την Κεντρική Επιτροπή του Ιουλίου.
Τα παραπάνω αντανακλούν και ένα υπόγειο κλίμα εσωκομματικών τριβών, που εκδηλώνεται με κάθε αφορμή από μερίδα της βάσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οπαδοί διαφόρων τάσεων και αποχρώσεων με το παραμικρό εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τα τεκταινόμενα στο κόμμα,
εξαπολύουν επιθέσεις σε πρόσωπα, κ.ο.κ.
Επιπρόσθετα, τις πρώτες μέρες του Αυγούστου σημειώθηκαν και κάποιες παραιτήσεις: από την παραίτηση της Ελένης Λαφτσή, μέχρι πρότινος επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Ροδόπης, μετά την κλήση που δέχτηκε από το πειθαρχικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ για τις δηλώσεις της για τον βουλευτή
Οζγκιούρ Φερχάτ, έως τον γραμματέα της νομαρχιακής ΣΥΡΙΖΑ Ικαρίας Δημήτρη Δουρή, ο οποίος άφησε αιχμές πως αδυνατεί να παρακολουθήσει «τις εσωκομματικές διαδικασίες μιας κομματικής νομενκλατούρας ξεκομμένης ακόμη και από το εναπομείναν εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ». Αλλά και την
παραίτηση του συντονιστή της νομαρχιακής επιτροπής Λέσβου Σταύρου Καραβασίλη, μετά την επιστολή 10 τοπικών στελεχών υπέρ της υποψηφιότητας του Κώστα Μουτζούρη για την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ο οποίος κατέρχεται ως «ανεξάρτητος» αν και προέρχεται από τη Ν.Δ.
Παραιτούμενος ο συντονιστής της νομαρχιακής κατήγγειλε «αριβισμούς» των συγκεκριμένων στελεχών, υποστηρίζοντας παράλληλα πως αυτοί στοίχισαν στο κόμμα την έδρα κατά τις πρόσφατες εκλογές.
Στα παραπάνω ήρθε να προστεθεί και επιστολή 14 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Δουζίνας, Τρ. Αλμπάνης, Ρεπούση, κ.ά) που μεταξύ άλλων εκφράζουν ανησυχία για τις εξελίξεις στο κόμμα, βλέπουν επανάληψη λαθών (π.χ. στην παρολίγον υποψηφιότητα Παππά στον Δήμο της Αθήνας) και ζητούν οι κρίσιμες αποφάσεις να λαμβάνονται σε διαβούλευση με τα ενεργά μέλη του κόμματος και όχι ως θέματα που η ηγεσία χειρίζεται «κατ’ αποκλειστικότητα».