O Σεραφείμ Ρίζος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Ανταρσία στα Χανιά” έχει καταγωγή από το χωριό Νέα Σινασό στην Εύβοια. Βρισκόταν εκεί κατά τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε τα πάντα και με κείμενο που ανέρτησε στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook αναφέρεται στις εντυπώσεις του που είναι και οι εντυπώσεις των περισσότερων πολιτών της περιοχής: Η Εύβοια αφέθηκε να καεί.

Διαβάστε τι αναφέρει:

Διανυκτερεύοντας προσωρινά, για πρώτη φορά μετά από 3 νύχτες, σε σχετικά ασφαλή απόσταση από τη φωτιά.

Βαλίτσα, υπολογιστής και οι παλιές φωτογραφίες της μάνας και του πατέρα μαζί για κάθε ενδεχόμενο.

Έχω ζήσει, στο παρελθόν, 3 μεγάλες πυρκαγιές στην περιοχή της Β. Εύβοιας. Στις δύο από αυτές η φωτιά είχε φτάσει μερικά μέτρα έξω από το χωριό μας, τη Νέα Σινασό. Σε καμία από τις προηγούμενες περιπτώσεις δεν υπήρχε τόσο διάχυτο το αίσθημα της εγκατάλειψης και της γενικευμένης ανασφάλειας που υπάρχει σήμερα. Ποτέ δεν υπήρχε, όπως σήμερα, τόσο εκτεταμένη η αίσθηση της πλήρους απουσίας του κρατικού μηχανισμού.

Σε όλες τις προηγούμενες πυρκαγιές ο κόσμος συνέδραμε αποφασιστικά για την κατάσβεσή τους. Ποτέ όμως στο παρελθόν δεν είχε την αίσθηση ότι το έπραττε μόνος του.

Σήμερα ακόμη και στους τοπικούς ιθύνοντες κυριαρχεί η αίσθηση ότι η φωτιά θα σταματήσει όταν πάψει πλέον να υπάρχει καύσιμη ύλη. Δεν είναι απλή αίσθηση. Η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει από το Αιγαίο μέχρι τον Β. Ευβοϊκό.

Υψηλόβαθμο στέλεχος του δήμου Ιστιαίας – Αιδηψού σε ιδιωτική συζήτηση που είχαμε, ανάφερε επί λέξη “το κράτος από την αρχή δεν θέλησε να σβήσει αυτή τη φωτιά. Ποια αεροπλάνα, παλεύουμε με τσουγκράνες”.

Σήμερα, στην περιοχή της Ιστιαίας, είδαμε για πρώτη φορά, μετά από 5 ημέρες μια συντονισμένη προσπάθεια 8 αεροπλάνων να περιορίσουν τη φωτιά. Αυτό όμως κράτησε περίπου από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 2μμ. Μετά τίποτα!! Αργά το απόγευμα επανεμφανίστηκαν ελικόπτερα και υπήρξαν κάποιες σποραδικές πτήσεις αεροπλάνου. Το αποτέλεσμα το μέτωπο διπλασιάστηκε σε έκταση μέσα σε λίγες ώρες.

Η κυβέρνηση που κυνηγούσε κατατρεγμένους πρόσφυγες από τη Συρία και το Αφγανιστάν, στα σύνορα, βαφτίζοντας τους ασύμμετρη απειλή, μέσα σε λίγες μέρες μετέτρεψε σε περιβαλλοντικούς πρόσφυγες χιλιάδες φτωχούς ως επί το πλείστον ανθρώπους μέσα στη χώρα.

Αν η τάξη που μας κυβερνά δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε αυτό που με τόσο στόμφο επικαλείται, την ασφάλεια των πολιτών, το συμφέρον της «κοινωνίας ως σύνολο» ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής της;;; Αν όλα ακόμη και η κατάσβεση των πυρκαγιών έχουν αφεθεί στην ατομική ευθύνη, τι τους θέλουμε αυτούς; απλά για να τους ταΐζουμε;;;

Η οργή ξεχειλίζει παντού!! Το πιο ελπιδοφόρο και το πιο βαθύ μήνυμα το έστειλε ένα νέος εθελοντής από την περιοχή του Βουτά μιλώντας στην κάμερα του Open. “Η νεολαία της Ιστιαίας”, είπε, “δεν θ’ αφήσουμε να “φυτευτεί” καμιά ανεμογεννήτρια εδώ. Δάσος θα ξαναγίνει”. Η οργή πρέπει να γίνει δράση για το περιβάλλον, για τις δουλειές, για τις ζωές μας.

Στη φωτο το πύρινο μέτωπο όπως φαινόταν αργά το απόγευμα από την περιοχή του Ν Πύργου.