Επιμέλεια: Βαγγέλης Πάλλας – Δημοσιογράφος I.F.J.
Tα τελευταία 6 χρόνια, ο κόσμος είδε μια τεράστια αύξηση του αριθμού των μεταναστών, οι περισσότεροι από αυτούς πρόσφυγες, που προέρχονται από περιοχές που βιώνουν την ακραία βία του πολέμου και τις θηριωδίες του, και τον απάνθρωπο πόνο που τον συνοδεύει. Σημαντικές μεταναστευτικές ροές υπάρχουν στο Μεξικό, τη Νοτιοανατολική Ασία και τη Μεσόγειο.
Συγκεκριμένα, έχουν περάσει περισσότερα από 15 χρόνια από τότε που ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή ξεκίνησε με την άμεση ή έμμεση συμμετοχή ευρωπαϊκών κρατών. Συνεχείς πόλεμοι, με χιλιάδες θύματα μεταξύ των αμάχων και εκατομμύρια εκτοπισμένων ανθρώπων, ενώ προκάλεσαν ανυπολόγιστες υλικές, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές καταστροφές σε κοινωνίες οι οποίες η ανθρώπινη ιστορία είναι παλαιότερη από αυτή της Ευρώπης. Ο πόλεμος, αυτή η υπέρτατη μορφή βίας, εξακολουθεί να μαίνεται, επηρεάζοντας ακόμη περισσότερα εδάφη απ’ ότι στην αρχή, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη βία, καταστροφή και δυστυχία για εκατομμύρια ανθρώπους: μετανάστες και μη μετανάστες όπως και πρόσφυγες και μη πρόσφυγες.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι ευρωπαϊκές χώρες, για δικούς τους λόγους (πολιτική, οικονομία, ενέργεια), οικονομικά και στρατιωτικά, υποστήριζαν αντίπαλες παρατάξεις σε περιοχές συγκρούσεων, ανοιχτά ή / και κρυφά. Οι χώρες της ΕΕ δεν ήταν οι μόνες που υπέθαλψαν και υποστήριξαν αυτή την αστάθεια, αλλά, μέσω των κυβερνήσεών τους, των επιχειρηματικών, οικονομικών και στρατιωτικών θεσμών τους, σίγουρα είχαν ένα μεγάλο μερίδιο συμμετοχής και ευθύνης.
Η ΕΕ πρέπει να αναγνωρίσει τα λάθη της (εκούσια ή μη) των προηγούμενων ετών και επιτέλους να κάνει σοβαρές και αποτελεσματικές προσπάθειες για τον τερματισμό των συγκρούσεων και να ανακουφίσει την τεράστια ανθρωπιστική κρίση στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην τραγωδία όλων αυτών των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από εμπόλεμες ζώνες, που η ίδια η ΕΕ έχει συμβάλει στη δημιουργία τους και να αναγνωρίσουν ενεργά τα δικαιώματα όλων των προσφύγων. Στην ουσία η ΕΕ πρέπει να σταματήσει να ενεργεί σαν «στρουθοκαμήλος», να κοιτάξει το πρόβλημα άμεσα και ξεκάθαρα στο πρόσωπο και με αποφασιστικότητα να το λύσει εποικοδομητικά και θετικά.
Οι χιλιάδες νεκροί πρόσφυγες στη Μεσόγειο Θάλασσα δεν αντανακλούν μια φωτισμένη πολιτική αλλά μια πολιτική που μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αντίφαση, μια αντιστροφή της δράσης της ΕΕ που κηρύσσει την προστασία των ατομικών, κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή είναι μια υποκρισία που πρέπει να σταματήσει.
Ο ΚΧΠΒ προτρέπει την κεντρική διοίκηση της ΕΕ για την οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη των χωρών που λαμβάνουν το μεγάλο κύμα των προσφύγων και των μεταναστών: της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Μάλτας, της Σερβίας και της Ουγγαρίας. Θεωρούμε επίσης σημαντική την ταχεία απορρόφηση των προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της κάθε χώρας υποδοχής.
Ένα σημαντικό βήμα θα ήταν επίσης να αυξηθεί η οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη στις χώρες που συνορεύουν με εμπόλεμες ζώνες, ενώ, σε συνεργασία με τον ΟΗΕ, να επιβληθεί ένα αυστηρό εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων προς τις αντίπαλες παρατάξεις. Επιπλέον, η απόσυρση όλων των στρατευμάτων των χωρών της ΕΕ που βρίσκονται σε περιοχές συγκρούσεων θα είναι μια σημαντική κίνηση προς την αποδέσμευση του ανθρώπινου δυναμικού και πόρων, και τον επαναπροσανατολισμό της προσπάθειας για την ταχεία απορρόφηση χιλιάδων προσφύγων που φθάνουν στις χώρες της ΕΕ.
Τέλος, υποστηρίζουμε σθεναρά την αναγκαία χρηματοδότηση και την υλοποίηση εκστρατειών για όλους τους πολίτες της ΕΕ, ενημερώνοντάς τους για την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που λαμβάνει χώρα στα γεωγραφικά σύνορα της ΕΕ, καθώς και τα δικαιώματα των προσφύγων που προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες. Η δράση αυτή θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο βήμα στην ανάπτυξη μιας κουλτούρας αλληλεγγύης και ανεκτικότητας για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, οι οποίοι απειλούνται άμεσα από την άνοδο της ρατσιστικής βίας που συμβαίνει σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Η ΕΕ έχει στη διάθεσή της τους πόρους και την εμπειρία για να διαχειριστεί, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αύξηση του αριθμού των προσφύγων στο έδαφός της. Πιστεύουμε ότι η ΕΕ θα πρέπει να ανακατευθύνει τις αξίες της, τις προτεραι ότητες της πολιτικής και των πόρων, θέτοντας την ανθρώπινη ζωή στο κέντρο, όχι μόνο στο «τι λέγεται» αλλά και στο «τι γίνεται». Αυτή είναι η ΕΕ που όλοι επιδιώκουμε.
* Ο διεθνής ανθρωπιστικός οργανισμός Κόσμος χωρίς Πολέμους και Βία εξέδωσε αυτή τη δήλωση σε σχέση με την κρίση των προσφύγων που πλήττει σήμερα την Ευρώπη.
