Του Ειρηναίου Μαράκη
Η ψυχιατρικοποίηση, που επιχειρούν ΜΜΕ και διάφοροι φιλελεύθεροι αναλυτές του πληκτρολογίου, των ακροδεξιών, ρατσιστικών, ισλαμοφοβικών εγκλημάτων που πραγματοποιούνται κατά καιρούς από τη Νορβηγία του Μπρέιβικ μέχρι τη Νέα Ζηλανδία με τη δολοφονία των 49 μουσουλμάνων προσφύγων -όπως άλλωστε συμβαίνει με τα σεξιστικά εγκλήματα και τις γυναικοκτονίες- μπορεί να δημιουργήσει αρνητικό προηγούμενο εάν αποδεχτούμε ότι έχει την παραμικρή βάση.
Και αυτό γιατί
1) διαγράφει την ύπαρξη του πολιτικού κίνητρου των παραπάνω εγκλημάτων καθώς και την ύπαρξη μιας ολόκληρης ιδεολογικής/πολιτικής πρακτικής που καταφεύγει -από την δεκαετία του ’30 έως τις μέρες μας- μέχρι και τον θάνατο για να εξαφανίσει το διαφορετικό κι όσα δεν εκφράζουν το πρότυπο του λευκού, χριστιανού, ετεροκανονικού, μονογαμικού ανθρώπου και
2) γιατί στιγματίζει τις ψυχικές νόσους και τις αναπηρίες, κάθε είδους, ως παράγοντες εγκλημάτων κατά της δήθεν αρμονικά δομημένης κοινωνίας, στρώνοντας έτσι το χαλί στον μισαναπηρισμό και σε νέα ρατσιστικά εγκλήματα.
