Σε αυτό συνηγορούν όλοι όσοι γνωρίζουν, ότι αυτό που συνέβη στη Βηρυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί στα Χανιά.

Μία τέτοια περίπτωση ήταν η πλωτή βόμβα του “Mekong Spirit” το οποίο έμεινε για 8 ολόκληρους μήνες στη Σούδα. Δεν είμαστε κινδυνολόγοι, είναι ένα πιθανό σενάριο. Μπορεί οι πιθανότητες να μην είναι πολλές, όμως, εφόσον συμβεί ένα ατύχημα, οι συνέπειες για τα Χανιά θα είναι ολοκληρωτικά καταστροφικές. Και μία στο εκατομμύριο να είναι οι πιθανότητες, η ζημιά που μπορεί να προκληθεί είναι τέτοια ώστε να μοιάζει πολύ μεγάλο το ρίσκο. Γιατί στην περίπτωση των Χανίων, και λαμβάνοντας υπόψη ότι στον τόπο μας υπάρχουν και αποθήκες οπλικών συστημάτων στις στοές των στρατιωτικών βάσεων – οπλικά συστήματα τα οποία δε γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι – μία έκρηξη μπορεί να δημιουργήσει μία αλυσίδα εκρήξεων.

Γι’ αυτό και δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί όταν ζητούμε να τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Σούδα και στο Μαράθι, γιατί το διακύβευμα είναι τεράστιο και η ζημιά που μπορεί να γίνει, ανυπολόγιστη.

Το ζητάμε γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει ουδείς να ελέγξει τι και πώς γίνεται και αν τηρούνται όπως πρέπει τα μέτρα ασφαλείας.

Γνωρίζουμε λ.χ. ότι σε παλιότερη προσπάθεια του τότε Νομάρχη Χανίων κ. Γιώργου Κατσανεβάκη για να γίνουν απλά κάποιοι ελέγχοι στο έδαφος και στο νερό των βάσεων για πιθανές μολύνσεις, παρά του ότι αποτελούσε τον εκλεγμένε εκπρόσωπο ενός νομού και του ότι αυτό ήταν μία ενέργεια που είχε δικαίωμα να ζητήσει, οι των βάσεων έχουν ασυλία, το έδαφος είναι ξένο, και δε μπορεί να ασκήσει ούτε τους βασικούς ελέγχους για την διασφάλιση της υγείας των κατοίκων που ζουν στον τόπο τους!

Αυτή είναι η αλήθεια, οσο κι αν οι κυβερνήσεις, δεξιές και αριστερές, δε θέλουν να ομιλούν. Εδώ στα Χανιά είμαστε έρμαιο των συμφερόντων και των συμφωνιών.

Και πώς λοιπόν σε ένα τέτοιο περιβάλλον που δεν επιτρέπονται ούτε καν οι έλεγχοι για τις περιβαλλοντικές συνέπειες της στρατιωτικής λειτουργίας θα μπορέσει να ασκηθεί ουσιαστικός έλεγχος στο τι και πώς διακινείται και στο αν τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει;

Τι διασφαλίζει τον Χανιώτη από ένα ατύχημα; Ποια υπηρεσία έχει ως σκοπό λειτουργίας της τη διασφάλιση της τήρησης των κανόνων και σε ποιον λογοδοτεί; Λογοδοτεί σε ελληνικές αρχές που υπακούουν στους εκλεγμένους εκπροσώπους του ελληνικού λαού ή αλλού; Ποιος θα λογοδοτήσει και σε ποιον, αν γίνει κάποιο ατύχημα;

Ξαναλέμε, ότι δεν κινδυνολογούμε. Και δεν έχουμε κάτι ενάντια σε κάποια χώρα του ΝΑΤΟ. Τα ίδια θα λέγαμε αν οι βάσεις στη Σούδα ήταν Ρώσικες ή Κινέζικες ή Ισραηλινές ή Γαλλικές. Τα ίδια θα λέγαμε αν το καθεστώς λειτουργίας τους ήταν εξίσου νεφελώδες και αντιδημοκρατικό, υπεράνω του ελληνικού νόμου.

Αυτό που λέμε είναι απλό: Και μία στο εκατομμύριο να είναι η πιθανότητα να συμβεί ένα τέτοιο ατύχημα, είναι υψηλές, όταν το ατύχημα μπορεί να έχει τις συνέπειες που είχε στη Βηρυτό.

Ας το επεξεργαστούμε λίγο στο μυαλό μας και ας κοιτάξουμε να ζητήσουμε αυτό που θα ζητούσε κάθε πολίτης σε οποιαδήποτε χώρα, τη διασφάλιση ότι ένα τέτοιο ατύχημα ποτέ δε θα συμβεί με διαρκείς ελέγχους και τήρηση αυστηρότατων κανόνων ασφαλείας που θα επιβάλλονται από ανεξάρτητες αρχές.