Η αρχή έγινε με τον νόμο για τη ρυθμιστική Αρχή του νερού που είχε χαρακτηριστεί από τις ΔΕΥΑ της χώρας το όχημα για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Τώρα όμως φαίνεται ότι περνάμε στο επόμενο στάδιο. Και η Κρήτη βρίσκεται στο επίκεντρό του.
Η προωθούμενη μεταρρύθμιση, θα δημιουργήσει νέα σχήματα διοίκησης και διαχείρισης του νερού, στα οποία θα συμμετέχουν μεταξύ άλλων και εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης, αυτομάτως ακυρώνει τον κοινωνικό χαρακτήρα των ΔΕΥΑ και την ανταποδοτική χρέωση των υπηρεσιών ύδρευσης, ανοίγοντας την «κερκόπορτα» για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Χαρακτηριστικό είναι ότι σε άλλες χώρες που ακολουθήθηκαν παρόμοιες στρατηγικές όπως το Παρίσι και το Βερολίνο, το κόστος του νερού αυξήθηκε από 250-400% την ίδια ώρα που οι παροχές μειώθηκαν κατακόρυφα.
Σύμφωνα με αυτούς που προασπίζονται την ιδιωτικοποίηση του νερού, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γίνουν τα αναγκαία κοστοβόρα έργα και να εκσυγχρονιστεί το δίκτυο αφού το κράτος δε μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Σημειώνουν ότι με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του δικτύου.
Τώρα, στη βάση αυτού του νομοσχεδίου, εμφανίζονται και μεγάλες εταιρείες αναψυκτικών που δείχνουν ενδιαφέρον για να έχουν πρόσβαση στα δημόσια αποθέματα νερού του νησιού για να παράγουν τα αναψυκτικά τους σε χαμηλότερο κόστος!
Άλλωστε, δε θα είναι η πρώτη φορά που το έχουν πετύχει.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ελ Σαλβαδόρ, μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη έλλειψη νερού στη Λατινική Αμερική.
Η λειψυδρία έχει προκαλέσει συγκρούσεις, φέρνοντας τους κατοίκους αντιμέτωπους με εταιρείες όπως η Coca-Cola, η πολυεθνική εταιρεία εξόρυξης OceanaGold και οι μεγάλης κλίμακας παραγωγοί ζαχαροκάλαμου. Περίπου το 42% του αγροτικού Ελ Σαλβαδόρ έχει πρόσβαση σε κατάλληλο πόσιμο νερό, και πολλοί εξακολουθούν να πρέπει να διανύουν ώρες για να φτάσουν σε αυτό.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές εκεί αγωνίζονται για τη θέσπιση νομοθεσίας για την προστασία των πηγών νερού και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των κατοίκων σε καθαρό νερό.
Παρόμοια η κατάσταση στο Μοντερέι του Μεξικού όπου υπάρχουν πολλές περιοχές που δεν έχουν πρόσβαση στο νερό τη στιγμή όπου εταιρείες όπως η Coca-Cola και η Heineken αντλούν δισεκατομμύρια λίτρα από τα ως πρόσφατα δημόσια αποθέματα νερού.
Βεβαίως, τα κέρδη είναι τεράστια, και αρκετά από αυτά καταλήγουν στα κρατικά ταμεία όμως οι συνέπειες για τους κατοίκους, ειδικά τους φτωχότερους, είναι δραματικές αφού οι τιμές του νερού έχουν εκτοξευθεί.
Καλό μήνα σε όλους τους αναγνώστες του “Α.τ.Κ.”!