Επιμένει ο Δήμαρχος Παναγιώτης Σημανδηράκης για τη χρήση τμήματος του Στρατόπεδο Μαρκόπουλου ως πάρκινγκ, λες και ο αγώνας που έδωσαν επί δεκαετίες οι κάτοικοι των Χανίων αλλά κυρίως της περιοχής ήταν για να φύγει το στρατόπεδο και να γίνει… πάρκινγκ.
Προφανώς, το πρόβλημα που υπάρχει στα Χανιά είναι μεγάλο σε σχέση με την έλλειψη χώρων στάθμευσης, αλλά να κατηγορούνται όσοι αγωνίζονται τόσα χρόνια για να δημιουργηθεί πάρκο ότι δημιουργούν πόλωση είναι πέρα από κάθε λογική.
Λες και δε ζούμε στην Ελλάδα αλλά σε κάποια Ελβετία όπου όλα λειτουργούν ρολόι. Λες και δε ζούμε στη χώρα του “πάμε κι όπου βγει” που οδήγησε στην τραγωδία των Τεμπών και του “ουδέν μονιμότερου του προσωρινού”. Λες και οι πολίτες είναι καχύποπτοι χωρίς κανέναν λόγο, όταν τόσες υποσχέσεις δίνονται ανά καιρούς από πολιτικούς και αρχές και δεν τηρούνται. Λες και η κρίση εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς είναι άνευ λόγου και αιτία.
Εδώ ζούμε, στην Ελλάδα, με τα καλά και τα κακά της. Και ευτυχώς που υπάρχουν πολίτες που ξοδεύουν τον λίγο ελεύθερο χρόνο τους για να αγωνίζονται για τη διασφάλιση των αυτονόητων. Γιατί αν δεν υπήρχαν ούτε αυτοί, όλα στην πόλη μας θα είχαν γίνει πάρκινγκ και ξενοδοχεία.
Ας τελειώσει λοιπόν αυτή η κουβέντα περί πόλωσης και μειοψηφιών και ας κάνουν οι αρχές αυτά που πρέπει για να προχωρήσει όσο πιο γρήγορα ο σχεδιασμός. Οι “προσωρινές λύσεις” στη χώρα μας έχουν αφήσει πολύ μεγάλο αποτύπωμα. Γιατί πολλές φορές περνάνε πολλά χρόνια, ακόμη και δεκαετίες για να παύσει η προσωρινότητά τους.
Μαζί λοιπόν με τους πολίτες που αγωνίζονται. Και ας ψάξουν να βρουν αλλούς χώρους για πάρκινγκ.