Του Δημήτρη Πατέλη *
Θλίβομαι και ντρέπομαι για την εικόνα του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Ιδρύματός μας απέναντι στην κοινωνία ΚΑΙ μετά τα τελευταία γεγονότα επιβολής επιχειρηματικών/επενδυτικών σχεδίων με εισβολή δυνάμεων καταστολής σε πανεπιστημιακό χώρο…
Θλίβομαι και ντρέπομαι για την χρόνια εκκένωση-φθορά-καταστροφή και εγκατάλλειψη ακινήτων του Ιδρύματος (τ. πρυτανείας, Γαλλικής, Παπαδόπετρου κ.ά), που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την εκπαιδευτική, ερευνητική και πολιτισμική δραστηριότητα της κοινότητας του και για την οργανική προσφορά/διασύνδεση του Πολυτεχνείου μας με την κοινωνία των Χανίων, αλλά αντιμετωπίζονται με αγοραίους όρους «φιλέτων» και ανταγωνιστικών ιδιοτελών συμφερόντων…
Θλίβομαι και ντρέπομαι διότι διαφαίνεται εδώ και η εμμονή στις επιχειρηματικές επιλογές του πρωτοστατήσαντος στο διαβόητο «επενδυτικό σχέδιο» τ. πρύτανη και νυν Υφυπουργού κ. Β. Διγαλάκη, που χρησιμοποίησε τη θητεία του για την πολιτική-κυβερνητική του ανέλιξη και τώρα επιβάλλει αυτές τις επιλογές με άγρια καταστολή…
Θλίβομαι και ντρέπομαι διότι ενώ τα θέματα αυτά έχουν εκθέσει το Ίδρυμα συνολικά στην ελληνική κοινωνία, δεν υπάρχει η παραμικρή δημόσια τοποθέτηση της διοίκησης του Ιδρύματος και των λοιπών φορέων του, εκτός του φοιτητικού συλλόγου.
Χαίρομαι ειλικρινά και είμαι υπερήφανος ως παιδαγωγός και πανεπιστημιακός λειτουργός, διότι το πιο ζωτικό και σημαντικό μέρος αυτής της κοινότητας –η φοιτητιώσα νεολαία μας– δείχνει ευαισθησία και υγιή υπευθυνότητα πολίτη για όλα αυτά, ενώ η διοίκηση (και τα σιωπηρά μέλη του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού;) υιοθετούν πόζα αφ’ υψηλού διδαχής και εκ καθέδρας υψωμένου δακτύλου…
Το πρόβλημα δεν είναι διαδικαστικό (διά ζώσης συνάντηση ή διαδικτυακή). Είναι ουσιαστικό και υπαρξιακής σημασίας.
Συνδέεται με το εάν και κατά πόσο ανταποκρινόμαστε ως μέλη ΔΕΠ στον όρκο και το ρόλο του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ και όχι του πλασιέ ή/και υποτακτικού επιχειρηματικών συμφερόντων του κεφαλαίου και του πολιτικού/κυβερνητικού προσωπικού του.
* αν. καθηγήτης φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
