Αντίθετος με τα περιβόητα ΠΣΕ ήταν στο Πολυτεχνείο Κρήτης ο Γιάννης Φίλης. Εμείς δίναμε την μάχη με μεγάλο κόστος και ο κ. Φίλης καθότανε στο απυρόβλητο. Αντιμετωπίζοντας την μανία καταδίωξής μας από τους Σκιαδά και Χριστοδούλου και τον τότε απερίγραπτο πρύτανη Σωτηρόπουλο (μου μετακόμισε αργότερα στην Αμερική) οδηγηθήκαμε στο σκαμνί του κατηγορουμένου.
Στη διάρκεια της δίκης γνωρίσαμε την πλέρια υπεράσπιση από τον τότε νομάρχη Γιώργο Κατσανεβάκη και την δίμουρη στάση του καθηγητή Ιωακείμ Γρυσπολάκη που αφού μας άφησε ακάλυπτους μετατράπηκε από μάρτυρας υπεράσπισης σε μάρτυρα κατηγορίας!!!
Στη διάρκεια της δίκης απάλλαξαν τους φοιτητές συγκατηγορούμενούς μας και μας οδήγησαν μόνο εμάς στην «καρμανιόλα»…
Το δικαστήριο μας επέβαλε ποινή 3.000 ευρώ που δεν είχαμε, με αποτέλεσμα να συλληφθούμε αργότερα, μέρα μεσημέρι, και να οδηγηθούμε συνοδεία αστυνομικών στο Αστυνομικό Μέγαρο.
Αργότερα ο κ. Ιωακείμ Γρυσπολλάκης εξαργυρώνοντας πιθανώς τις υπηρεσίες του εξελέγη πρύτανης (!!!) και από αριστερός που δήλωνε μια ζωή συμπαρατάχτηκε με δεξιές αντιλήψεις και πρακτικές.
Και κάτι σημαντικό, ενώ ολοκληρωνόταν η δίκη, έφτασε στο δικαστήριο η απόφαση παραπομπής στο πειθαρχικό των καθηγητών μηνυτών μας. Τίποτα όμως, ούτε αυτό το αυταπόδεικτο γεγονός που έτσι κι αλλιώς μας δικαίωνε, δεν στάθηκε δυνατόν να ανατρέψει τις αποφάσεις.
Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά ήταν άφαντος ο Γιάννης Φίλης. Κρύφτηκε στο καβούκι του περιμένοντας να περάσει η θύελλα για να βγει θριαμβευτής. Αυτή είναι «η πολιτική της ανωτερότητας» σας κύριε Φίλη και όλοι εμείς που αγωνιούμε, που παλέψαμε για το σωστό, για το δίκιο, για τα αυτονόητα σ’ αυτόν τον τόπο είμαστε η «πολιτική του μίσους»;
Να με συγχωρείτε αν τώρα θυμήθηκα αυτά τα γεγονότα, αλλά τόσα χρόνια είχα ένα βάρος και πολλά ερωτηματικά για τη στάση σας εκείνη την περίοδο.
Καλύτερα να δρούμε με παρρησία και θάρρος παρά κρυπτόμενοι ή εκ του ασφαλούς. Χωρίς ρίσκο κύριε Φίλη τίποτα δεν γίνεται και θα μας μείνει στο χέρι και η «ανωτερότητα και το μίσος»
Νίκος Αγγελάκης
