Αν η ιστορία δεν μπορεί να γίνει συνείδηση, τότε οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες, οι επαναστάσεις θα έχουν τη μοίρα του Σίσυφου.
Αν η μνήμη προσωπική και συλλογική αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση προσωπικής και κοινωνικής συνειδητοποίησης, αν η Λήθη συνιστά αναπηρία της παροντικής συνείδησης και έλλειμμα αυτοκατανόησης.
Τότε: υπέρβαση του παρόντος, η αλλαγή του παρόντος, κοινωνικού, πολιτικού, πολιτιστικού, προϋποθέτει τη Μνήμη και την αξιοποίησή της.
Οι λαοί μπορούν να πάψουν να είναι συνεργοί, συμμέτοχοι, συναυτουργοί στην αναπαραγωγή της πολιτικής και πολιτιστικής τους υποτέλειας, παθητικά θύματα των πολιτικών και των μέσων μαζικής ύπνωσης και εκπόρνευσης.
Αν για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να τον γνωρίζεις, τότε η Μνήμη αποτελεί αναντικατάστατη προϋπόθεση της Αλλαγής.
Ελβετικά παιχνίδια πολέμου με φόντο το τέλος του Ευρώ
Σύμφωνα με δημοσίευμα της 30ης Σεπτεμβρίου στην εφημερίδα της Λωζάνης Matin Dimanche, περί τα μέσα Αύγουστου ο Ελβετικός Στρατός πραγματοποίησε μια περίεργη στρατιωτική άσκηση, βασισμένη σε σενάρια ευρείας οικονομικής κατάρρευσης, βίαιων εξεγέρσεων και μαζικών μεταναστεύσεων εντός της ΕΕ.
Σε ένα εξ αυτών με την ονομασία «Saonia», που αντιστοιχεί στην περιοχή Jura των Δυτικών Άλπεων, οι κάτοικοι της περιοχής ετοιμάζουν επιθέσεις στην Ελβετία για να ανακτήσουν χρήματα που είχαν προφανώς αποσπαστεί από τη Γαλλία. Σε μία άλλη επιχείρηση με την ονομασία «Duplex – Barbara», προβλέπονταν οι πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης μίας τριπλής εισβολής στο Νωσατέλ, τη Λωζάνη και τη Γενεύη. Το γκροτέσκο των σεναρίων, όμως, υπερασπίστηκε (!) ο Antoine Vielliard, κυβερνήτης της γαλλικής περιοχής από όπου φέρονται να πραγματοποιούνται οι επιχειρήσεις επί ελβετικού εδάφους, ενώ αντιθέτως ο Daniel Berger, διοικητής της Ελβετικής Ταξιαρχίας Τεθωρακισμένων προσπάθησε να υποβαθμίσει την ιδιαιτερότητα της απειλής.
Αυτό, όμως, δεν είναι το πρώτο φανταστικό σενάριο που επεξεργάζεται ο Ελβετικός Στρατός, καθώς πέρυσι πραγματοποιήθηκε μια άσκηση με την παραδοχή ότι ένα τεράστιο κύμα προσφύγων εισέρχεται στη χώρα μετά την κατάρρευση του Ευρώ και το επακόλουθο χάος σε ολόκληρη την ήπειρο: η άσκηση ονομαζόταν “Stabilo Due” και στον χάρτη κινδύνου που δημιουργήθηκε το 2010 αποτυπωνόταν η μαζική εισροή προσφύγων από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία. Καλούμενος να σχολιάσει το σενάριο, ο Ελβετός Υπουργός Άμυνας Uli Maurer, προειδοποίησε πως αναμένει κλιμάκωση της βίας στην Ευρώπη και πως «δεν μπορεί να αποκλείσει ότι τα επόμενα χρόνια δεν θα χρειαστεί η επέμβαση του στρατού»
Εκτός από την Ευρώπη όμως των εξεγέρσεων, της αστυνόμευσης, της σκληρής κατανάλωσης και της μετανάστευσης, υπάρχει και η Ευρώπη της πνευματικής αναζήτησης, του φιλοσοφικού στοχασμού, της αναζήτησης του νοήματος για τη ζωή μας που τρέχει στους απάνθρωπους και αγχώδεις σύγχρονους ρυθμούς.
Υπάρχουν οι άνθρωποι εκείνοι που προβληματίζονται σοβαρά, που απορούν (με την πιο ουσιαστική σημασία της λέξης), που αναζητούν την ευαισθησία και την ποιότητα πραγμάτων που χάνονται…
Έτσι μέσα στον πυρετό της παγκοσμιοποίησης και της ίντριγκας, την ίδια στιγμή όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στον εσώτερο εαυτό, στην εσωτερική πραγματικότητα και την υπερβατική αλήθεια… Μοναστήρια που είχαν αδειάσει και απειλούταν σοβαρά η βιωσιμότητά τους, τώρα γεμίζουν από μοναχούς αλλά και επισκέπτες-προσκυνητές-αναζητητές. Μεγάλες και πανάρχαιες πνευματικές παραδόσεις γίνονται πόλος έλξης, αυθεντικές εσωτερικές σχολές κάνουν προσεκτικά αλλά αισθητά την παρουσία τους και βέβαια πληθώρα βιβλίων όλων των μεταφυσικών και αυτογνωσιακών τάσεων καλύπτουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων, σηματοδοτώντας με μια αυξανόμενη μαζικότητα την τάση των σύγχρονων Ευρωπαίων, για το «επέκεινα», ή για την αναζήτηση του εαυτού, του χαμένου -μας- εαυτού. Η Ευρώπη αλλάζει πρόσωπο λοιπόν, σε όλα τα επίπεδα. Ευχή μας, μακάρι να μην αλλάζει απλώς μάσκες…