H Λώρα και ο Μπαντ Μπάρετ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που ζει με τα παιδιά του στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Μοιάζουν με μια τυπική αμερικανική οικογένεια με τη μεγάλη μονοκατοικία στα προάστια της πόλης, το οικογενειακού τύπου αυτοκίνητο κλπ κλπ κλπ. Κάπως σαν τις οικογένειες δηλαδή που βλέπουμε στις περισσότερες αμερικανικές ταινίες και σειρές.
Στην περίπτωση των Μπάρετ όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Αν και είναι και οι δύο πολύ νέοι για να έχουν βγει στη σύνταξη, έχουν σταματήσει να εργάζονται καθώς, όπως υποστηρίζουν, βρήκαν τον τρόπο ώστε να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι χωρίς να ωστόσο να είναι πλούσιοι.
«Δεν δουλεύω πλέον 9 με 5. Δεν έχω εργοδότη από τον οποίο εξαρτάται ο μισθός μου. Κατάφερα να φτάσω σε ένα σημείο όπου είμαι οικονομικά ανεξάρτητος και είναι υπέροχο» λέει ο Μπάντ.
Όπως λέει το ζευγάρι στο BBC, για αυτούς η δουλειά είναι πλέον κάτι το προαιρετικό.
To κίνημα FIRE
Πώς κατάφεραν όμως κάτι τέτοιο;
Και οι δύο είναι μέλη του κινήματος FIRE – Financial Independence, Retire Early (μόνο στο Reddit αριθμεί 500.000 μέλη). Πρόκειται για ένα κίνημα που προωθεί ένα νέο τρόπο ζωής, ιδιαίτερα δημοφιλή στη γενιά των Millennial, με στόχο την οικονομική ανεξαρτησία και την πρόωρη αποχώρηση από την εργασία. Τα δε μέλη αλληλοβοηθούνται μέσω πληροφοριών που μοιράζονται σε blogs, podcasts και online φόρουμ συζητήσεων ενώ υπάρχουν και βιβλία που εστιάζουν σε τρόπους επίτευξης αυτών των δύο στόχων. Μάλιστα θεωρείται πως ήταν μέσα από τέτοιους είδους βιβλία με οικονομικές συμβουλές, που ξεπήδησε και το κίνημα FIRE.
«Το να καταφέρεις να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος σημαίνει σε γενικές γραμμές πως έχεις 25 φορές το ποσό των ετήσιων εξόδων σου σε αποταμιεύσεις (ή/και περιουσιακά στοιχεία). Στην πραγματικότητα είμαστε μια τυπική μεσοαστική οικογένεια στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια. Τα έξοδά μας ανέρχονται σε περίπου 40.000 δολάρια το χρόνο» εξηγεί ο Μπάντ.
Σύμφωνα με τις αρχές του FIRE οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να φροντίσουν από νωρίς να μεγιστοποιούν το ποσό των αποταμιεύσεών τους βρίσκοντας τρόπους αύξησης του εισοδήματος ή μείωσης των εξόδων τους. Ο στόχος είναι να συγκεντρώσουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία έως ότου το παθητικό εισόδημα που διαθέτουν να τους παρέχει αρκετά χρήματα για τα έξοδα διαβίωσης τους σε μόνιμη βάση. Οι υποστηρικτές του κινήματος FIRE προτείνουν τον «κανόνα του 4%» ως οδηγό, ορίζοντας έτσι ένα στόχο «οικονομικού αποθέματος» που είναι τουλάχιστον 25 φορές τα εκτιμώμενα ετήσια έξοδα διαβίωσης.Με την επίτευξη της οικονομικής ανεξαρτησίας, η αμειβόμενη εργασία γίνεται προαιρετική, επιτρέποντας τη διακοπή της εργασίας ακόμη και δεκαετίες νωρίτερα από την κανονική ηλικία συνταξιοδότησης ενώ υπάρχει και η δυνατότητα της περιστασιακής απασχόλησης ή η πολυτέλεια να εργάζεται κάποιος σε μια δουλειά που απολαμβάνει περισσότερη αλλά από την οποία οι απολαβές είναι μικρότερες.
«Οι περισσότεροι δεν σταματούν τελείως να δουλεύουν. Κάνουν οικονομία και όταν πχ γίνουν 35 ή 45, 50 ετών μπορούν να κάνουν πλέον ό,τι θέλουν. Πολλοί συνήθως συνεχίζουν να δουλεύουν. Απλά εργάζονται σε μια δουλειά που πραγματικά τους αρέσει και τους πληρώνει 20.000 δολάρια το χρόνο αντί για 70.000 δολάρια που τους έδινε μια δουλειά που μισούσαν» λέει με τη σειρά της Λώρα.
Ένας άλλος τρόπος ζωής
Το ζευγάρι πάντως πήρε τη μεγάλη απόφαση να αλλάξει τρόπο ζωής μετά τη γέννηση των παιδιών τους. Λογιστές στο επάγγελμα και οι δύο αποφάσισαν να αλλάξουν την προσέγγισή τους σε ό,τι αφορά τα έξοδα τους και τους αποταμιευτικούς τους στόχους.
«Οι περισσότεροι εστιάζουμε στο πόσα χρήματα βγάζουμε. Οι άνθρωποι όμως στο κίνημα FIRE εστιάζουν στο πόσα ξοδεύουν». Για παράδειγμα όπως εξηγεί, εξοικονόμησαν πολλά χρήματα μη έχοντας να πληρώνουν δόσεις για το σπίτι, το αυτοκίνητο και μειώνοντας δραστικά τις εξόδους για φαγητό ή τις παραγγελίες γευμάτων. «Τα περισσότερα βράδια το φαγητό ανά άτομο στοιχίζει λιγότερα από 2 δολάρια. Το περισσότερο που μπορεί να φτάσει είναι 2,85 ή 3,10 δολάρια. Σε γενικές γραμμές όμως ο κανόνας είναι 2 δολάρια, το άτομο, ανά γεύμα», επιμένει η Λώρα.
Ο Μπράντ εκτιμά πως σε μηνιαία βάση πρέπει να εξοικονόμησαν με τις περικοπές αυτές περί τα 3.000 δολάρια δηλαδή 36.000 το χρόνο και όπως λέει εάν το κάνει κάποιος αυτό για 10 με 15 χρόνια καταλήγει με ένα πολύ σημαντικό ποσό.
Αξίζει βέβαια στο σημείο αυτό να αναφερθούμε και στην κριτική που ασκείται σε όσα ευαγγελίζεται το Κίνημα αφού όπως φαίνεται, αφορά αποκλειστικά άτομα τα οποία απολαμβάνουν σχετικά υψηλών αμοιβών και άρα έχουν το περιθώριο να κάνουν αποταμίευση αλλά και το περιθώριο να μειώσουν έξοδα. Κάτι που δεν μπορούν να κάνουν τα πολύ χαμηλά εισοδήματα.
Ο Μπάντ πάντως, επένδυσε τα χρήματα που εξοικονόμησε σε διάφορες επιχειρήσεις που ξεκίνησε ο ίδιος. «Και επειδή δεν είχε πλέον ανάγκη να δουλεύω αφού είχα φτάσει σε ένα επίπεδο οικονομικής ανεξαρτησίας, είχα το χρόνο και χώρο να τις δουλέψω και να της αναπτύξω σε σημαντικό βαθμό».
Η σύζυγός του πάλι, ως λογίστρια εργάζεται μόνο δύο μήνες το χρόνο, όπως λέει, δηλαδή την περίοδο που γίνεται η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, αλλά αυτό δεν την επιβαρύνει. «Το FIRE, για μένα που είμαι μητέρα, σημαίνει πως έχω πλέον τη δυνατότητα να είμαι εδώ στο σπίτι με τα παιδιά μου. Το καλοκαίρι είμαι συνέχεια μαζί τους, περνάμε μαζί το μεγαλύτερο μέρος της μέρας. Όταν έχουν σχολείο είμαι πάντα εδώ στις 3 το μεσημέρι (σ.σ. που γυρίζουν από το σχολείο) και αυτό, πιστεύω, πως είναι πολύ σημαντικό».
