Η παρακάτω περίπτωση είναι πραγματική.
Άνδρας περίπου 40 ετών που ζει μαζί με τους γονείς του για λόγους οικονομίας, σήκωσε υψηλό πυρετό. Η συμβουλή του γιατρού του ήταν να περιμένει να δει αν πέσει ο πυρετός. Έχει ιδιωτική ασφάλιση οπότε το κόστος για το τεστ είναι αρκετά υψηλό από 80 έως 170 ευρώ ενώ οικονομικά βρίσκεται σε μία θέση που δε μπορεί αυτή τη στιγμή να δώσει αυτά τα λεφτά.
Την ίδια στιγμή η συμβουλή και από τον ΕΟΔΥ είναι ότι εφόσον παρουσιαστούν συμπτώματα καλό θα είναι να μην σπεύδει ο ασθενής στο νοσοκομείο αλλά να παραμένει σπίτι του σε απομόνωση μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
Ο πυρετός έπεσε, όμως δε γνωρίζει πού οφείλεται. Εν τω μεταξύ, οι γονείς του είναι άνθρωποι άνω των 80 ετών ενώ δίχως να έχει κάνει τεστ και ουδείς από τους φίλους του καθώς και τους συνεργάτες του δε γνωρίζει αν θα πρέπει να ελεγχθεί για κορωνοϊό.
Η δομή του σπιτιού είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την επαρκή απομόνωσή του από τους υπερήλικες γονείς του ενώ δεν έχει κάπου αλλού να μείνει.
Πόσες τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν όπου άνθρωποι πιθανά κρούσματα κορωνοϊού δεν ελέγχονται όπως πρέπει – για λόγους οικονομίας – θέτωντας σε κίνδυνο τους κοντινούς τους ανθρώπους, δίχως να μπορούν να κάνουν και αλλιώς;
Είναι ατομική τους ευθύνη αν αρρωστήσουν άλλοι συνάνθρωποί τους;