Με απόφαση του ΣτΕ απορρίφθηκε η αίτηση ακυρώσεως του καθηγητή Χάινς Ρίχτερ που είχε προσφύγει κατά της απόφασης της Συγκλήτου του Πανεπιστήμιου Κρήτης μετά την ανάκληση του τίτλου του Επίτιμου Διδάκτορα , η οποία πλέον είναι οριστική.
Υπενθυμίζεται πως μετά την ομόφωνη απόφαση των μελών της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, είχε ανακληθεί ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορα από τον Γερμανό ιστορικό καθηγητή Χ. Ρίχτερ έπειτα από μαραθώνια τότε συνεδρίαση των μελών του τμήματος που εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους για τις δηλώσεις του Γερμανού καθηγητή σε ελληνικά και ξένα ΜΜΕ.
Ο Γερμανός καθηγητής είχε προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας την επιστροφή του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης, που του αφαιρέθηκε.
Χθες δημοσιεύτηκε η απόφαση με αριθμό 2571/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα από τον Heinz Richter αίτηση ακυρώσεως κατά της απόφασης της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης, σχετικά με την ανάκληση του τίτλου του Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθώς το ΣτΕ έκρινε πως η αφαίρεση του τίτλου δεν παραβιάζει τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος , “λόγω προσβολής του πανεπιστημίου που τον απέμεινε και των ελληνικών πανεπιστημίων γενικώς”.
Η υπόθεση εκδικάστηκε στο ως άνω ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της Χώρας την 1η Οκτωβρίου 2020.
Αναλυτικά, το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ:
“Δεν παραβιάζει τα άρθρα 14 και 16 του Συντάγματος και 10 της ΕΣΔΑ η αφαίρεση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα λόγω προσβολής του πανεπιστημίου που τον απένειμε και των ελληνικών πανεπιστημίων γενικώς
Επίτιμος διδάκτορας πανεπιστημίου δήλωσε σε συνέντευξη σε εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας ότι:
1) Αν ο καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου Φ πει κάτι που δεν αρέσει θα τον απολύσουν,
2) Αν του αφαιρεθεί ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα θα είναι ο δεύτερος Γερμανός στον οποίο θα συμβεί αυτό – από τον πρώτο αφαίρεσαν τον τίτλο οι ναζί. Κατόπιν τούτων, η Σύγκλητος του αφαίρεσε τον τίτλο.
Το Δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι:
α) η απονομή και κατοχή του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα ερείδονται στην εκδήλωση αμοιβαίας τιμής μεταξύ του απονέμοντος πανεπιστημίου και του αναγορευομένου. Συνεπώς, «σοβαροί λόγοι» που δικαιολογούν την αφαίρεση του τίτλου περιλαμβάνουν και πράξεις όπως είναι η σοβαρή προσβολή του κύρους των ελληνικών Α.Ε.Ι. γενικώς και κατ’ επέκταση των καθηγητών τους, επικουρούμενη και από προσβολή ειδικά του Α.Ε.Ι. που απένειμε τον τίτλο. Είναι δε αδιάφορο το ότι οι ως άνω λόγοι δεν ανάγονται στο επιστημονικό υπόβαθρο επί του οποίου ερείδεται η ανακήρυξη.
Ο αιτών, πρώην καθηγητής γερμανικού πανεπιστημίου και γνώστης επί δεκαετίες της ελληνικής πραγματικότητας και του αυτοδιοίκητου και της ελεύθερης λειτουργίας των ελληνικών πανεπιστημίων από το 1975, γνώριζε ότι μετά το έτος αυτό δεν έχει απολυθεί κανένας καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου για τις απόψεις του και το έχει παραδεχθεί. Συνεπώς, ήταν σε θέση να προβλέψει ότι οι ανωτέρω δηλώσεις που αφορούν το κύρος των πανεπιστημίων, συνιστούν σοβαρούς λόγους που μπορεί να δικαιολογήσουν την αφαίρεση του τίτλου.
Περαιτέρω, οι δηλώσεις του αιτούντος δίδουν σαφώς την εντύπωση ότι το πανεπιστήμιο είναι δυνατόν να προβεί στην ανάκληση του τίτλου λόγω των πορισμάτων και απόψεων του ιδίου σε βιβλίο του, εφαρμόζοντας έτσι εθνικοσοσιαλιστικές πρακτικές.
Ενόψει δε της βαρύτητας της σύνδεσης του πανεπιστημίου με τον εθνικοσοσιαλισμό, η σύγκριση με τον οποίο, λόγω της φύσης αυτού, προσδίδει τη μεγαλύτερη δυνατή απαξία στον συγκρινόμενο, η δήλωση αυτή είναι προσβλητική για το πανεπιστήμιο και τους καθηγητές του∙ και τούτο, χωρίς να έχει πραγματική βάση ούτε να αναφέρεται σε υπαρκτό ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος· β) η επέμβαση στα δικαιώματα των άρθρων 14 και 16 Συντ. και 10 ΕΣΔΑ θάλπει τον θεμιτό σκοπό της προστασίας του κύρους των ελληνικών πανεπιστημίων και των καθηγητών τους· γ) δεν παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας”.