Η Αγγελική Γιαννακάκη είναι μια από τους πολλούς εργαζόμενους στη τουριστική βιομηχανία. Εργάζεται ως συνοδός γκρουπ στις εκδρομές που οργανώνουν τα ταξιδιωτικά γραφεία.
Μπήκε “εν γνώση” της στο φαράγγι της Σαμαριάς καθώς είχε δει τον καιρό από το ίντερνετ, όπως κάνει πάντα πριν από τις εκδρομές της.
Εν γνώσει των καιρικών συνθηκών, όπως καταγγέλλει, επέτρεψαν ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς και το Δασαρχείο Χανίων τη διέλευση 800 τουριστών στο Φαράγγι.
Όμως οι εκατοντάδες των τουριστών που επισκέφτηκαν το φαράγγι δεν είχαν καμία ενημέρωση ούτε και προειδοποίηση για τον κίνδυνο που υπήρχε. Και ο κίνδυνος που αντιμετώπισαν ήταν μεγάλος αφού υπήρχαν κατολισθήσεις βραχών που έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές τους.
Η Αγγελική Γιαννακάκη με επιστολή της καταγγέλλει την αδιαφορία, την ανευθυνότητα και την κερδολαγνεία των αρμοδίων και απαιτεί να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην επαναληφθεί παρόμοιο περιστατικό
Ολόκληρο το κείμενο της καταγγελίας έχει ως εξής:
Παρασκευή 14/8, εγώ και άλλα 800 περίπου άτομα μπήκαμε στο Φαράγγι εν γνώσει δική μας, του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς και του Δασαρχείου Χανίων, ότι θα ακολουθήσουν μέσα στη μέρα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Από τις 14:00 και ως τις 15:30, όσοι βρεθήκαμε στο στένεμα του φαραγγιού ζούμε ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ. Η καταιγίδα ήταν πρωτόγνωρη και οι κατολισθήσεις βράχων μας κύκλωναν από παντού και επαναλαμβάνονταν κάθε λίγα λεπτά.
Ο Φάραγγας σε γεμίζει δέος και στις καλές μέρες. Αν τον αγαπάς και τον σέβεσαι, δεν ξεχνάς ποτέ εκεί μέσα πως είσαι μικρός. Μπαίνεις, ανασαίνεις τ’ αρώματα, ακουμπάς την πέτρα να πάρεις απ’ τη δύναμή του και προχωράς “με τα μάτια κάτω και τ’ αφτιά πάνω”. Με σεβασμό, με επίγνωση.
Την Παρασκευή κάποιοι αποφάσισαν ερήμην μας να ρισκάρουν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων για να εισπράξουν τα ΕΥΡΩ τους.
Είμαι απ’ αυτούς που είδαν τη ζωή να περνά απ’ τα μάτια τους κι αναθεώρησαν πολλά.
Είμαι απ’ αυτούς που έπεσαν να βοηθήσουν το διπλανό και που βοηθήθηκαν με κίνδυνο ζωής από το διπλανό τους. Και δεν είμαστε λίγοι. Όσοι το ζήσαμε δεν το ξεχνάμε.
Δεν ξεχνάμε την ομορφιά να δίνεις μια αγκαλιά ξέροντας ότι μπορεί να είναι το τελευταίο που κάνεις, μόνο για να δώσεις θάρρος στον άλλο να συνεχίσει.
Δεν ξεχνάμε το σφίξιμο στον ώμο, το χαμόγελο, τη φωνή μέσα στη βοή και την καταιγίδα, από ανθρώπους που δεν τους ένοιαζε να βγουν μόνο αυτοί, αλλά ήθελαν να βγούμε όλοι.
Και βγήκαμε όλοι.
Κι ευχαριστώ το Φάραγγα γι’ αυτό, και την Παναγία που έριξε το βλέμμα της για λίγο πάνω μας. Οι αρμόδιοι, την Παρασκευή 14/8 κοστολόγησαν τις ζωές μας για μερικά ευρώ. Εμείς πληρώσαμε με μια εμπειρία αξέχαστη και βγήκαμε πιο σοφοί και πιο πλούσιοι.
Καταγγέλλω λοιπόν την αδιαφορία, την ΚΕΡΔΟΛΑΓΝΕΙΑ και την ανευθυνότητα των αρμοδίων και απαιτώ προσωπικά και επώνυμα να μην επαναληφθεί παρόμοιο περιστατικό. Ας σεβαστούμε όλοι τις Μαδάρες και τα χαράκια που ήταν εδώ πριν απο μας, και θα συνεχίσουν να είναι μετά τη θλιβερή μας αποχώρηση. Ας σεβαστούμε τον επιβλητικό κι ανεκτίμητο Φάραγγα.
Αγγελική Γιαννακάκη
