Της Κατερίνας Μυλωνά
Ο κορωνοϊός έχει βάλει φρένο στην αποφοίτησή τους! Ο λόγος για τους τελειόφοιτους Τμημάτων του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, οι οποίοι ξεκίνησαν πρακτική άσκηση αλλά δεν κατάφεραν να την ολοκληρώσουν εξαιτίας της πρώτης αλλά και της δεύτερης καραντίνας.
Ιδιαίτερα σε τομείς, όπως είναι η κοινωνική εργασία, η άσκηση δεν μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως, έτσι έχει «παγώσει». Την πρώτη φορά που ανεστάλη ήταν την περασμένη άνοιξη, από το Μάρτιο ως τον Ιούλιο ενώ τώρα είναι στον «αέρα» από τις αρχές Νοεμβρίου.
Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει ακόμα κάνει γνωστό τι θα γίνει με τα Πανεπιστήμια και πότε θα ξεκινήσουν τα δια ζώσης μαθήματα.
Ο κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΕΛΜΕΠΑ, κ. Βασίλης Ζαφειρόπουλος, αναφέρει στο Cretalive πως στις αρχές της ερχόμενης βδομάδας αναμένονται αποφάσεις για το θέμα, τόσο από το Ίδρυμα όσο και κεντρικά από το Υπουργείο. Το ΕΛΜΕΠΑ δεν μπορούσε να λάβει δικές του αποφάσεις, αφού η αναστολή ήρθε μετά από τις σχετικές ΚΥΑ λόγω πανδημίας. Ωστόσο, έχει ζητήσει από τους φορείς, όπου οι φοιτητές κάνουν πρακτική άσκηση, να εξεταστεί κατά πόσο είναι δυνατόν να γίνει εξ αποστάσεως. Σε περίπτωση που δεν είναι κάτι τέτοιο εφικτό, θα γίνει προσπάθεια να βρεθεί μία λύση που θα εξυπηρετεί και τους φοιτητές.
Η «μάχη» των φοιτητών
Τον περασμένο Νοέμβριο 191 φοιτητές του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας είχαν στείλει αίτημα προς το Υπουργείο Παιδείας να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα για το θέμα της πρακτικής άσκησης. Είχαν ζητήσει την ενιαία ένταξη στο νέο πρόγραμμα σπουδών του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, όσων φοιτητών ανήκουν στο καθεστώς του πρώην Α.Τ.Ε.Ι. Κρήτης και συνολικά καθυστερεί η πρακτική άσκηση και η εκπόνηση πτυχιακής εργασίας, από την άνοιξη του 2020 λόγω των lockdown. Ακόμα, είχαν προτείνει να μπουν σε καθεστώς τηλεργασίας, όσο είναι δυνατόν, και να μην απαιτείται αναπλήρωση των εβδομάδων της πρακτικής άσκησης, που χάθηκαν λόγω lockdown.
Τα αιτήματα των φοιτητών στηρίζει και ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας. Με επιστολή του προς τον πρόεδρο του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας, αναφέρει «Πληροφορηθήκαμε εγγράφως από φοιτητές του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας, της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας του Πανεπιστημιακού σας ιδρύματος ότι, λόγω των έκτακτων μέτρων που εφαρμόζονται για τον περιορισμό της διάδοσης του COVID – 19, έχουν δημιουργηθεί προβλήματα στην ολοκλήρωση της πρακτικής τους άσκησης με συνέπεια να καθυστερεί η ένταξή τους στο νέο πανεπιστημιακό πρόγραμμα του Τμήματος και τελικά η ολοκλήρωση των σπουδών τους.
Όπως γνωρίζετε, η κατάσταση αυτή έχει σημαντικές κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις όχι μόνο για τους ίδιους τους φοιτητές αλλά και για τις οικογένειες τους, που σε συνδυασμό με τις συνθήκες της πανδημίας που πλήττει τη χώρα γίνονται πιεστικές.
Με δεδομένα τα παραπάνω, παρακαλούμε όπως προβείτε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που εμφανίζονται στην ολοκλήρωση των σπουδών και την ανάληψη των απαιτούμενων πρωτοβουλιών για τη συνέχιση των σπουδών των φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας, λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες συνθήκες που δημιουργούνται στη χώρα λόγω της κρίσης της δημόσιας υγείας και αξιοποιώντας όλες τις διαθέσιμες εναλλακτικές μεθόδους εκπαίδευσης και πρακτικής άσκησης.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διασαφήνιση και συνεργασία.»
Ο τελειόφοιτος του Τμήματος, κ. Βασίλης Αγγελόπουλος, αναφέρει πως με την κατάσταση που επικρατεί δεν μπορεί κανείς να λάβει το πτυχίο του. Πέρα από την αναστολή της πρακτικής άσκησης, επειδή το ΤΕΙ Κρήτης εξελίχθηκε σε ΕΛΜΕΠΑ δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα επιπλέον μαθήματα που απαιτούνται για να έχουν ένα πτυχίο Πανεπιστημίου στα χέρια τους. Ζητούν και την βοήθεια του Ιδρύματος για να λυθεί ένα πρόβλημα για το οποίο οι φοιτητές δε φέρουν καμία ευθύνη.
Τονίζει, ακόμα, πως «η απότομη απομάκρυνσή μας κατακερμάτισε τη θεραπευτική συμμαχία, που είχε δομηθεί με τους εξυπηρετούμενους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι ουσιοεξαρτώμενοι, ψυχικά ασθενείς, παραβάτες, ανήλικοι ή γονείς με άρση της επιμέλειας των παιδιών τους και δύσκολα δεσμεύονται σε σχετικές διαδικασίες, των οποίων τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται και σε καιρούς πανδημίας –θα σκεπτόταν ακόμα και ένας μικρόνους.
Παράλληλα, η πανδημία ανέδειξε για μία ακόμα φορά, πως οι Κοινωνικοί Λειτουργοί είναι επαγγελματίες υγείας πρώτης γραμμής βάσει εγκυκλίου των Υγειονομικών Περιφερειών, που τους καθιστά υπεύθυνους στη διαχείριση ασυμπτωματικών κρουσμάτων κορωνοΐου, τα οποία δεν χρήζουν περαιτέρω νοσηλείας σε νοσοκομείο αναφοράς ή σε γενικό νοσοκομείο και χρειάζεται να απομονωθούν, όμως δεν διαθέτουν κατάλληλο κατάλυμα. Αυτού του είδους ασθενείς, αποκλειστικά μέσω πρωτοβουλιών των ανωτέρω επαγγελματιών κατευθύνονται σε επιλεγμένα καταλύματα (ξενοδοχεία). Τέτοια άτομα προέρχονται από τα hotspot/ΚΥΤ, πολυμελείς οικογένειες ή καταυλισμούς. Συγκεκριμένα, πρόκειται για πρόσφυγες, μετανάστες, μέλη (υπερ)πολύτεκνων οικογενειών, Ρομά, άστεγους, ουσιοεξαρτώμενους και γενικότερα ενδεείς, που η παρούσα οικονομική δυσπραγία ενέτεινε την κοινωνική αποστέρηση των κοινοτήτων αυτών.
Όμως, ένα τέτοιο εγχείρημα, για να επιτευχθεί, απαιτεί Κοινωνικές Υπηρεσίες (π.χ. νοσηλευτικών ιδρυμάτων, σωφρονιστικών καταστημάτων, δήμων) εύρυθμες, λειτουργικές και αποτελεσματικές. Αντ’ αυτού η πλειοψηφία αυτών μοιάζει με πεδίο πολέμου, που έχει εφαρμοστεί το σχέδιο καμένης γης. Δηλαδή, τις χαρακτηρίζει η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότη και η μη πλαισίωση των επαγγελματιών. Σε αυτή την εικόνα συνεπικουρούν και οι άδειες ειδικού σκοπού, που δικαίως λαμβάνουν οι συνάδελφοι λόγω υποκείμενων προβλημάτων.»