Με κοινό κείμενο το οποίο υπογράφουν οι προέδροι των κοινοτήτων των χωριών Κυπάρισσος, Πολεμάρχι, Ξαμουδοχώρι αλλά και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κοντομαρί σημειώνουν, με αφορμή τόσο την βούληση της Ένωσης Ευρωπαίων Αλεξιπτωτιστών για εκδηλώσεις τιμής προς τους ναζι όσο και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εδώ και χρόνια στα Φλώρια και αλλού από οργανώσεις βετεράνων ναζί ότι «δεν μπορεί να γίνει ανεκτή καμία προσπάθεια δημιουργίας μίας παράδοσης ανοχής σε εκδηλώσεις ιστορικού αναθεωρητισμού από επίσημες ή ανεπίσημες παρα-στρατιωτικές οργανώσεις»

Στο κείμενο «για την υπεράσπιση της συλλογικής μνήμης, ενάντια στον αναθεωρητισμό, ενάντια σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης των εγκλημάτων του φασισμού» αναφέρονται τα εξής:

Οι γυναίκες και οι άνδρες, κάτοικοι των χωριών Κυπάρισσος , Πολεμάρχι, Ξαμουδοχώρι, Κοντομαρί είναι τα παιδιά και τα εγγόνια ανθρώπων που αντιστάθηκαν, με γενναιότητα, ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση, ενάντια στην θηριωδία των Ναζί και των συμμάχων τους.

Απευθυνόμαστε σε αυτούς που δηλώνουν την επιθυμία να τιμήσουν το στρατό του Γ΄ Ράϊχ – όπως δυστυχώς έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν διάφοροι ξένοι και ντόπιοι ομοϊδεάτες τους. Γνωρίζουμε πως το περιεχόμενο και οι δράσεις αυτών των φιλο-ναζιστικών εκδηλώσεων είναι μια προσπάθεια προσβολής της μνήμης.

Της μνήμης όσων θυσιάστηκαν, βασανίστηκαν, εκτοπίστηκαν και εκτελέστηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής, όπως και της μνήμης όσων είναι ακόμα στην ζωή και έχουν έντονα τα σημάδια του πολέμου στην ψυχή τους.

Στον τόπο αυτό κατοικούν άνθρωποι με μνήμη και δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν φασίστα – ότι και αν υποδύεται ότι είναι – να ξαναγράψει την ιστορία με τον ύπουλο τρόπο που αυτός θέλει.

Γνωρίζουμε, πως η αεροπορική επιδρομή ενός εισβολέα που ήθελε να χωρίσει τους ανθρώπους σε ανώτερους τύραννους και κατώτερους δούλους προς εξόντωση, δεν είχε πότε – ούτε θα έχει ποτέ – την ίδια αξία με τον αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία ενός λαού.

Δεν υπάρχει τίποτα που να είναι άξιο τιμής σε ένα σώμα κατακτητών, που είχε ως στόχο την υποδούλωση ενός πληθυσμού, ο οποίος αμύνεται με αυτοσχέδια όπλα. Δεν υπάρχει ίχνος γενναιότητας στις εκτελέσεις αμάχων και αιχμαλώτων, ως αντίποινα για τον διασυρμό των επίλεκτων σωμάτων της Βέρμαχτ από τους ανθρώπους μας, που αντιστάθηκαν όπως μπορούσαν.

Είναι ξεκάθαρο το ποια ήταν η ιδεολογία που υπηρετούσαν οι συγκεκριμένοι άνδρες, όπως και ότι δεν θα ξεχαστούν ποτέ οι εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού στις οποίες προέβησαν. Η βιωμένη εμπειρία, η μνήμη, οι μαρτυρίες, οι φωτογραφίες που διασώθηκαν, τεκμηριώνουν την αγριότητα των φασιστικών στρατευμάτων και μια βαρβαρότητα που ξεπέρασε κάθε όριο.

Αντιστεκόμαστε, λοιπόν, σε κάθε προσπάθεια απόδοσης «τιμής» στον στρατό που χρησιμοποίησαν οι εθνικοσοσιαλιστές – Ναζί.

Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν κάθε δικαίωμα να θρηνήσουν με τελετές τους προγόνους τους, όπως ορίζουν οι οργανισμοί της κοινωνίας των πολιτών και οι εκδηλώσεις μνήμης από εξουσιοδοτημένους θεσμούς σε συγκεκριμένη ημερομηνία.

Όμως, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή καμία προσπάθεια δημιουργίας μίας παράδοσης ανοχής σε εκδηλώσεις ιστορικού αναθεωρητισμού από επίσημες ή ανεπίσημες παρα-στρατιωτικές οργανώσεις. Στο παρελθόν, όποτε επιχειρήθηκαν ανάλογες εκδηλώσεις, υπήρξαν οι ανάλογες αντιδράσεις από τους ανθρώπους που έχουν μνήμη και συνείδηση.

Οι επιχειρήσεις ιστορικού αναθεωρητισμού δεν είναι ευπρόσδεκτες στα Χανιά, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Γιατί αποτελούν μία προσβολή της συλλογικής μνήμης στην Ευρώπη, όπως και μια εσκεμμένη προσπάθεια να εξισωθεί ο θύτης με το θύμα.

Θέλουμε, επίσης, να καταστήσουμε σαφές πως όταν ένας στρατός εισβάλει και επιχειρεί να στερήσει την ελευθερία των ανθρώπων, αυτό μπορει να επιφέρει τις ανάλογες συνέπειες και να έχει ένα βαρύ κόστος.

Το κόστος αυτό ήταν να θαφτούν κάποιες ζωές, αυτές των 20χρονων εισβολέων.

Μαζί με αυτά τα παιδιά που χάθηκαν στην μάχη για έναν άδικο και βάρβαρο σκοπό, είναι θαμμένη και η ιστορία αυτών που εμπνεύστηκαν και οραματίσθηκαν τις θηριωδίες των ναζί. Πράγμα που πρέπει να γνωρίζουν όσοι θέλουν να το επαναλάβουν στο μέλλον.

Και αυτό αποτελεί το μελλοντικό κόστος, όπως και το χρέος της συλλογικής μνήμης.

Είναι υποχρέωση μας, λοιπόν, να περάσουμε αυτό το μήνυμα στον καθένα που φιλοδοξεί – κρυμμένος πίσω από διάφορα προσωπεία – να παρουσιαστεί ως συνεχιστής ή τιμητής των Ναζί.

Είναι υποχρέωση μας να υπερασπιστούμε την μνήμη. Να επαγρυπνούμε και να υπενθυμίζουμε στα παιδιά μας, όπως και στα παιδιά των παιδιών μας, τον κίνδυνο του φασισμού και την υπόσχεση ότι οι θυσίες στην μάχη εναντίον του, θα δικαιώνονται πάντα: Ως αναπόσπαστο κομμάτι στον αγώνα για μία καλύτερη, ακόμα πιο ανθρώπινη και δίκαιη ζωή στο σήμερα, όπως και για τις γενιές που έρχονται.