Ένας από τους πιο ειλικρινείς, εύστοχους, διαχρονικούς στίχους του Νίκου Πορτοκάλογλου στο τραγούδι «Τα καράβια μου καίω», λέει κάποια στιγμή πως… «τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη σου ελπίδα».
Τα παιδιά στην κερκίδα είναι η αγνή, ανόθευτη ματιά της κοινωνίας μας.
Τα παιδιά στην κερκίδα αφουγκράζονται αμέσως τον λαϊκό παλμό.
Τα παιδιά στην κερκίδα έχουν αντανακλαστικά.
Τα παιδιά στην κερκίδα έχουν καθαρό βλέμμα και τις περισσότερες φορές αλάθητο κριτήριο.
Τα παιδιά στην κερκίδα έχουν φωνή, ένταση, αυθορμητισμό.
Τα παιδιά στην κερκίδα δεν στρογγυλεύουν καταστάσεις, δεν εργαλειοποιούν τραγωδίες, δεν ανέχονται την ξύλινη γλώσσα και τα κροκοδείλια δάκρυα.
Τα παιδιά στην κερκίδα είναι η φωνή της συνείδησης μας.
Τα παιδιά στην κερκίδα απαιτούν αλήθεια, δικαιοσύνη, ισονομία.
Σε κάθε εθνική τραγωδία, σε κάθε περιστατικό που βγάζει στην επιφάνεια την κοινωνική σήψη και την παρακμή, τα παιδιά στην κερκίδα είναι εδώ, ενωμένα.
Διότι, σε τέτοια ζητήματα δεν χωράνε οπαδικά. Και τα παιδιά στην κερκίδα, εκεί που χρειάζεται, έχουν τα αντανακλαστικά και την κοινή λογική να παραμερίζουν τις όποιες διαφωνίες και να ενώσουν τις ηχηρές φωνές τους, κάτι που είχε γίνει και τον περασμένο Οκτώβριο, όταν έγινε γνωστή η υπόθεση των παιδοβιαστών.
Τα γήπεδα γέμισαν και πάλι πανό με μηνύματα για την δολοφονία στα Τέμπη. Διότι τα παιδιά στην κερκίδα, ξέρουν, καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται, βρωντοφωνάζουν ότι δεν ήταν ένα… δυστήχημα. Και το κάνουν σε κάθε γήπεδο, με κάθε τρόπο.
Στο κλειστό της Νίκαιας, ο αγώνας του Ιωνικού με την ΑΕΚ άργησε να ξεκινήσει από ένα πανό που έγραφε την ωμή αλήθεια. Παρά τις διαιτητικές αντιρρήσεις το πανό δεν κατέβηκε ποτέ.
Στην Τούμπα, υπήρξε σχετικό πανό για τα Τέμπη:
Στο γήπεδο του ΟΦΗ, στο ματς με την ΑΕΚ, ένα γιγαντιαίο πανό φώναζε τη δική του αλήθεια:
Στο Καραϊσκάκη, το ίδιο:
Στην Τρίπολη, οι οπαδοί του Αστέρα έστειλαν το δικό τους μήνυμα, με τρία ηχηρά πανό, περιμετρικά του γηπέδου
Σε αγώνα γυναικείου βόλεϊ, οι αθλήτριες της ΑΕΚ έστειλαν το δικό τους μήνυμα.
Στις εξέδρες αγώνα για την Elite League στο μπάσκετ οι οπαδοί του Αμαρουσίου είχαν κι αυτοί κάτι να προσθέσουν.
Διότι, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Δεν ήταν δυστύχημα. Ήταν δολοφονία…
