Του Αντ. Χαρχαλάκη
Αν νομίζετε πως ο υπέρτιτλος είναι υπερβολικός, ας το συζητήσουμε, παρ’ ότι αυτοεπαιρόμαστε πως… σκίζουμε την τρίχα στα τέσσερα! Λόγοι γι’ αυτό; Οι αρχαίοι μας πρόγονοι και το… τσαγανό που πιστεύουμε πως έχουμε!! Ας τα δούμε: είμαστε προϊόντα νόθα των κατά καιρούς επιδρομέων στη στρατηγικής σπουδαιότητος αυτή λωρίδα, ονόματι Ελλάδα! Σχέσης με τους Σωκράτη, Αριστοτέλη, Πλάτωνα και λοιπούς; Καμία απολύτως!!! Όσο για το πολυσυζητημένο «τσαγανό»; Όσοι το ‘χουν, κοιτάνε ανά πάσαν στιγμή, να τη φέρουνε σ’ αυτούς ου δεν το ‘χουν, δηλαδή στο λαουντζίκο! Έτσι το… περίφημο τσαγανό, αποδεικνύεται αηδής προσπάθεια να τη φέρει ο κάθε έχον του κάθε μη έχοντος! Όπως και πολλοί, από μας, έχοντες, προσπαθούν να τη φέρουν του κάθε μη έχοντος! Έτσι κατάντησε βολικός μύθος ο περί «κοινωνικής συνοχής» τρομάρα μας! Όσο για το Λαϊκό μαζοχισμό; Από τη σύσταση αυτού του κρατιδίου, ο μαζοχισμός πάει γόνατο!! Απόδειξη; Οι συνεχείς εκλογικές… εμπιστοσύνες, σε κείνους που μετά από λίγο, μας προκαλούν τη διάθεση του αυτό ακρωτηριασμού: «Θα το κόψω αν τους ξανά ψηφίσω! (Το δεξιό χέρι δηλαδή). Αυτά… μέχρι τις άλλες εκλογές, που τους ξαναψηφίζει το δυστυχές πόπολο! Με ελάχιστε απώλειες για τους δοκιμασμένους, προς όφελος άλλων νεοφώτιστων «σωτήρων»! Όπως το «ποτάμι και άλλα «Νέα» σχήματα, που παρουσιάστηκαν σαν δικλείδες ασφαλείας του Συστήματος μισθωτής δουλείας! Που και αυτοί τα νέα σχήματα, θα πέσουν στας αγκάλας των κέντρων εξουσίας!!
Θα ρωτήσει ίσως κανείς καλόπιστα: Μα το εκλογικό (χαμηλό από κάθε άποψη ) στρώμα, δεν διδάσκεται επί σειρά γενεών; Θέλει την… σιγουριά της διάψευσης αφού έτσι το μάθανε!! Ας πούμε, τι ελπίζει από το «Ποτάμι»; Ένα «πατριωτικό κοινωνικό συμβόλαιο»; «Μια εθνική δράση που θα έχει την έγκριση της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας»!! Θεωρείτε απίθανη την πίστη του εκλογικού σώματος, σ’ αυτά τα πομπώδη και γι’ αυτό κούφια λόγια; Επαναλαμβάνεται το φαινόμενο της «Χρυσής Αυγής», παρ’ όλη την πολιτική της καταγωγή και την εγκληματικότητα. Αν αυτά όλα δεν συνιστούν μαζοχισμό αθεράπευτο, τι να πει κανείς; Επιπόλαια θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει αυτό που καταγγέλλω σαν «άξια της τύχης μας σαν λαός»!! Όμως ας σκεφτούμε πόσο χαμηλό και πόσο ασταθές είναι το επίπεδο αυτού του λαού: Από τα σχολεία όλων των βαθμίδων από την «ενημέρωση» που τον κάνουν ποικιλοτρόπως, από τις επιτυχείς προσπάθειες έως του αξιωματοχικού ιερατείου, από την βαριά κρίση που του ‘χουν επιβάλλει, από την ανεργία που του ‘χουν φορτώσει, από την επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων που τον καταδίκασαν να έχει, πόσο πιο πάνω θα ‘πρέπε να είναι ο δείκτης του IQ του; Κι από πάνω δημιουργούν εκ του μη όντος πολιτικά μορφώματα για να τον μπερδέψουν. Τον ενημερώνουν κατά το συμφέρον τους, τον εμπαίζουν επί μονίμου βάσεως! Κι επιπλέον του φορτώνουν αλληλοδιαδόχως αβάσταχτες (και κυκλικές) οικονομικές στερήσεις. Πόσο ν’ αντέξει; Βομβαρδισμό δηλαδή της νοημοσύνης τους, και καταιγισμό φόρο καταιγίδας που τα βαφτίζουν ποικιλότροπα… Δηλαδή είναι μονίμως το θύμα των «ενημερωτών» , των χαρατσιών, των κάθε λογής επιχειρήσεων ψευδούς βίας, καταναγκασμού του πόσα μπορεί ακόμη να αντέξει, χωρίς να πέσει στα γόνατα, ικέτης και θύμα; Γιατί αγαπητοί μου ικέτες και θύματα είμαστε όλοι! Προς χάριν αυτών που κυβερνούν με την δύναμη του (εν πολλοίς) αφορολόγητου χρήματός τους.