Από τον λογαριασμό fb της Φραγκίσκας Μεγαλούδη:
Την Ολλανδή δημοσιογράφο δεν την γνωρίζω,παρα μόνο ότι διάβασα στα μέσα εδώ. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω αλλά αυτό που έκανε δεν ηταν δημοσιογραφία.
Οι πολιτικές ερωτήσεις, ιδίως εκείνες που θέλεις να στριμώξεις έναν πολιτικό, δεν γίνονται με προσωπική εμπάθεια και κατηγορίες.
Δεν ρωτάς έναν πολιτικό γιατί λεει ψέμματα. Τον φέρνεις αντιμέτωπο με τα ψέμματα του μέσα απο τα στοιχεία.
Το θέμα των push backs έχει διερευνηθεί πολύ, υπάρχουν εκθέσεις σοβαρών οργανισμών, καταδικαστικές αποφάσεις και δίκες σε εκκρεμότητα, υπάρχει μέχρι και το resolution του 2019 του Συμβουλίου της Ευρώπης που καταδικάζει τις επαναπροωθησεις τις οποίες παραδέχεται ότι γίνονται στα σύνορα της ΕΕ (Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία).
Αντί λοιπόν να δημιουργήσεις εντυπώσεις σαν να είναι προσωπική βεντέτα, ρωτάς ήρεμα τον πρωθυπουργό μιας χώρας να απαντήσει. Του τρίβεις στη μουρη (αλλά με τακτ και ψυχρή λογική) τα στοιχεία, του λες υπάρχει αυτή η απόφαση, υπάρχει αυτή η μήνυση εναντίον της Ελλάδας, υπάρχει αυτή η έκθεση, υπάρχουν αυτά τα νούμερα. Και όσο εκείνος προσπαθεί να ξεφύγει συνεχίζεις να τον βομβαρδίζεις με τα στοιχεία. Αυτό είναι η δημοσιογραφία.
Το γιατί λές ψέμματα, δεν είναι δημοσιογραφία, είναι διάλογος στο ΦΒ.
Το ξέρω ότι όλοι έχουμε απηυδήσει απο το πως χειραγωγούνται τα μέσα στην Ελλάδα, το ξέρω ότι δεν μαθαίνουμε αλήθειες και ότι οι ερωτήσεις είναι για ντολμαδάκια, το ξέρω ότι η πολιτική ελιτ της χώρας είναι απαίδευτη και ανίκανη για διάλογο με στοιχεία, όμως ας μην ηρωποιούμε τους λάθος δημοσιογράφους.
Εχουν γίνει καταπλητικά ρεπορταζ στην Ελλάδα, να σας θυμίσω μόνο το τελευταίο ντοκιμαντερ Μαύρα Φουγάρια και το πως έγιναν οι ερωτήσεις εκεί με στοιχεία χωρίς να χρειαστεί ο δημοσιογράφος να κατηγορήσει κανέναν. Ετσι γίνεται η δημοσιογραφία. Μην βιαζόμαστε λοιπον να ηρωοποιήσουμε κανέναν.
Εχουμε ανάγκη απο ήρωες το ξέρω, έχουμε ανάγκη απο κάποιον να νιώσουμε ότι κάνει αυτό που δεν κάναμε εμείς. Ομως φίλοι μου, δεν γίνεται έτσι.
Με αγάπη…
