Πέθανε σε ηλικία 84 ετών από καρκίνο η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, η πρώτη γυναίκα που κατείχε αυτό το αξίωμα σε αμερικανική κυβέρνηση
Η Μαντλίν Ολμπράιτ, η πρώτη γυναίκα υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, που απεβίωσε σήμερα, Τετάρτη, «υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία σε όλο τον κόσμο», αναφέρουν για το βιογραφικό της οι περισσότερες διεθνείς πηγές.
Ωστόσο, η δυναμική γυναίκα, με το προσωνύμιο «γεράκι» την εποχή του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, δυστυχώς, είχε και μελανά σημεία στην πολιτική της πορεία – ορισμένα εκ των οποίων δημιούργησαν σοκ και αποτροπιασμό στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Τον Απρίλιο του 2016, η Μαντλίν Ολμπράιτ μίλησε στην εκπομπή του euronews «Global Conversation» και στη δημοσιογράφο Ιζαμπέλ Κουμάρ.
Great to meet a feisty & interesting @madeleine Albright for discussion at the #GLOBSEC2016 security forum @euronews pic.twitter.com/csxtDvWLjB
— Isabelle Kumar (@Isabelle_kumar) April 17, 2016
Σε αυτή την εκπομπή, η αμερικανίδα διπλωμάτης και πολιτικός, η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τα ηνία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μίλησε για τις δύσκολες αποφάσεις της καριέρας της, τα λάθη και τις αστοχίες της.
Και το κυριότερο; Δήλωσε πως μετανιώνει για την «ανοησία» – όπως τη χαρακτήρισε – να δηλώσει στο παρελθόν ότι «ο θάνατος 500.000 παιδιών στο Ιράκ (τη δεκαετία του ’90) εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων άξιζε τον κόπο»!
The death of 500,000 dead Iraqi children was “a very hard choice, but the price-we think the price is worth it” ~Madeleine Albright pic.twitter.com/gOA3KkZv44
— The Serfs (@theserfstv) March 23, 2022
Όμως δεν ήταν μόνο οι Ιρακινοί που μισούσαν την Ολμπράιτ αλλά και οι Σέρβοι.
Χαρακτηριστικού του μίσους που τις έτρεφαν είναι και το εξής περιστατικό όπου όταν ως πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ επισκέφθηκε περιοχή όπου διέμεναν Σέρβοι στις 21 Μαρτίου του 1996, πριν 26 σχεδόν χρόνια, όταν την αναγνώρισαν άρχισαν να την βρίζουν και να την αποκαλούν φασίστρια ενώ αργότερα το πλήθος ξεσηκώθηκε σε τέτοιο βαθμό από την παρουσία της ώστε άρχισαν να της πετούν πέτρες για να φύγει.
Χαρακτηριστικό είναι ότι σε όλη την περιοχή ξεσηκώθηκαν ώστε ακόμα και στο δρόμο της διαφυγής να την περιμένουν παιδιά για να της πετάξουν πέτρες.
Δείτε το βίντεο:
«Ο πόλεμος της κυρίας Ολμπράιτ»
Τον Απρίλιο του 1999, είχε γίνει φανερό ακόμη και στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, πως οι εκτιμήσεις του «γερακιού» της αμερικανικής διπλωματίας, δηλαδή της υπουργού Εξωτερικών, Μαντλίν Ολμπράιτ, ότι ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς θα υποχωρούσε αμέσως στη στρατιωτική πίεση του ΝΑΤΟ, ήταν εκτός πραγματικότητας.
Οι βομβαρδισμοί στο Κοσσυφοπέφιο συνεχίζονταν και το αδιέξοδο στην υπόθεση γινόταν πλέον φανερό, με ολοένα και περισσότερα μέσα ενημέρωσης στην Αμερική να επιρρίπτουν σοβαρές ευθύνες στην πρώτη γυναίκα υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Μάλιστα, η «Washington Post», που θεωρείται η εφημερίδα με τις στενότερες, ίσως, σχέσεις με το διπλωματικό κατεστημένο στην αμερικανική πρωτεύουσα, έφτασε να γράφει σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της ότι η κυρία Ολμπράιτ έκρινε λανθασμένα τις προθέσεις του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.
Η εφημερίδα χαρακτήρισε τους βομβαρδισμούς στο Κοσσυφοπέδιο «πόλεμο της κυρίας Ολμπράιτ» και υποστήριξε ότι τόσο η υπουργός Εξωτερικών, όσο και οι σημαντικότεροι σύμβουλοί της εκτίμησαν λανθασμένα πως ο πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας θα συμπεριφερόταν σαν «ψευτονταής», που μετά τις πρώτες «σφαλιάρες» θα έκανε πίσω.
Αυτή η πεποίθηση της κυρίας Ολμπράιτ, που έσπρωξε την Αμερική και το ΝΑΤΟ να προχωρήσουν στη στρατιωτική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας, χωρίς προηγουμένως να έχουν γίνει προετοιμασίες για ενδεχόμενη αντίσταση της σερβικής πλευράς, οφείλεται στο γεγονός ότι ο Μιλόσεβιτς δέχτηκε να υπογράψει τη συμφωνία του Ντέιτον για τη Βοσνία, ύστερα από βομβαρδισμούς λίγων μόνο ημερών.
Κανείς, ωστόσο, από την αμερικανική διπλωματική ηγεσία δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι η απόσχιση της Βοσνίας από τη Γιουγκοσλαβία έχει πολύ μικρότερη σημασία, από ό,τι η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία.
Η Μαντλίν Ολμπράιτ, που όταν ήταν παιδί πήρε δύο φορές τον δρόμο της προσφυγιάς, έχει μία έμμονη ιδέα, όπως έγραψε τότε η «Washington Post»:
«Πιστεύει ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της πρέπει να ενωθούν για να ελέγξουν την επιθετικότητα από όπου κι αν προέρχεται, ιδιαίτερα όμως στην Ευρώπη. Γιατί αν δεν το κάνουν, τότε οι συγκρούσεις θα γενικευτούν»…
Φαίνεται πως η πεποίθησή της αυτή ήταν που την οδήγησε να κάνει ένα τόσο σοβαρό λάθος στην περίπτωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς…
Τα κατορθώματά τους από την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία (από το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»… – ολόκληρο εδώ):
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ, επιστρατεύοντας 1.000 και πλέον βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε 35.788 (!) αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας και επιτέθηκε εναντίον 200 (!) γιουγκοσλαβικών πόλεων. Από αυτές, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, η Πρίστινα – την οποία υποτίθεται ότι οι ΝΑΤΟικοί ήθελαν να σώσουν από την «εθνοκάθαρση» – βομβαρδίστηκε 374 φορές, το Πρίζρεν 232, το Ουρόσεβατς 205, το ίδιο το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε 212 φορές…
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε 35.450 «δέσμες» από το είδος των απαγορευμένων (μέσα από διεθνείς συμβάσεις) βομβών. Από τις 2.500.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, οι 500.000 περιείχαν εξασθενημένο ουράνιο. Το ουράνιο προκαλεί καρκίνο… Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον 10.000 θάνατοι από καρκίνο στην πρώην Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ…
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, οι «έξυπνες» βόμβες κατέστρεψαν 480 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γιουγκοσλαβίας (μεταξύ αυτών το 50% των σχολείων του Κοσσυφοπεδίου), 350 μοναστήρια, πολιτιστικά κέντρα και ιστορικά μνημεία, 33 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, 14 αεροδρόμια, 61 γέφυρες, 5 εθνικούς και 23 επαρχιακούς δρόμους, 121 εργοστάσια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 29 εγκαταστάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης…
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ προκάλεσε τόσες υλικές ζημιές στη Γιουγκοσλαβία που θα χρειαστούν 40 χρόνια για την αποκατάστασή τους, ανάγκασε 600.000 εργάτες να ζουν άνεργοι και 2.500.000 ανθρώπους να μη διαθέτουν το ελάχιστο προς το ζην…
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ δολοφόνησε, σύμφωνα με τη Γιουγκοσλαβία, πάνω από 2.000 ανθρώπους. Οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 6.000. Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, οι ίδιοι οι Αμερικανοί υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 5.000… Από τις ανθρώπινες απώλειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, το 30% των νεκρών ήταν παιδιά… Παιδιά ήταν και το 40% των τραυματισμένων… Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, η γιουγκοσλαβική επιτροπή συνεργασίας με τη UNISEF ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον «ένα παιδί τη μέρα έχανε τη ζωή του στο διάστημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας»…