Εν αρχή ην η αξιολόγηση, ως προαπαιτούμενο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το χρέος, σύμφωνα με τας «γραφάς» του Ντάισελμπλουμ, στο πρόσφατοEurogroup.
Ανακεφαλαιοποίηση που απαιτεί χρόνο, χρήμα και ρύθμιση των «κόκκινων δανείων» των τραπεζών. Το τόνισε, άλλωστε, και ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή: «Η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης είναι το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα της αναγκαίας απομείωσης του χρέους αλλά και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, διασφαλίζοντας πλήρως τις καταθέσεις, αλλά ταυτόχρονα και εξυγιαίνοντας το πιστωτικό σύστημα από τα λεγόμενα «κόκκινα», δηλαδή τα μη εξυπηρετούμενα, δάνεια». Όλα αυτά, βέβαια, πρέπει να «τρέξουν» όπως ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 100 και 200 μέτρα Γιουσέιν Μπολτ! Δύσκολα, αλλά μακάρι να τα καταφέρει η κυβέρνηση γιατί αν οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν μετά το 2015 θα έχουμε «κούρεμα» καταθέσεων…
Ωστόσο για να φτάσουμε στο νήμα της αξιολόγησης απαιτείται μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου να έχουμε ολοκληρώσει νομοθετικά, περίπου, 50 μέτρα [!] και να έχουν συμφωνήσει οι δανειστές μας στο πως θα ρυθμίσουμε τα «κόκκινα δάνεια». Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και «κόκκινα δάνεια», όμως, εξαρτώνται πλήρως από τους δανειστές, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες των Ελλήνων αξιωματούχων. Και, δυστυχώς, δεν φαίνεται να ισχύει ότι «οι τράπεζες που θα χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα του ελληνικού Δημοσίου θα έχουν και το αντίστοιχο μάνατζμεντ» [Βουλή, Αλ. Τσίπρας]. Προς το τέλος Οκτωβρίου, μάλιστα, ολοκληρώνονται και τα stress test και το πιθανότερο είναι ότι όλες οι συστημικές τράπεζες θα χρειαστούν κεφάλαια που δύσκολα θα μπορούν να καλύψουν οι σημερινοί μέτοχοι.
Η κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών θα γίνει από τον ESM [Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας]. Στα «χαρτιά», πράγματι οι τράπεζες θα έχουν ενισχυθεί από το κράτος, σε ποσοστό πάνω από 90%. Ουσιαστικά, όμως, τα χρήματα αυτά είναι των δανειστών και αυτοί είναι που θα κάνουν κουμάντο –ας μην κρυβόμαστε. Αυτοί θα έχουν το μάνατζμεντ των τραπεζών, αυτοί θα καθορίσουν και το πώς θα ρυθμιστούν τα «κόκκινα δάνεια» -ελάχιστες οι παρεμβάσεις που θα μπορέσει να κάνει η κυβέρνηση. Αυτά τα «κόκκινα δάνεια», μάλιστα, είναι το μεγάλο «αγκάθι» και χάθηκαν πολλές εργατοώρες στις συζητήσεις του Χίλτον. Λύση, τότε, δεν βρέθηκε και το θέμα «πάρκαρε» για τον Οκτώβριο –ο χρόνος έφτασε…
Σήμερα αυτά τα «κόκκινα δάνεια» αγγίζουν τα 100 δισ. ευρώ. Γύρω τα 10 δισ. ευρώ είναι τα δάνεια των μικρομεσαίων, τα επιχειρηματικά φτάνουν τα 40 δισ. ευρώ, όπως και τα στεγαστικά, ενώ 8 με 9 δισ. ευρώ είναι τα καταναλωτικά! Η ρύθμισή τους είναι δύσκολο σταυρόλεξο με την κυβέρνηση να έχει κατ’ επανάληψη τονίσει ότι δεν θα αποτελέσουν τα δάνεια αυτά πεδίο εμπορικής συναλλαγής –δεν θα πουληθούν, δηλαδή, σε εταιρίες distress funds. Η δημιουργία bad bank [“κακής τράπεζας”] αποκλειςτηκε εξαρχής με αποτέλεςμα αν τα δανεια πουληθούν σε ιδιώτες θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο χιλιάδες επιχειρηματίες και οικογένειες, ενώ θα πουληθούν σπίτια, καταστήματα και επιχειρήσεις σε επενδυτές / κοράκια για μια φούχτα ευρώ.
Τα ερωτήματα, λοιπόν, είναι θα προστατευθεί η κατοικία; Και αν «ναι» μέχρι ποιο ύψος; Οι 150.000 ευρώ, που συζητούνται, με τις σημερινές αντικειμενικές δεν επαρκούν στα ελάχιστο. Ο κίνδυνος με τις επιχειρήσεις που έχουν «κόκκινα δάνεια» [και υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να είναι βιώσιμες] είναι να αγοραστούν από «επενδυτές» οι οποίοι μπορεί να προχωρήσουν σε άμεσες «ρευστοποιήσεις» περιουσιακών στοιχείων [κτήρια και εξοπλισμό] με αποτέλεσμα λουκέτα και χιλιάδες νέους ανέργους. Αν, λοιπόν, η διαχείριση των «κόκκινων δανείων» γίνει με μοναδικό στόχο να εξομαλυνθούν οι ισολογισμοί των τραπεζών υπάρχει ο κίνδυνος να αλλάξει χέρια πολύ μεγάλο μέρος της οικονομίας. Και οι μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι όσοι έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό -όπως είχε γίνει με τους μαυραγορίτες μετά την Κατοχή…
Τα «κόκκινα δάνεια» αποδεικνύονται ο δύσκολος και κρίσιμος κρίκος όχι μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά και για τη ζωή δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών μας. Χρόνος δεν υπάρχει. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση οφείλουν να τοποθετηθούν συγκριμένα