Του παπά Στυλ. Θεοδωρογλάκη
Όταν ο Θεός αξιολογούσε τα δημιουργήματα «καλά λίαν» ουσιαστικά έβλεπε μπροστά του τον καρπό όλης της Δημιουργίας, την Παρθένο, και η αξιολόγησή του ήταν πράγματι, ευφημία για την Παναγία.
Και κάτι άλλο.
Τη δύναμη του «καθ’ ομοίωσιν» που ο Θεός έβαλε μέσα στον άνθρωπο, κανένας δεν αξιοποίησε πριν από την Παρθένο.
Αυτή τη δύναμη την «εξήγαγεν εις έργον» η Παρθένος.
Έτσι η Παρθένος» έρωτι Θεού και ρώμη λογισμού και γνώμης ευθύτητι, πάσαν τρεψαμένην την αμαρτίαν, τον Θεόν προς έρωτα κινεί των ανθρώπων, του εαυτής ελκύουσα κάλλει… (καβάσιλας)
Να προσέξουμε ακόμα και κάτι άλλο.
Ο διάβολος με την πτώση αν και συνέτριψε, δεν εξαφάνισε το «κατ’ εικόνα» και ενώ ετραυμάτισε, δε μπόρεσε να εκμηδενήσει το «καθ’ ομοίωσιν».
Αυτή η ιδιαίτερη δυναμική «εν πνεύματι Αγίω» το «καθ’ ομοίωσιν», έλαμψε για πρώτη φορά στην Παρθένο, η οποία υπήρξε ο καρπός της μακραίωνης και πάνσοφης παιδαγωγίας της αγάπης του Θεού, που ετοίμασε την Παναγία και απεκάλυψε το προαιώνιο και απόκρυφο, ύψιστο μυστήριο, της εισαγωγής του πρωτοτόκου στην οικουμένην.
Πραγματώνεται ταυτόχρονα η πρόσληψη της Εικόνας από το «Αρχέτυπο» μυστήριο που η Γραφή ονομάζει γάμους του Δημιουργού με τη δημιουργία του, και που στην ουσία αποτελεί την «Καινή κτίση», την πνευματέμφορη Σάρκα του Λόγου, την Εκκλησία.
Αν και βρισκόμαστε στα βαθύτατα όρια της Αποκάλυψης, εκεί που είναι παρούσες όλες οι πραγματικότητες της Καινής Διαθήκης και που μόνο η πίστη και ο «φόβος του Κυρίου», η αληθινή αρχή σοφίας, μπορούν να μας φωτίσουν, ώστε να νοιώσουμε και να βιώσουμε τη χαρά της Αποκάλυψης στη σωστική της διάσταση, για μας τους ίδιους και τον κόσμο που ζούμε.
Αυτό πάντως που φαίνεται δύσκολο ως και αδύνατο να καταφέρουμε μόνοι μας, με την Παναγία μαζί η «οδός είναι ευθεία» και η κατανόηση, η οικείωση και η βίωση του μυστηρίου είναι αυτονόητα και δεδομένα.
Αυτό είναι η Παναγιά μας.
Εκείνο που δεν καταφέραμε να κάνουμε εμείς, αντίσταση στη δαιμονική εισβολή της πτώσης και της συντριβής μας κατάφερε Εκείνη, ανακαινίζοντας το «κατ’ εικόνα» και αναστένοντας το «καθ’ ομοίωσιν», έφτασε τον προορισμό της Δημιουργίας, τον αγιασμό και τη θέωση, το «καλά λίαν».
Η Παναγιά έπραξε το ανθρωπίνως εφικτόν και πέτυχε το ανθρώπινο το θεϊκώς εφικτόν, δηλαδή το Θεανθρώπινο.
Είναι καταλυτικός ο ρόλος της Παναγίας στην οικονομία της σωτηρίας όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Επίσης ο άγιος Αλέξανδρος Αλεξανδρίας μιλεί για την Θεοτόκο ότι αποτελεί την εικόνα της εν ουρανοίς ζωής.
Ενώ ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός βεβαιώνει ότι η Παναγία «άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν»
Τα ενδεικτικά αυτά στοιχεία, εκτιμήσεις μεγάλων πατέρων και αγίων της Εκκλησίας μας για την Παναγιά δικαιολογούν:
Α) την κυριαρχική λατρευτική θέση της Παναγίας στο λειτουργικό εορτολόγιο της Εκκλησιαστικής παράδοσης και γενικότερα στην κατά Κυριακήν και τις καθημερινές ακολουθίες και
Β) την υπερτελή εκτίμηση των πιστών στο σεπτό πρόσωπό της.
Η Παναγιά συνεχές και συνέγειρε τους πιστούς σε κάθε περίσταση.
Στη χαρά και τη λύπη
Στα εύκολα και τα δύσκολα
Όπου δυσκολευόμαστε είναι η αυτονόητη υπερμαχος στρατηγός μας.
Πολιούχος της Πόλης μας, η Παναγία, και για όλους τους συμπολίτες μας το περισσότερο οικείο πρόσωπο στο οποίο σε κάθε περίπτωση καταφεύγουμε και ζητούμε τις πρεσβείες
Πολιούχος της πόλης μας η Παναγιά είναι για όλους τους συμπολίτες μας το περισσότερον οικείο πρόσωπο στο οποίο σε κάθε περίπτωση καταφεύγουμε και ζητούμε τις πρεσβείες και τις ευχές της.
Η εορτή της, των Εισοδίων, αποτελεί την εορτή και το πανηγύρι των Χανιωτών, όλων μας.
Τιμούμε το πρόσωπό της και επικαλούμαστε τις ευχές της.
Για τους πάσχοντες και τους ανήμπορους.
Τους περιθωριακούς και τους κατατρεγμένους.
Τους δικούς μας και τους ξένους, τους πιστούς και τους αδιάφορους, τους ορθόδοξους και τους αλλόπιστους και αλλοεθνείς.
Για εκείνους που πλήττονται περισσότερο από τη λαίλαπα της οικονομικής, ηθικής και κοινωνικής κρίσης, που χάνουν τις εργασίες και τις περιουσίες των.
Για τα παιδιά μας, προπάντων που σπουδάζουν και αγωνίζονται για μια θέση κάτω από τον ήλιο.
Για όλους μας να δίνει απαντοχή, κουράγιο και δύναμη.
Να μη χάνουμε την αισιοδοξία μας, να έχουμε ελπίδα, μην φτάσουμε ποτέ στην απόγνωση και τα απενενοημένα διαβήματα.
Αυτές τις ευχές καταθέτουμε αντί για λουλούδια στη χάρη της, στη θαυματουργό εικόνα της για όλους τους συμπολίτες μας για όλους τους ανθρώπους και για όλο τον κόσμο.