Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου *
Σχετικά με την “απορριπτική απόφαση” για την Αποφυλάκιση της δικής μας “Κατερίνας Μπλουμ” * ( Ηριάνας ) ένας φίλος έγραψε αγανακτισμένος “υπάρχουν και όρια…”. Η φιλική απάντηση μου, μαζί με την αναδημοσίευση του “Κατηγορώ” του Ε. Ζολά, είναι πως δεν υπάρχουν όρια και εξηγούμαι :
Καμία Εξουσία δεν έχει όρια, ιδιαίτερα οι “απρόσωπες” και η δικαιοσύνη ανήκει στις “απρόσωπες” – “εν ονόματι του λαού” εκδίδονται όλες οι αποφάσεις της, οπότε είναι “a-priori” καθαγιασμένες. Τη παρατήρηση αυτή τη κάνω χωρίς να είμαι θιασώτης των όποιων υποκειμενικών πρακτικών αυτο- προσδιοριζόμενων “αντιεξουσιαστών”. Καμία Εξουσία δεν έχει όρια.
Πως δεν έχει ( ; ) , θα απαντούσε ένας “νουνεχής πολίτης, ας πούμε , του δημοκρατικού τόξου”. O Νόμος και το Σύνταγμα είναι το όριο των κρίσεων και των αποφάσεων των “εκπροσώπων” της απρόσωπης Εξουσίας. Όμως ένας άλλος νόμος προσδιορίζει πως τις Αποφάσεις τους τις παίρνουν οι εκπρόσωποι της “τυφλής και απρόσωπης” Εξουσίας ( οι δικαστές ) “κατά νόμο ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ” (τους)!
Οπότε εάν στις Αποφάσεις τους βαραίνει περισσότερο από το Νόμο η “συνείδηση” (τους), δηλαδή η ιδεολογία, η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας και η ποιότητα των γνώσεων – μόρφωσης τους, τότε “την έχεις κάτσει τη βάρκα”. Επειδή οι Αποφάσεις τους εκφωνούνται “εν ονόματι του νόμου και του απρόσωπου λαού – που προσωποποιείται στο πρόσωπο τους”, τον οποίο “εκπροσωπούν” βέβαια.
Και υπάρχουν όρια και στη γνωστή αρχή “Και οι Κριτές – Κρίνονται” , επειδή στα πλαίσια αυτής της κριτικής, εύκολα μπορεί να ερμηνευτεί πως η άσκηση αυτού του δικαιώματος “προσβάλλει” όχι τους “εκπροσώπους – κριτές” , αλλά γενικά την υπέρτατη “Απρόσωπη & Άσπιλη Εξουσία της …”Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης”.
Συνεπώς “ορισμένες” φορές το “υποκειμενικό” συμφέρον και η υποκειμενική κρίση , κάμπτει το αντικειμενικό συμφέρον μιας “ευνομούμενης κοινωνίας” στις Αποφάσεις τους, το βασικό πεδίο η αγαθό που καλείται να “θεραπεύσει” / προστατέψει η Δικαιοσύνη.
Υ.Γ. Διαβάστε Χάινριχ Μπελ , “Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΛΟΥΜ“, σχετικά με το πως ενοχοποιούνται οι απλοί πολίτες , με τι “λογικές” και ποιες νομοθεσίες, με αφορμή τον “αντιτρομοκρατικό αγώνα” της Δυτικής Γερμανίας στη περίοδο 1972 – 1977
* δημοσιογράφος – πολιτικός επιστήμονας. Ερευνητής από το 1987 της ιστορίας των συνεπειών της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και υπερασπιστής με σειρά δεκάδων δημοσιεύσεων και εμφανίσεων στα Μ.Μ.Ε. της Διεκδίκησης των Γερμανικών Επανορθώσεων (προς το Δημόσιο) και Αποζημιώσεων ( προς τους Πολίτες ), όπως και της επιστροφής των ¨Εξαναγκαστικών Δανείων της Τράπεζας της Ελλάδος προς το Γ΄Ράιχ .
