Αυτές τις δύσκολες μέρες της καταστροφής στην Κρήτη, αυτές τις μέρες που κάποιοι συνάνθρωποί μας εξακολουθούν και είναι αποκλεισμένοι στα χωριά τους, μέσα στα σπίτια τους, χωρίς φάρμακα, τρόφιμα, νερό και θέρμανση,αυτές τις δύσκολες ώρες, οι εθελοντές, για μία ακόμη χρονιά, ήταν εκεί κι έστησαν μία ανθρώπινη “αλυσίδα” για να μεταφερθούν στους πληγέντες τα … βασικά!
Άλλοι έδειχναν τις γειτονιές, άλλοι φούρνιζαν το ψωμί, άλλοι ετοίμαζαν τα φαγητά και άλλοι φόρτωναν όπως μπορούσαν φάρμακα και άλλα βασικά είδη …
Και πήραν το δρόμο το μακρύ, τον κακοτράχαλο, τον κατεστραμμένο για να δώσουν μία “ανάσα” στους αποκλεισμένους Κρητικούς!