Του Κώστα Κουκουράκη
Τελικά το τοπίο σχετικά με το μείζων θέμα του Στρατοπέδου Μαρκοπούλου φαίνεται να ξεκαθαρίζει μετά την ψήφιση (κατά πλειοψηφία) της Πρότασης για παραχώρηση με ενοίκιο για 99 χρόνια.
Είναι μια πολύ καλή πρόταση όπως υποστηρίζουν κάποιες πλευρές;
Είναι μια πολύ κακή πρόταση όπως υποστηρίζουν άλλες πλευρές;
Η πραγματικότητα ευρίσκεται κάπου στην μέση όπως διατυπώθηκε από τους εκπροσώπους της Οικολογικής Πρωτοβουλίας, της Πρωτοβουλίας για το Μαρκόπουλο αλλά επίσης και παρατάξεις και μεμονωμένους Δημοτικούς Συμβούλους.
Το αγκάθι φαίνεται ότι είναι ο όρος του ανταλλάγματος, δηλ. του ενοικίου.
Έχω την γνώμη ότι στο θέμα αυτό θα πρέπει να πάμε όλοι μαζί γιατί είναι κάτι το οποίο έχει μεγάλη βαρύτητα και αφορά το συμφέρον των πολιτών και την λειτουργία μια περισσότερο ανθρώπινης πόλης.
Μπορούμε να αφαιρέσουμε το αγκάθι ώστε να βρεθούμε σε κοινό τόπο;
Νομίζω ότι μπορούμε ως εξής:
Με εργαλείο την Νομοθεσία για τον Χωροταξικό Σχεδιασμό στην Β1 φάση του ΓΠΣ δηλαδή τώρα αμέσως να προτείνουμε το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου ως χώρο πρασίνου με κοινόχρηστες κοινωφελείς λειτουργίες σε επίπεδο πόλης και δυνατότητα λειτουργίας χώρων που αφορούν το περιβάλλον, την παιδεία και τον πολιτισμό. Θα κάνουμε δηλ. μια πρόταση αυστηρά και μόνο σε επίπεδο Χωροταξίας.
Παράλληλα τίποτα δεν μας εμποδίζει να προχωρήσουμε, πάντα σε επίπεδο αυστηρά χωροταξίας σε πρόταση στη β1 φάση του ΓΠΣ δηλαδή τώρα αμέσως, πολεοδόμησης, με συμφωνηθέντες όρους, του ακινήτου που ευρίσκεται στην περιοχή Βλητέ Σούδας και εξυπηρετεί το Υπ. Εθνικής Άμυνας. Η πρόταση αυτή είναι παλαιότερη πρόταση του Υπ. Εθνικής Άμυνας και έχει ήδη υποστηριχθεί από πρώην Δήμαρχο και νυν Δημοτικό Σύμβουλο του Μητροπολιτικού Δήμου Χανίων.
Μοναδικός όρος για να προχωρήσουμε στην τόσο ευνοϊκή πρόταση για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι να μην υπάρξει οποιοδήποτε αντάλλαγμα για το Στρατόπεδο Μαρκοπουλου.
Αμέσως μετά ολοκληρώνεται το ΓΠΣ δηλ Β2 φάση και ακολουθούνται οι διαδικασίες για έκδοση ΠΔ.
Πιστεύω ότι η επιτυχία του σχεδίου θα είναι μια πρόκληση και μια απόδειξη των δυνατοτήτων μας ως φορείς και ως κοινωνία.
