Μια Ηρακλειώτισσα, εργαζόμενη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας εξηγεί πως βιώνει την κρίση και περιγράφει την ζοφερή πραγματικότητα τις ημέρες του κορωνοιού.
Ο λόγος για την Ελίζαμπεθ Παπαδημητράκη, γιατρό στο University College London Hospitals NHS Foundation Trust, που με ένα ιδιαίτερο κείμενο-ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό της στο facebook, περιγράφει πως ζει την νέα πραγματικότητα όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, επιζητώντας μάλιστα τις μέρες εκείνες που ανησυχούσαν για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ…
Γράφει συγκεκριμένα η κ. Παπαδημητράκη
“7.45 πρωί στο μετρό του Λονδίνου. Ήθελα να ήξερα που πήγαιναν τόσα χρόνια αυτοί που έσπρωχναν στις σκάλες και πήδαγαν την ώρα που έφευγε το τρένο για να μπουν ένα δευτερόλεπτο μόνο νωρίτερα.
Αυτοί που πρέπει να πάμε στη δουλειά συνεχίζουμε προφανώς μόνο που τώρα βρίσκουμε θέση να κάτσουμε και δεν περιμένουμε στοιβαγμένοι στις πλατφόρμες μερικές ώρες κάθε μέρα.
Ελπίζω όταν τελειώσει αυτή η φρικτή ιστορία -και ελπίζω να τελειώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο – να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα από την καθημερινότητα μας. Όπως με τι κριτήρια επιλέγουμε τους ηγέτες που εμπιστευόμαστε τις ζωές μας. Σε αυτή την κρίση φάνηκαν πολλά ήδη όχι μόνο για τις ικανότητες των κυβερνώντων αλλά και για την ηθική, την ευθυκρισία και το επιστημονικό κύρος πολλών opinion leaders.
Πολλοί από εμάς που δουλεύουμε στο NHS είμαστε απογοητευμένοι και εξουθενωμένοι σωματικά και ψυχικά. Είναι δύσκολο να φανταστείς το φορτίο αυτών που υποδέχονται τους άρρωστους ασθενείς στα επείγοντα ή αυτών που δουλεύουν στη μονάδα με μεγάλο κίνδυνο να αρρωστήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να διανοηθείς τη βαρύτητα των αποφάσεων και την προεργασία που χρειάζεται για να δώσεις ή να καθυστερησεις θεραπεία σε έναν ασθενή με καρκίνο ζυγίζοντας το όφελος και τις επιπλοκές όταν δυνατότητες της ιατρικής που θεωρούνται ρουτίνα μπορεί την επόμενη στιγμή να μην είναι καν διαθέσιμες. Ζούμε μια νέα πραγματικότητα μέσα σε λίγες μόνο μέρες.
Παρακολουθώ τα πάντα και εκτιμώ το σθένος όσων μιλούν ανοιχτά και εποικοδομητικά. Για πολλούς από εμάς που δουλεύουμε στα νοσοκομεία είναι πιο περίπλοκο και είναι σημαντικό οι ασθενείς μας να μην πανικοβληθούν ή να χάσουν την εμπιστοσύνη τους. Υπάρχει ανοικτή επικοινωνία μεταξύ των Ογκολόγων της χώρας αλλά και σε τοπικό επίπεδο για να αναπτύξουμε consensus για τα πρωτόκολλα θεραπείας των ασθενών μας και νομίζω ότι όλοι οι συνάδελφοι όλων των ηλικιών και βαθμίδων ανταποκρίνονται με αξιοσημείωτη υπευθυνότητα και καρτερία.
Από ότι βλέπω και η επίσημη στάση της κυβέρνησης αλλάζει πιο γρήγορα από ότι θα ήθελαν. Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά. Όπως έλεγε και μια συνάδελφος στη δουλειά σήμερα μου λείπουν οι μέρες που ανησυχούσαμε για το Brexit…”