Του Ειρηναίου Μαράκη
Μια πολύ χρήσιμη, όσο και απαραίτητη παρέμβαση, αποτελεί το γεγονός ότι η Μάρω Δούκα, η Ιωάννα Καρυστιάνη και άλλες σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης και του πολιτισμού της πόλης των Χανίων υπογράφουν κείμενο ενάντια στην ξεπούλημα των κτιρίων στο Λόφο Καστέλι.
Το κείμενο μάλιστα (κι αυτό αν μη τι άλλο δείχνει αυξημένη κοινωνική συνείδηση σε αντίθεση με τους οπαδούς της άκρατης ιδιωτικοποίησης) θα χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή υπογραφών ενάντια στην αξιοποίηση των κτιρίων στο Λόφο Καστέλι της Παλιάς Πόλης ενώ θα αποτελέσει τη βάση που θα μπορούν όσοι πολίτες θέλουν να το συνυπογράφουν. Είναι ένα κείμενο που πρέπει όλοι να υπογράψουν. Και ναι, αυτά είναι τα (πολύ ευχάριστα) αποτελέσματα όταν οι δημιουργοί εκφράζουν κοινωνικό λόγο που υπερασπίζεται τα δημόσια αγαθά.
Χρειάζεται όμως να πούμε και κάτι άλλο. Όπως ότι θα έπρεπε να υπάρχουν και δυο – τρεις γραμμές για την πολιτική υπεράσπιση της Rosa Nera (με τον τόσο ιδιαίτερο πολιτικό και πολιτιστικό – αντιεμπορευματικό ρόλο, με μια πραγματική ακηδεμόνευτη πολιτισμική δράση) κι όχι μια απλή αναφορά ότι το κτίριο της Μεραρχίας βρίσκεται υπό κατάληψη… Είναι μια πολύ σοβαρή κι ιδιαίτερα προβληματική παράλειψη αυτή. Δεν γνωρίζω γιατί δεν έγινε μια τέτοια αναφορά, ούτε θέλω να μπω στα χωράφια της συνομωσιολογίας (τέτοιες υποθέσεις δεν λειτουργούν υπέρ του αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη) αλλά πιστεύω πως αυτή η προσθήκη είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Μπορεί να συμπληρωθεί, έστω και τώρα…
Φυσικά, αυτό δεν αναιρεί ότι η συγκεκριμένη παρέμβαση ενόχλησε τα μνημονιακά παπαγαλάκια και τους υπερασπιστές της ιδιωτικοποίησης στην πόλη. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την συγκεκριμένη παρέμβαση, είναι χαρακτηριστικός. Κι αυτό δείχνει ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Αλήθεια, αποτελούν οι άνθρωποι του πολιτισμού των Χανίων κι αυτοί μια… θλιβερή μειοψηφία;