Χαμένα είναι τα εξάμηνα που δεν αγωνιστήκαμε!
Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.
Συγκέντρωση – Μικροφωνική.
Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου, ώρα 12:00.
Πλατεία Αγοράς Χανίων.
Ένα κίνημα καταλήψεων έχει ανθίσει σε πανεπιστημιακούς χώρους, μετά την πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης των καθαρμάτων για ίδρυση “μη κρατικών” πανεπιστημίων. Καταλήψεις μαζικές και διαρκείας ενάντια στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αυτό φυσικά έφερε τις ανάλογες κινήσεις από πλευράς του κράτους. Οι δυνάμεις καταστολής των ΜΑΤ, μπούκαραν στις σχολές, δείραν φοιτητές για να εμπεδώσουμε όλοι μας, πως έχουμε δημοκρατία και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μονόδρομος. Η χρόνια και εσκεμμένη υποτίμηση της παιδείας, οι εργολαβίες στην καθαριότητα και την σίτιση, η υποχρηματοδότηση της μέριμνας, καθώς και οι ολοένα και περισσότερες εταιρείες οι οποίες χρηματοδοτούν ερευνητικά παράγοντας γνώση τζάμπα για το κεφάλαιο, δημιουργούν την δυστοπία στην οποία τα τελευταία χρόνια έχουν εκπέσει τα ιδρύματα της χώρας. Αντί να αποτελούν έναν πνεύμονα ελευθερίας και σκέψης μέσα στην κοινωνία, επιχειρείται η απονέκρωση κάθε κριτικής σκέψης, η αποξένωση από την κοινωνία και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της γνώσης με βάση το κέρδος.
Τα πανεπιστήμια δεν είναι μονάχα ένας χώρος εκπαίδευσης, είναι ένα μέρος κοινωνικοποίησης, πολιτικής, τέχνης. Οι ιδιωτικοποιήσεις των πανεπιστημίων στοχεύουν και εκεί, στην διάλυση κάθε κοινωνικής σχέσης που μπορεί να σχηματίσει συνειδήσεις, στον έλεγχο κάθε πολιτικής δραστηριότητας η οποία στέκεται απέναντι στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου, κάθε μορφή μη ελεγχόμενης κίνησης.
Οι καταλήψεις κερδίζουν λίγο από τον χαμένο μας χρόνο και χώρο. Τις υπερασπιζόμαστε ως άλλο ένα μέσο των καταπιεσμένων να σταματήσουν την αδηφάγο σκουπιδιάρα του καπιταλισμού. Αρκετά με την κονόμα !
Έχουμε δει που έχει καταλήξει η ιδιωτικοποίηση των τρένων. Που έχει φτάσει η τιμή του ρεύματος, των καυσίμων, της ενέργειας όταν το κεφάλαιο κάνει κουμάντο. Οι δημόσιες υποδομές που αναλαμβάνουν εργολάβοι. Έχουμε δει τι συμβαίνει στο σύστημα υγείας ; Αν θες να είσαι υγιής θα χρειαστεί να πληρώσεις, αν θες να μορφωθείς θα χρειαστεί να πληρώσεις. Τα κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε εμπορεύματα, αποκλείοντας όποιον δεν έχει χρήματα. Αλλά μιας και μιλάμε για αποκλεισμούς, τι συμβαίνει με τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστριών που βρίσκονται έγκλειστα σε κέντρα κράτησης ;
Δεν υπερασπιζόμαστε πτυχία με αξία που θα παράξουν ακόμη περισσότερη εκμετάλλευση, δεν υπερασπιζόμαστε την βιομηχανία που έχει στηθεί μέσα στα “δημόσια και δωρεάν” πανεπιστήμια. Είμαστε με τα αντιστεκόμμενα κομμάτια της φοιτητικής κοινότητας που παλεύουν καθημερινά για να μη μετατραπεί η ζωή σε ένα απέραντο πεδίο εκμετάλλευσης και υποταγής. Είμαστε με εκείνους εκείνες κι εκείνα που επιλέγουν να έχουν λόγο για τις σπουδές και την ζωή τους.
Μέχρι την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και την ελευθερία, κι ακόμα παρά πέρα.