Το ζήτημα της τοπικής αυτοδιοίκησης και αποκέντρωσης για τους εργαζόμενους και τις πολιτικές τους εκφράσεις είναι στρατηγικής σημασίας αφού συναρτάται με το μείζον  θεωρητικό και πολιτικό ζήτημα του κράτους (των θεσμών) και της σχέσης του με τις κοινωνικές τάξεις .Η προσέγγιση και η ανάλυση πάνω σε αυτό το ζήτημα θα πρέπει να λαμβάνει υπ όψη της   την συγκεκριμένη ιστορική και πολιτική συγκυρία ( εν προκειμένω  της κρίσης και του μνημονίου  του οποίου ο Καλλικράτης (νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση) αποτελεί  βασικό στοιχείο του .

Είναι φανερό ότι οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα έχουν έντονο κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, καθώς τα εξοντωτικά μέτρα κυβέρνησης  Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ αλλάζουν δραματικά τον κοινωνικό χάρτη.

Γι’ αυτό και   το αυτοδιοικητικό κίνημα  θα πρέπει να διαμορφωθεί με βάση τη νέα κοινωνική γεωγραφία και όχι με τα πολιτικά στερεότυπα της προ  Τρόικας και Καλλικράτη εποχής.

Είναι ιστορική ευκαιρία να δοθεί βήμα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα που  καταστρέφει η κρίση και δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στο απαξιωμένο σημερινό σύστημα εξουσίας.

Η πιο πάνω διαπίστωση δεν σημαίνει  την μη ενασχόληση του κινήματος με τα καθημερινά ,τα του δήμου ,αλλά σημαίνει διαφορετική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων στην βάση των  ουσιαστικών αναγκών των πολιτών και όχι των απαιτήσεων της Τρόϊκα και των δανειστών. Με αυτή την έννοια επείγοντα αιτήματα ενός  ριζοσπαστικού αυτοδιοικητικού κινήματος θα μπορούσαν να είναι και τα παρακάτω:

* Άμεση μείωση των δημοτικών τελών.

* Αναδιανεμητικό σύστημα δημοτικών τελών που θα ξεκινά από μηδενική βάση για τα χαμηλά εισοδήματα.

* Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας με παράλληλη χρηματοδότηση των δήμων, μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό, τουλάχιστον στο μέσο ευρωπαϊκό όρο. *Δημόσια δωρεάν  αστική συγκοινωνία.

* Μέτρα κοινωνικής προστασίας των θυμάτων της κρίσης *Νέους σύγχρονους βρεφονηπιακούς σταθμούς χωρίς καταβολή  τροφείων από τα χαμηλά εισοδήματα και τους ανέργους.

*Τη δημιουργία δικτύου δημοτικών ιατρείων σε κάθε συνοικία.

*Τη δημιουργία  δημοτικών εστιατορίων, ξενώνων για αστέγους και μετανάστες, την έκδοση κάρτας  αλληλεγγύης για ανέργους, ανασφάλιστους νέους, επισφαλώς εργαζόμενους, συνταξιούχους, ώστε να έχουν δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες του δήμου.

Κανένας  ελεύθερος χώρος να μην παραχωρηθεί σε ιδιώτες-κανένας ελεύθερος χώρος να μη χτιστεί.  Περισσότεροι ελεύθεροι χώροι -χώροι πράσινου ανοιχτοί σε όλους τους πολίτες.

Η γειτονιά και ο δήμος να αποτελέσουν  χώρους συνάντησης του λαϊκού κόσμου πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα και αφορούν τόσο στην ανεργία, την επισφαλή εργασία και τη φτώχεια, όσο και σε ζωτικές καθημερινές ανάγκες, συνδεδεμένες με έργα και υπηρεσίες της αυτοδιοίκησης.

Για την επίτευξη των στόχων αυτών  υπάρχει ανάγκη και στα Χανιά δημιουργίας ενός αυτόνομου αυτοδιοικητικού σχήματος που συλλογικά και δημοκρατικά   θα κινητοποιεί τον  κόσμο της εργασίας, και του πνεύματος, της πολιτικής και κοινωνικής αριστεράς της ριζοσπαστικής οικολογίας και των ανθρώπων των κινημάτων , και που θα αναπτύσσει πρωτοβουλίες και δράσεις    παραμένοντας ενεργό  και δραστήριο και μετά τις εκλογές.

 Νίκος Τζάρας           

Μαρίζα Μυστακίδου