Κύριε Διευθυντά,
Παρακολουθώντας τον Τύπο, τοπικό – περιφερειακό, ανελλιπώς, μου γεννιόνται κάποια ερωτήματα που τα θέτω εν συνεχεία. Με πρώτο και κυρίαρχο το ερώτημα του τίτλου.
Ακολούθως όμως έπονται και άλλα: Είμαστε τόσο άπορη χώρα, ώστε να κατέχουμε την κατώτατη βαθμίδα στους οικονομικούς δείκτες; Τα έσοδα από τον τουρισμό, την αγροτική παραγωγή, τη ναυτιλία, τη μεταποίηση, το εξαγωγικό εμπόριο, τα εισαγόμενα ποσά από τους εκτός χώρας ομογενείς, δεν προσμετρώνται στο ΑΕΠ αυτής της χώρας; Μήπως οι δαπάνες για μισθούς – συντάξεις, η συμβολή της χώρας μας στου οικονομικούς φορείς, όπως π.χ. το ΔΝΤ και άλλους, καταβιβρώσκουν το ΑΕΠ της, όσον αφορά τα νομισματικά της στάνταρ; Ακόμη, μήπως η εξαγωγή συναλλάγματος, η ρεμούλα των ισχυρών της χώρας μας, οι αλόγιστες δαπάνες για εξοπλισμούς (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ) οι δαπάνες που ορθολογικά δεν δικαιολογούνται, κοντολογίς όλα τα παραπάνω, ενδεχομένως και άλλες που μου διαφεύγουν δημιουργούν την πρωτοφανή καχεξία της ελληνικής οικονομίας; Που ομολογουμένως μας υποβιβάζουν στα όμματα εταίρων και μη… Να πείτε πως οι καθ’ ύλην υπεύθυνοι της χώρας μας πάσχουν από απόλυτη ανικανότητα στην διαχείριση της οικονομίας μας; Δεν θα το ‘λεγα, γνωρίζοντας την δεξιότητα διαχείρισης της από το επιστημονικό δυναμικό αυτής της χώρας! Να πείτε πως της αξίζει εκείνος ο παλιός και καθόλου τιμητικός τίτλος της… «ψωροκώσταινας»; Τίποτε πλέον δεν συνηγορεί υπέρ αυτού! Έγινε πλουσιογιώργαινα..
Συμπαρομαρτούντων των όσων ανέφερα πριν, συν των όσων βλέπουμε καθ’ εκάστην , από τους διαδηλώνοντας στους δρόμους και στις πλατείες μας , μόνο μια υπόθεση δύναμαι να κάνω: Πως οι κυβερνώντες – άρα διαχειριστές της οικονομίας – από τη μια μας παίζουν τον παπά (και συγχωρήστε με γι’ αυτό που γράφω) και από την άλλη πως διαχειρίζονται (και προς ίδιον όφελος) τους πόρους της χώρας μας!!Τι άλλο να υποθέσω πια; Και το πικρό – έως ανησυχητικό πια, είναι πως αφήνουν να διαφανή ότι το μέλλον αυτής της χώρας και ημών του λαού της, προβλέπετε αρκούντως χειρότερον… Νισάφι πια! Πόσο θ’ αντέξουμε πλέον; Εκτός αν είναι στο πρόγραμμα να εκποιηθούν, στους δανειστές βέβαια, φιλέτα της χώρας όπως μεταλλευτικού πλούτου, εγκαταστάσεις λιμενικές αεροπορικές, και επιχειρήσεις συναλλαγματοφόρες.. υποθέσεις βέβαια κάνω, όμως γνώστης ων των επί σειρά ετών πεπραγμένων της ελληνικής πολιτείας, τι άλλο να εικάζω πια; Να πω – όπως οι θεούσες- «ο Θεός να βάλλει το χέρι του»; Ο λαός θα βάλει το χέρι του και να αφήσει πια τις δοκιμές, γιατί, χορτάσαμε πια απ’ αυτές. Καιρός του ποιείσαι…
Αντώνης Χαρχαλάκης