Να γιατί οι πρόσφυγες δεν ταξιδεύουν “νόμιμα με το διαβατήριό τους

Γιατί λόγω πολέμου η απώλεια ή η δυσκολία έκδοσης είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο, εκτίμηση μόνο το 1/5 έχει διαβατήριο.

2. Αυτοί/ές που έχουν διαβατήριο, γιατί δεν παίρνουν ένα καράβι -αεροπλάνο της γραμμής για να εισέλθουν στην Ευρώπη;

Για να ταξιδέψουν στην πλειονότητα των κρατών και ειδικά σε χώρες Σέγκεν χρειάζεται VISA, η οποία εκδίδεται από τις πρεσβείες των εκάστοτε χωρών με ιδιαίτερα αυστηρούς όρους (πλήθος δικαιολογητικών κτλ, καθώς θεωρούνται υψηλού κινδύνου αιτήματα), και φυσικά όχι στη Συρία, όπου οι περισσότερες πρεσβείες έχουν αναστείλει τις λειτουργίες τους.

3. Υποχρεούται ένας – μία πρόσφυγας να έχει Visa;

Σύμφωνα με τη συνθήκη της Γενεύης (που έχει υπογραφεί από την Ευρώπη) όχι! Αναγκάζεται να μπει σε άλλη χώρα για να ξεφύγει πχ. από τον πόλεμο και μπορεί να αιτηθεί άσυλο, εξασφαλίζοντας τη διαμονή της και τη μη απέλασή του.

4. Πώς όμως μπορεί να ταξιδέψει σε Μη γειτονικές χώρες, μπαίνοντας σε Αεροπλάνο ή πλοίο χωρίς Visa με προοπτική να αιτηθεί άσυλο στη χώρα που θα φτάσει;

ΔΕ γίνεται! Οι χώρες Σενγκεν-ΕΕ, δημιούργησαν ένα πλέγμα κυρώσεων για τις αεροπορικές εταιρείες που μεταφέρουν Εν δυνάμει Πρόσφυγες, καθώς για οποιαδήποτε επιβάτιδα που δε θα λάβει τελικά άσυλο, αναγκάζονται να πληρώσουν πρόστιμα και να στείλουν πίσω τον συγκεκριμένο επιβάτη. Έτσι οι εταιρείες γενικά (για να μη ρισκάρουν) δε δέχονται καμία επιβάτιδα χωρίς ήδη εξασφαλισμένη visa!

5. Μήπως θα μπορούσαν να αιτηθούν άσυλο οι πρόσφυγες στις πρεσβείες των χωρών που θέλουν να φτάσουν στην Τουρκία;
Τα κράτη της ΕΕ, με τη “διαδικασία προστατευόμενης εισόδου” PEP, συζητούν να επιτρέψουν σε 20.000 πρόσφυγες κάθε χρόνο (όταν μπαίνουν 5.000 κάθε μέρα στην Ελλάδα) να εγκρίνεται μέσω πρεσβειών η διαδικασία Ασύλου, αλλά λόγω Δουβλίνου 2 και απροθυμίας αρκετών μελών, δεν έχει προχωρήσει αυτή η διαδικασία.

Με δεδομένο όλα τα παραπάνω, τον φράκτη του Εβρου και τη μαφία-δυσκολίες-κινδύνους των συνόρων Τουρκίας-Βουλγαρίας, Αλβανίας, είναι απόλυτα κατανοητό πως η μοναδική διέξοδος των προσφύγων είναι διαμέσου των τουρκικών παράλιων με μεγάλο κόστος τόσο οικονομικό όσο και σωματικό.

Η Ευρώπη ισχυρίζεται πως θέλει λύση με ανθρωπιστικό περιεχόμενο.

Άρα:
Α. Δε θα μπορούσε να υπάρχει ειδική κατηγορία Visa -Πρόσφυγας;
Β. Δε θα μπορούσαν τα κράτη μέλη να μίσθωναν κατευθείαν αεροσκάφη (βλ. Καναδά), να έλεγχαν ποιοι και ποιές δικαιούνται άσυλο και τις υπόλοιπες να τις επαναπροωθούσαν, χωρίς να ρίχνουν το μπαλάκι στις εταιρείες;

Γ. Δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί ασφαλές πέρασμα ξηράς διαμέσου του Έβρου εξαλείφοντας οριστικά πνιγμούς και αισχροκέρδεια για αυτούς τους ανθρώπους;

Αντί κάποιων από τα παραπάνω, δίνει 6 ΔΙΣ (!) στην Τουρκία για την ανάσχεση των Προσφυγικών ροών, και σε πνεύμα παζαριού θα δέχεται 1 κανονική πρόσφυγα απευθείας από την Τουρκία, για κάθε 1 “παράτυπη μετανάστρια” που επαναπροωθείτε στην Τουρκία!

Δε νομίζω να χρειάζεται άλλη απόδειξη, από τα παραπάνω πως η Ευρώπη ουσιαστικά δε θέλει κανένα πρόσφυγα στο σπίτι της (Κεντρική Ευρώπη), προσπαθεί να τις περιορίσει με κάθε τρόπο έξω από την αυλή της (Ελλάδα) και όσοι πρόλαβαν και μπήκαν σε αυτή τις κρατάει με αντίσκηνα εκεί, ενώ ενισχύει τη μάντρα της (frontex-Nato) με την βοήθεια της γείτονος (Τουρκία) έναντι αδράς αμοιβής, ώστε να απομακρύνει όσο το δυνατόν το πρόβλημα από μπροστά της…σαν να είναι απορρίμματα που δε θέλει να βλέπει.