Της Ροδάνθης Κουμή
“Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες . Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες . Είναι τόσο περήφανοι την τραγική ώρα του θανάτου, που όποιος τους δεί , είναι αδύνατο να μήν τους θαυμάσει . Πολλές φορές όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις , άφηνα το γραφείο μου και έβγαινα στο μπαλκόνι , μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω . Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη για την ελευθερία”
ΑΝΤΡΕ: διοικητής του “Φρουρίου Κρήτης”
—————————
Ήταν υπέροχο το θέαμα να βλέπει κανείς χωρικούς όλων των ηλικιών να ζητούν όπλα και μόνον όπλα. Το ηθικόν των Κρητών είναι αδύνατο να περιγραφτεί . Όταν ολόκληρος η ιστορία έλθει εις φώς θα συγκαταλεχθεί μεταξύ των ευγενέστερων παραδειγμάτων της Ιστορίας.
Ταξίαρχος Σωλσμπουργκ Τζόουν: του Επιτελείου του Στρατηγού Φρεϋμπουργκ .
Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω από μια άλλη οπτική την μάχη της Κρήτης.
Θα την αναζητήσω στις ιστορίες του πατέρα μου που μόλις 15 ετών σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του μαζί με τον αδελφό του και να κρυφτεί στα βουνά, για αρκετό καιρό. Οι Γερμανοί τότε είχαν τεράστιες απώλειες από τις μάχες στην Κρήτη και ψάχνανε εξιλαστήρια θύματα στους αμάχους.Δεν το είχαν σε τίποτε να εκτελέσουν γυναίκες,παιδιά και άντρες.Απλά μόνο να ήθελαν…Ο πατέρας μου,μου έλεγε ότι στο χωριό του πήγαν και ρήμαξαν τα πάντα.Επιτάξανε τα σπίτια, τα τρόφιμα, ακόμα και τα ζώα!Όλα δικά τους με την βία και το φόβο που έσπερναν στους άμοιρους κατοίκους του χωριού. Υπήρχαν και κάποιοι που αντισταθήκαν με νύχια και με δόντια σε αυτήν την κατοχή. Με σαραβαλιασμένα όπλα, χωρίς σφαίρες αναγκάζονταν να δώσουν μάχη στήθος με στήθος με τον Γερμανό κατακτητή .Και τα κατάφερναν γιατί η Κρητική Ψυχή είναι μοναδική.Αλλά ήταν και η πείνα μοναδική!Οι άμαχοι στα χωριά ζούσαν με τα χόρτα. Οι πολεμιστές στα βουνά ζούσαν με χόρτα και ρίζες, αλλά πολεμούσαν! Ο πατέρας μου μαζί με τον αδελφό του είχε αναλάβει τον ρόλο να πηγαίνει κρυφά το βράδυ στην βρύση του χωριού και να γεμίζει τις στάμνες με νερό για τους πολεμιστές της ελευθερίας μας…
Τα μάτια του είδαν σκληρές εικόνες στη πρώτη νιότη του και τον πόλεμο δεν τον ξέχασε ποτέ!Το πιο βασικό ήταν που πάντα τον άκουγα να λέει πως οι Γερμανοί είναι σκληρός λαός,μισούν τους Έλληνες και έπειτα από τόση αντίσταση που κάναμε απέναντι τους στην διάρκεια της κατοχής ,θα γυρίσουν με αλλά όπλα κάποια στιγμή να μας πάρουν.
«Ποια όπλα Πατέρα ;» ρωτούσα…
«Με το χρήμα ,με την υποκρισία».
Και να τώρα έπειτα από 76 χρόνια να κάνουν πάλι κουμάντο οι Γερμανοί στην χώρα μας και να μας αγοράζουν σιγά ,σιγά.Με τα όπλα δεν μπορούν να μας πάρουν και το ξέρουν.Φρόντισαν όμως έξυπνα να μας αγοράσουν ή καλύτερα να μας εξαγοράσουν!
Εγώ έχω ιερή υποχρέωση στον πατέρα μου ,στην Κρήτη,στην Ελλάδα να μη δώσω ούτε μια στάλα ψυχή σε αυτή την Γερμανική υποκρισία.Νιώθω πως όλοι οι Έλληνες θα κάνουν το ίδιο.
Την ψυχή τους δεν θα την δώσουν αμαχητί,ούτε την χώρα τους!
Να θυμηθούμε πάλι:
23 Απριλίου : Η Ελεύθερη Κυβέρνηση μεταφέρεται στην Κρήτη.
25 Απριλίου : Αποβιβάζεται στην Κρήτη η πρώτη σημαντική δύναμη , που αποτελείται από όγκο της 5ης Νεοζηλανδικής Ταξιαρχίας. – Σύμφωνα με το σχέδιο Στούντετ και την απόφαση του Χίτλερ εκδίδεται η υπ’ αριθμόν 28 διαταγή γενικών κατευθύνσεων (ντερεκτίβα) για την υπό συνθηματική ονομασία MERKUR (ΕΡΜΗΣ) επιχείρηση για την κατάληψη της Κρήτης.
Με σκοπό της χρησιμοποίηση της Νήσου Κρήτης σαν αεροπορική βάση εναντίον της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
28 Απριλίου : Σύσκεψη στα Χανιά , υπό την προεδρία του Έλληνα πρωθυπουργού Εμμανουήλ Τσουδερού για την Στρατιωτική κατάσταση της νήσου. Επίσης πήραν μέρος Έλληνες και Βρετανοί αξιωματικοί .
29 Απριλίου : Έρχεται στην Κρήτη με το επιτελείο του ο Στρατηγός Φράυμπεργκ , διοικητής της Νεοζηλανδικής Μεραρχίας , ο οποίος την άλλη μέρα αναλαμβάνει την διοίκηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων της Νήσου.
14 Μαΐου : Αρχίζουν οι συστηματικοί βομβαρδισμοί της νήσου για την προπαρασκευή των επιθέσεων .
18 Μαΐου : Προσγειώνονται στα αεροδρόμια της Αττικής οι σχηματισμοί των γερμανικών αεροπλάνων .
19 Μαΐου : Συμπληρώνεται η κατανομή, στ’ αεροδρόμια, της απαιτούμενης βενζίνης επιχειρήσεως απο 10 εκατομμύρια λίτρα δηλ. 3535 περίπου τόνους.
20 Μαΐου : Αρχίζει η επίθεση . Την 6:30 πρωινή οι σταθμοί επιτηρήσεως αναφέρουν την προσέγγιση αεροσκαφών . Λίγο αργότερα σφοδροί βομβαρδισμοί ακούγονται στα Χανιά . Ακολουθεί η πτώση την 7:30 πρωινή των αλεξιπτωτιστών ενώ στους τομείς Ρέθυμνο και Ηρακλείου οι αλεξιπτωτιστές θα πέσουν μετά το μεσημέρι.
21 Μαΐου : Οι Γερμανοί εξακολουθούν να ρίχνουν το κύριο βάρος στο Μάλεμε. Η μοίρα του αγγλικού στρατού χτυπά γερμανική νηοπομπή 18 μίλια έξω από τα Χανιά. Βυθίζονται 15 διάφορων ειδών σκάφη και πνίγονται 4.000 Γερμανοί.
22 Μαΐου: Καταλαμβάνεται το χωριό Μάλεμε από τους Γερμανούς . Απόπειρα ανακαταλήψεως του αεροδρομίου από τις ελληνοβρετανικές δυνάμεις αποτυχαίνει. Ο υποστράτηγος Ρίγκελ , διοικητής των γερμανικών δυνάμεων στην Κρήτη, προσγειώνεται με το επιτελείο του στην δυτική όχθη του Ταυρωνίτη.
23 Μαΐου: Το αντιτορπιλικό “Ντικόι” παίρνει από την Αγία Ρούμελη το βασιλιά και την ακολουθία του, ενώ οι γερμανοί κινούνται προς την Κάντανο.
25 Μαΐου : Καταλαμβάνεται η Κάντανος.
26 Μαΐου: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς.
27 Μαΐου : Αποβιβάζεται στη Σούδα το απόσπασμα των καταδρομών του συνταγματάρχη Λεϋμόκ απο 750 άνδρες που έπαιζε το ρόλο οπισθοφυλακής των βρετανικών δυνάμεων στα Χανιά . Απο τον αρχιστράτηγο της Μέσης ανατολής στέλνεται στο διοικητή των Δυνάμεων Κρήτης η διαταγή για την εκκένωση και καταλαμβάνεται η πόλη των Χανίων .
28 Μαΐου : Οι άγγλοι εκκενώνουν το Ηράκλειο.
29 Μαΐου : Οι γερμανοί καταλαμβάνουν Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
Πηγή: Ένωση Φίλων Κρήτης Ερωτόκριτος